• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Λαμπάκης' | 17 Δεκεμβρίου 2011, 20:33

    Το οξύμορο είναι ότι ενώ μετατρέπονται σε πταίσματα εγκλήματα όπως η εξύβριση, δυσφήμηση και απειλή, με το άρθρο 37 του εν λόγω σχεδίου νόμου γίνεται αντίστροφα πλημμέλημα η σχετική με την υγειονομική διάταξη Α5/3010/1985 πταισματική παράβαση. Η τρανταχτή αυτή αντίθεση αποδεικνύει ότι επιδιώκεται η αποσυμφόρηση των μονομελών Πλημμελειοδικείων μόνο απο τα εγκλήματα αυτά που δεν αποφέρουν κανένα έσοδο στο δημόσιο. Αντιστρόφως τα μονομελή "φορτώνονται" με παραβάσεις καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ωστόσο η τιμή και η υπόληψη ή η προσωπική ελευθερία ήταν και είναι έννομα αγαθά αρκετά σημαντικά και δεν είναι δυνατό να υποβαθμίζονται μόνο και μόνο στο βωμό της επιτάγχυνσης της ποινικής δικαιοσύνης ή της εξοικονόμησης πόρων για το δημόσιο. Τα έννομα αγαθά ως μεγέθη δυναμικά μπορεί να εξασθενούν ή και να εξαλείφονται από έννομα, τούτη όμως η μεταβολή συντελείται παρά μόνο αν εξασθενίσει ή εξαληφθεί και ο κοινωνικός τους αντίκτυπος και όχι βέβαια για λόγους αποσυμφόρησης των δικαστηρίων. Η αλήθεια είναι επίσης ότι ο κύριος όγκος των υποθέσεων που απασχολεί τα μονομελή πλημμελειοδικεία είναι η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στην οποία θα μπορούσε εναλλακτικά να γίνει μια γενναία αποποινικοποίηση στο πεδίο που αφορά εργοδοτικές εισφορές.