• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ' | 21 Ιουλίου 2011, 09:49

    Από την παρατήρηση των πραγμάτων, από την μελέτη των στοιχείων που προκύπτουν από την παρατήρηση των πραγμάτων η συναγωγή νόμου, που προκύπτει μέσα από τα ίδια τα πράγματα εμπεριέχει ένα κίνδυνο. Αυτός ο νόμος να εκφράζει τη βούληση του νομοθετούντως, συνεπώς ο νόμος να αποκτά χαρακτηριστά αυθαίρετης ενέργειας, ο νόμος να ευρίσκεται έξω από την περί δικαίου φιλοσοφία, αυτή την ενέργεια του νομοθετούντος να τη χαρακτηρίζει η έλλειψη δημοκρατικού πνεύματος, τουλάχιστον. Ταυτόχρονα, η συναγωγή νόμου μέσα από τα πράγματα τη στιγμή που αυτά συντελούνται θα περιέχει αναγκαστικά τα ανθρώπινα πάθη που η στιγμή γεννά. Με τα πάθη διασαλεύεται ο νους και κάτω απ' αυτές τις συνθήκες απονομή δικαίου φαίνεται/μοιάζει έως και αδύνατη. Ανάμεσα στο δέον γενέσθαι και στο δυνατό γενέσθαι, ο νομοθέτης που ψύχραιμα και εμπεριστατωμένα κατέγραψε τον συνταγματικό χάρτη της χώρας των Ελλήνων έχει με ακρίβεια προσδιορίσει τη λύση στο παρόν ζήτημα. Όπως έχει σαφώς προσδιορίσει την παρέκλιση του δρώντος προσώπου από τις αρχές δικαίου δια των οποίων διασφαλίζονται η ελευθερία, η διακιοσύνη, η ισότητα, το δημόσιο όφελος, η ζωή, η τιμή, η αξιοπρέπεια και η περιουσία του πολίτη. Όπως αναλαμβάνει να κρατήσει στα χέρια του την ελπίδα και το όραμα του κάθε πολίτη για την απονομή δικαιοσύνης, έτσι διαβεβαιώνει ότι το νομικό φαινόμενο δεν βρίσκεται και μόνο στο νομοθέτη αλλά βρίσκεται και σ'αυτό που συμβαίνει όταν παραβιαστεί ο κανόνας. Όταν η τάξη, εννοείται η έννομος τάξη, διασαλευτεί, αποκαθίσταται με την επέμβαση του κράτους, μιας εκ των εξουσιών, της δικαιοσύνης, δια της πιστής εφαρμογής του νόμου. Εκ της παρατήρησης των πραγμάτων προκύπτει ότι δεν τηρείται αυτό που ονομάζεται νομικό φαινόμενο. Δεν τηρούνται οι προυποθέσεις δια των οποίων λειτουργεί κράτος δικαίου. Η καθιέρωση που ειδικεύει το δίκαιο σε σχέση με την ηθική, αναζητείται από τον κάθε πολίτη, ανεξάρτητα αν καταλαβαίνει ή όχι το πολυσήμαντο της λέξης ''καθιέρωση''. Στο όνομα της πατρίδας, του πολίτη, της πολιτισμένης κοινωνίας είναι ανγκαία η τήρηση του νόμου, του θεμελιώδους νόμου, από τον οποίο εκπορεύονται όλοι οι άλλοι.