• Σχόλιο του χρήστη 'Λ.Χ' | 7 Φεβρουαρίου 2010, 23:56

    Στα πλαίσια της ισχύουσας συνταγματικής ρύθμισης ο προτεινόμενος τρόπος επιλογής των Προέδρων και Αντιπροέδρων των ανωτάτων Δικαστηρίων,του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του Γενικού Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου συνιστά σαφή πρόοδο σε σχέση με τα ισχύοντα. Είναι δε βέβαιο ότι με την εμπλοκή και της Βουλής θα δοθεί ώθηση προς αντικειμενικότερες και αξιοκρατικότερες επιλογές. Θεωρώ δε εντελώς αδικαιολόγητη τη θέση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που κρίνει αντισυνταγματική την προτεινόμενη ρύθμιση, αφού α)κατά το άρθρο 90 του Συντάγματος οι προαγωγές στις παραπάνω θέσεις ενεργούνται μεν μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, με την επιφύλαξη όμως της ρύθμισης του νόμου και β)δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεπίτρεπτη παρέμβαση άλλου οργάνου η γνώμη της Βουλής, διότι καταρχήν αυτή δεν είναι δεσμευτική, επιπλέον δε το ίδιο το Υπουργικό Συμβούλιο στηρίζεται στην εμπιστοσύνη της Βουλής, που κατεξοχήν εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία. Θα έλεγα μάλιστα ότι αντισυνταγματική είναι η πρακτική του ίδιου του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οιονεί αρνησιδικία του λόγω των απίστευτων καθυστερήσεων στην εκδίκαση των υποθέσεων και την έκδοση των αποφάσεων, των αλλεπάλληλων ''οίκοθεν'' αναβολών προς εκδίκαση των υποθέσεων κλπ. Πάντως, παρά το γεγονός ότι η προτεινόμενη ρύ8μιση αποτελεί σαφή πρόοδο, θα υπάρχει και πάλι ο κίνδυνος ''συμβιβασμών'' και ''διατήρησης ισορροπιών'' κατά τις επιλογές απο τα μετέχοντα στη διαδικασία κόμματα της Βουλής με πιθανό αποτέλεσμα εν τέλει να μην επιλέγονται οι αξιότεροι. Γι'αυτό, στα πλαίσια της συνταγματικής αναθεώρησης, όποτε γίνει, θα πρότεινα να προβλεφθεί ότι η επιλογή θα γίνεται απο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μετά απο μελέτη των υπηρεσιακών φακέλων όσων έχουν τα νόμιμα προσόντα και λήψη πληροφοριών γι'αυτούς από οποιαδήποτε πηγή. Κατ'αυτόν τον τρόπο α)αποκόπτεται η επιλογή των επικεφαλής των ανώτατων Δικαστηρίων από την Κυβέρνηση, που τόσα δεινά προξένησε, όπως παρακολουθούμε ακόμη και σήμερα με την υπόθεση SIEMENS β)ανατίθεται η επιλογή στον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα, ο οποίος εμμέσως εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία,αφού εκλέγεται από τη Βουλή με αυξημένη μάλιστα πλειοψηφία γ)από τη μέχρι σήμερα εμπειρία κατά κανόνα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι το δημοφιλέστερο πρόσωπο (π.χ. Στεφανόπουλος, Παπούλιας)με υψηλότατο κύρος, που δεν θα διανοούνταν να το διακινδυνεύσει και να πλήξει την υστεροφημία του με κάποια αναξιοκρατική επιλογή. Εννοείται βέβαια οτι αυτό προϋποθέτει η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να συνεχίσει να γίνεται με τον ίδιο τρόπο, που αποδείχτηκε άκρως επιτυχής, αφού η απειλή εκλογών ή η δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος για την πρόωρη διενέργειά τους με αφορμή την προεδρική εκλογή αναγκάζει τα κόμματα σε συνεργασία και στην επιλογή προσώπων υψηλού κύρους. Εξάλλου, πολύ χειρότερη ρύθμιση ακόμη και απο την ισχύουσα τώρα θα ήταν είτε η επιλογή να γίνεται από τις ολομέλειες των ίδιων των ανώτατων Δικαστηρίων, αφού υπάρχει ο κίνδυνος φατριασμών, κομματισμών κλπ, είτε από διάφορες επιτροπές με δικηγόρους, καθηγητές κλπ, αφού θα υπήρχε ο κίνδυνος κομματισμών και προσπάθειας των υποψηφίων να γίνουν αρεστοί στους ανωτέρω εκλέκτορες με τρόπους που δεν θα ενίσχυαν το κύρος της Δικαιοσύνης.