• Σχόλιο του χρήστη 'N' | 19 Δεκεμβρίου 2011, 16:49

    Καταρχήν με συμπάθεια στέκεται κάποιος σε μία πρόβλεψη με ηπιότερη ποινική μεταχείριση πράξεων όχι μεγάλης ποινικής απαξίας. Όμως είναι ίδιες οι εγγυήσεις του Πρωτοδίκη και του Εισαγγελέα με αυτές του πταισματοδίκη κ του δημόσιου κατήγορου (ο οποίος είναι απόφοιτος νομικής;); Από πλευράς κρίσης σε αμιγώς νομικά ζητήματα αλλά και από πλευράς διαδικασίας; Έχει κάποια σχέση η διαδικασία του Μονομ Πλημ με αυτήν του πταισμ; Και με δεδομένο το ύψος του εκκλητού (489) τα εγκλήματα αυτά (ουσιαστικά) ουδέποτε θα κρίνονται από Δικαστές στο βαθμό του Πρωτοδίκη. Τέλος ακόμα και αν επιτρέπεται η άσκηση έφεσης οι απόφασεις για αυτήν την πράξη κατά κανόνα δε θα έχουν ειδική αιτιολογία (αφού η καθαρογραφή δεν είναι απαραίτητη σε αποφάσεις μονομελούς και πταισματοδικείου). Στην προκειμένη όμως περίπτωση δεν πρόκειται απλά για μια παράβαση υγειονομικής διάταξης αλλά τα έννομα αγαθά που διακυβεύονται είναι σημαντικά.