• Σχόλιο του χρήστη 'Θεόφιλος' | 16 Μαρτίου 2011, 11:00

    Δεν είμαι νομικός. Ταλαιπωρούμαι από το 2007 με ένα θέμα παραβίασης του ιδιωτικού χώρου στάθμευσης μου (με συμβόλιο και ΚΑΕΚ στο κτηματολόγιο). Προτού προχωρήσω σε αγωγές έκανα εισαγγελική παραγγελία που αγνοήθηκε και συνεχίστηκαν από το γείτονά μου οι παραβιάσεις σε καθημερινή βάση. Υποχρεώθηκα (όχι επειδή είμαι δικομανής - εξάλλου σε αυτήν την περίπτωση δε θα περίμενα να γίνω 39 ετών για να ξεκινήσω αυτό το "χόμπυ") να κάνω ασφαλιστικά τα οποία κέρδισα 100%, οι παραβιάσεις όμως 14 μήνες τώρα συνεχίζονται. Αναμένοντας την εκδίκαση της τακτικής αγωγής έκανα και μηνύσεις για απείθεια και αγωγή για αποζημίωση με βάση την απόφαση των ασφαλιστικών. Σκέφτομαι πόσο πιο πρακτικό για εμένα (τον θιγόμενο πολίτη) και τον κρατικό μηχανισμό (δικαστήρια, κτλ) θα ήταν εάν είχε δωθεί κάποια αρμοδιότητα πχ. σε αστυνομικά όργανα (τροχαία;), να διαπίστωναν την παραβίαση αυτή σε ιδιωτικό κοινόχρηστο χώρο τις πρώτες φορές και μετά να προέβαιναν σε έκδοση κλήσης παράνομης στάθμευσης (80€ και 20 ημέρες αφαίρεση πινακίδων). Αμφιβάλω εάν η πλειοψηφία των παρανομούντων θα το επαναλάμβαναν και έτσι δεν θα ταλαιπωρούνταν οι πολίτες αλλά και τα δικαστήρια θα είχαν την άνεση να ασχοληθούν σωστά με την επίλυση σημαντικότερων αστικών/ποινικών διαφορών. Περιληπτικά μόνο από τη δική μου περίπτωση έχουν γίνει/προγραμματιστεί οι εξής δίκες: 1) ασφαλιστικά μέτρα 2) τακτική αγωγή 3) 2 μηνύσεις απείθειας 4) 2 μηνύσεις για ξυλοδαρμό μου εξαιτίας του ίδιου θέματος 5) αγωγή για αποζημίωση με βάση τα ασφαλιστικά έχω ξαναπληρώσει τη θέση στάθμευσης, το πρόβλημα μου υφίσταται και όλα αυτά σε ένα ευρωπαικό "ευνομούμενο" κράτος. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μόνο όταν μπορέσουμε να ασχοληθούμε και να επιλύσουμε σωστά τα μικρά θέματα θα είμαστε σε θέση να αποπειραθούμε να λύσουμε τα μεγαλύτερα και πιο σύνθετα. Συγνώμη για την έκταση του μηνύματός μου.