Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 22Σχόλιο του χρήστη Μιλτιάδης Σφουντούρης | 11 Μαρτίου 2011, 17:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιλτιάδης Σφουντούρης' | 11 Μαρτίου 2011, 17:19

    Η απόπειρα συμβιβασμού στο Ειρηνοδικείο υπήρχε πάντοτε. Στο Πολυμελές θεσπίστηκε τα τελευταία χρόνια και ισχύει. Εχετε δεί κανένα αποτέλεσμα και θέλετε να την εισάγετε ως γενικό κανόνα και στο Μονομελές? Διότι η μέχρι τώρα εμπειρία λέει ότι είναι ένα γράμμα κενό περιεχομένου. Ειδικά στο Πολυμελές έχει αποτύχει παταγωδώς. Πιστεύετε ότι όποιοι θέλουν να συμβιβαστούν, ειδικά με τις απίστευτα μακρινές δικασίμους στις οποίες προσδιορίζονται οι αγωγές, δεν θα το είχαν κάνει? Ο Δικαστής για να έχει ουσιαστική συμμετοχή και πρωτοβουλία στην απόπειρα συμβιβασμού θα πρέπει να έχει μελετήσει διεξοδικά τη σχηματισθείσα δικογραφία και ουσιαστικά να έχει βγάλει απόφαση (έστω σε σχέδιο στο μυαλό του). Ούτε αυτό γίνεται στην πράξη. Οι αγωγές -τουλάχιστο στις ειδικές διαδικασίες -διαβάζονται ακροθιγώς το πρωί λίγο πριν την έναρξη της διαδικασίας. Εξάλλου η πρόνοια του να μη λαμβάνονται υπόψη οι προτάσεις και υποχωρήσεις των διαδίκων ενόψει συμβιβασμού, αν αυτός δεν πραγματοποιηθεί τελικά, είναι επίσης κενή περιεχομένου. Ο,τι λέγεται αφήνει κάτι πίσω του. Και επειδή δικάζουν άνθρωποι και όχι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, είναι απίθανο να μη ληφθούν υπόψη, έστω και αν δεν μνημονευθούν στην απόφαση. Στην πράξη δηλαδή θα εκτεθεί άσκοπα και επί ζημία του όποιος διάδικος κάνει συμβιβαστικές προτάσεις υποχωρώντας από τις αρχικές του θέσεις. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο θεσμός θα αποτύχει και απλά θα προσθέσετε μιά ακόμη διαδικασία που θα βαρύνει αντί να ελαφρύνει τη διαδικασία απονομής της αστικής δικαιοσύνης