• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Μ.' | 23 Ιουλίου 2011, 18:41

    Οι παραυτουργοί. Ι. 1. Κατά το άρθρ. 1 του Σχεδίου στη διαδικασία του υπάγονται μόνον τα κακουργήματα που διαπράττουν ορισμένα πρόσωπα και συνεπώς όχι άλλα εκτός από αυτά. Και ναι μεν η ποινική δίωξη ασκείται, κατά το άρθρ. 2§1, in rem, αλλά ποίοι υπάγονται στη καθιδρυόμενη διαδικασία καθορίζεται από την ειδική δικονομική διάταξη του άρθρ. 1, χωρίς τούτο να μεταβάλλεται από τον γενικό και συμπληρωματικό κανόνα του άρθρ. 7. Συνακόλουθα, εάν δεν θεωρηθεί βέβαιο, είναι πάντως αμφίβολο και απαιτεί οπωσδήποτε διευκρίνιση, εάν υπάγονται στην εν λόγω διαδικασία οι συμμέτοχοι και πολύ περισσότερο οι παραυτουργοί, όπως είναι τα μέλη του Δ.Σ. στην τυπική του λειτουργία. Και η μη υπαγωγή των τελευταίων είναι ορθή, η μη υπαγωγή όμως των συμμετόχων είναι εξαιρετικά αμφίβολης ορθότητας. Η διευκρίνιση του ζητήματος επιβάλλεται ιδιαίτερα και από την ελλιπή θεωρητική και νομολογιακή έρευνα της παραυτουργικής ιδιότητας των μελών του Δ.Σ., όταν κατηγορούνται με βάση μόνον την ιδιότητά τους (ψήφο τους) αυτή Ι. 2. Στόχος του Σχεδίου είναι η επικέντρωση της έρευνας στον υποκειμενικό πυρήνα της εγκληματικής δράσεως και όχι η διάσπασή της στον άμορφο κονιορτό της στρατιάς των ασύνδετων με την επιχείρηση και τα προβλήματά της μελών του Δ.Σ., τα οποία ακριβώς λόγω της άγνοιάς τους χειραγωγούνται από τα εκτελεστικά του μέλη και την τεχνοδομή που τα υποστηρίζει. Όσοι έχουν και την ελάχιστη σχέση με την ποινική δικαιοσύνη γνωρίζουν ότι οι καθυστερήσεις, οι ασάφειες και οι αναπόφευκτες πλημμέλειες στην ποινική διαδικασία είναι αποτέλεσμα της εμπλοκής στο ίδιο επίπεδο με τον κεντρικό δράστη και των παραυτουργών του Δ.Σ., οι οποίοι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων απαλλάσσονται από τα Συμβούλια, σχεδόν δε ανεξαίρετα, όπως δείχνουν τα πράγματα, από το Δικαστήριο, πράγμα αναμενόμενο από τον τρόπο που συντίθενται και λειτουργούν τα Συμβούλια αυτά. Μία συνήθης έρευνα σε βάθος δύο, τριών ή και περισσότερων διοικήσεων συνεπάγεται συγκατηγορούμενα μέλη του Δ.Σ. πλέον των σαράντα από μόνη την ιδιότητά τους αυτή. Στο πλήθος αυτό ο πραγματικός δράστης καθίσταται σχεδόν αόρατος. Η προηγούμενη αθώωση, εξάλλου, του βασικού κατηγορουμένου συνεπάγεται μεγάλη εξοικονόμηση δικαστικής ενέργειας αναφορικά με το πλήθος των παραυτουργών. Αντίθετα, οι υπό στενή έννοια συμμέτοχοι είναι ελάχιστοι και κατά κανόνα υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρικής τεχνοδομής, που βρίσκονται επίσης στο επίκεντρο της εγκληματικής δράσεως (βλ. και την εναλλακτική πρόταση στο άρθρ. 2§1 και το σχόλιο στο άρθρ. 2§3). ΙΙ. Προτεινόμενο κείμενο για το άρθρ. 1§2 (η προσθήκη σε εισαγωγικά). 2. Με τις ίδιες διατάξεις ανακρίνονται και εκδικάζονται: α) κακουργήματα τα οποία διαπράττουν, κατά την άσκηση τω καθηκόντων τους ή επωφελούμενοι από την ιδιότητά τους, γενικοί και ειδικοί γραμματείς Υπουργείων, διοικητές, υποδιοικητές ή πρόεδροι διοικητικών συμβουλίων ή διευθύνοντες ή εντεταλμένοι σύμβουλοι νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δημοσίων επιχειρήσεων, δημοσίων οργανισμών και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου τη διοίκηση των οποίων ορίζει άμεσα ή έμμεσα το κράτος, καθώς και αιρετά μονοπρόσωπα όργανα των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης «και οι συμμέτοχοί τους, εκτός από τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των ως άνω φορέων, όταν κατηγορούνται με βάση μόνον την ιδιότητά τους αυτή» και β) κακουργήματα ιδιαίτερα μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος ή μείζονος δημοσίου συμφέροντος (βλ. και την εναλλακτική πρόταση στο άρθρ. 2§1 και το σχόλιο στο άρθρ. 2§3).