Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Αντώνης Μπιλίσης | 15 Μαρτίου 2011, 08:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Μπιλίσης' | 15 Μαρτίου 2011, 08:54

    ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Κύριο μέλημα του Σχεδίου Νόμου θάπρεπε να ήταν η βελτίωση της αιτιολογίας των αποφάσεων. Είναι πραγματική ευκαιρία να υπάρξει τομή στην ποιότητα στην εξής βάση . Η αιτιολογία περιλαμβάνει όχι μόνον τα περιστατικά που δέχθηκε ως αληθή ο Δικαστής, αλλά και τον ειδικό λόγο που αυτός πείσθηκε για την αλήθειά τους. Αντί όμως γι΄ αυτόν οι αποφάσεις συνήθως αναφέρουν την τυποποιημένη φράση: «…απ’ όλα τ’ αποδεικτικά μέσα, τους μάρτυρες τα έγγραφα τα δικαστικά τεκμήρια και τις ένορκες βεβαιώσεις που τέθηκαν υπ’ όψιν του Δικαστηρίου, χωρίς να παραλείπεται κανένα, αποδείχθηκε ότι ...», μετά την οποία ακολουθεί έκθεση των πραγματικών περιστατικών που δέχθηκε το Δικαστήριο, τα οποία υπαγόμενα σε συγκεκριμένους κανόνες δικαίου «αιτιολογούν» την εφαρμογή τους. Η διατύπωση αυτή είναι προφανές ότι δεν αρκεί για την στοιχειοθέτηση της «ειδικής και εμπεριστατωμένης» αιτιολόγησης που επιτάσσει το αρ. 93 παρ. 3 εδ. 1 του Συντάγματος. Είναι ανάγκη λοιπόν αυτή η δικαστική «πεπατημένη» να αποκλειστεί με τη διευκρινιστική συμπλήρωση της 2ης παραγράφου του αρ. 340 Κ.Πολ.Δ., η οποία θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί ως εξής : « Ο Δικαστής είναι υποχρεωμένος να δηλώνει στην απόφασή του από ποια συγκεκριμένα αποδεικτικά μέσα πείσθηκε για την αλήθεια ή την αναλήθεια εκάστου ουσιώδους για την έκβαση της δίκης ισχυρισμού των διαδίκων. Όταν στην απόφασή του περιλαμβάνει κρίσεις για τα ουσιώδη ζητήματα οι οποίες στηρίζονται σε ελεύθερη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων, πρέπει ν’ αναφέρει και αντίστοιχο συλλογισμό για τον ειδικό λόγο που τον οδήγησε στο σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης».