Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Μαρία Παρασχάκη | 1 Απριλίου 2021, 18:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Παρασχάκη' | 1 Απριλίου 2021, 18:39

    Με την πρόταση για το άρθρο 1511 ΑΚ, το παιδί εξαφανίζεται από τη ρύθμιση και απλώς πλαισιώνει τα δικαιώματα και το ρόλο των γονέων. διατάξεις που βρίσκονται σε αντινομία με άλλες διατάξεις του ΑΚ ή και του ίδιου του σχεδίου, όπως εντελώς ενδεικτικά: α) Η παρανόηση της λειτουργίας του άρθρου 1511. Ενώ πρόκειται για τη διάταξη που προβλέπει το συμφέρον του παιδιού ως γενική προϋπόθεση για τη λήψη κάθε απόφασης, των γονέων ή του δικαστηρίου, που το αφορά, με το ΣχΝ ρυθμίζονται τα κριτήρια ανάθεσης της επιμέλειας (γιατί αυτό, προφανώς, είναι που ενδιαφέρει). Έτσι όμως η διάταξη περιέχει κριτήρια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, λ.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας (ΑΚ 1512). β) Στο άρθρο 1441 ο νομοθέτης αγνοεί τις επόμενες ρυθμίσεις για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του άρθρου 1441 είναι να προβλέπει το ελάχιστο περιεχόμενο της συμφωνίας αναφορικά με τα παιδιά. γ) Στο άρθρο 1513 σε συνδυασμό με το 1520, εντοπίζεται το εξής παράδοξο: σε σχέση με την απαίτηση του νόμου να περνά το παιδί το 1/3 του χρόνου του με τον ένα γονέα, τίθενται προϋποθέσεις και δικλίδες για να διασφαλίζεται το συμφέρον του, αλλά για την επιχειρούμενη (με τη λέξη “εξίσου”) ισόχρονη παραμονή του με τον κάθε γονέα δεν τίθεται καμιά προϋπόθεση. Εξάλλου, η άνωθεν καθιέρωση της ισόχρονης εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού με τον κάθε γονέα αντιφάσκει με την ίδια την έννοια της συνεπιμέλειας, αφού ακριβώς αυτό το θέμα (με ποιον θα μένει το παιδί και για πόσο χρόνο) είναι βασικό θέμα που πρέπει να συναποφασίζουν οι γονείς. δ) Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και lastbutnotleast, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.