• Σχόλιο του χρήστη 'Κολιντζίκης Δημήτριος' | 24 Δεκεμβρίου 2011, 00:39

    Το θέμα της ηχορύπανσης είναι τεράστιο. Είναι θέμα πολιτισμού, αλλά και υγείας. Για χιλιάδες συμπολίτες μας, η κατοικία τους δεν αποτελεί χώρο ηρεμίας, γαλήνης, ξεκούρασης και ύπνου, αφού εξαιτίας των έντονων θορύβων που εισέρχονται στις οικίες τους, όχι μόνον από καταστήματα που χαρακτηρίζονται ως κέντρα διασκέδασης, στα οποία και μόνον, δυστυχώς, αναφέρεται η προτεινόμενη ρύθμιση, αλλά από το σύνολο σχεδόν των υγειονομικού ενδιαφέροντος καταστημάτων( καφετέριες, μπαρ, ψητοπωλεία, ταβέρνες, πατσατζίδικα κλπ), ή από συνεργεία , βιοτεχνίες κλπ, που λειτουργούν μέχρι τα ξημερώματα κάθε μέρας, δεν μπορούν να ησυχάσουν και να ηρεμήσουν, ενώ για να μπορέσουν να κοιμηθούν, έστω και 2-3 ώρες, άλλοι παίρνουν ηρεμιστικά και έχει κλονιστεί η ψυχική τους υγεία(!), άλλοι φορούν ωτασπίδες, στην προσπάθειά τους να ψευτοαντιμετωπίσουν το πρόβλημα και άλλοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις οικίες τους, αναζητώντας "καταφύγιο" σε οικίες συγγενών τους, ορισμένοι δε έχουν φτάσει μέχρι την εκποίηση της οικίας τους και την αγορά άλλης, σε πιο ήσυχο μέρος! Και δυστυχώς η Πολιτεία κωφεύει και δεν αντιμετωπίζει το τεράστιο αυτό πρόβλημα, πολιτισμού αλλά και ψυχικής υγείας χιλιάδων πολιτών, με απόλυτα καθαρή βούληση και αποτελεσματικότητα. Η κατάσταση εκτραχύνεται ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες! Οι σκοπιμότητες είναι εμφανείς. Ούτε οι δήμοι, ούτε η αστυνομία επιτελούν το έργο τους, υπό την επίκληση διαφόρων προφάσεων. Οι διαπληκτισμοί, οι έριδες, ακόμη και βιαιοπραγίες μεταξύ των θιγομένων και αγανακτισμένων πολιτών και των εκμεταλλευτών των εν λόγω καταστημάτων είναι συνεχείς και έντονες! Χρειάζεται άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση της μάστιγας αυτής και μάλιστα, θα το επαναλάβω, όχι μόνον για τα κέντρα διασκέδασης, που διαλαμβάνει το άρθρο 10 της Υγειονομικής διάταξης Α5/3010/1985 (Β΄ 593/1985, διόρθωση σφαλμάτων: Β΄ 4/1986), αλλά το σύνολο των διατάξεων (υγειονομικών και άλλων) που σχετίζονται με το θέμα των θορύβων και της ηχορύπανσης, όπως είναι ιδίως τα άρθρα 2 ΠΔ 1180/1981, 14, 28-30 Ν.1650/1986 . Ο απόλυτος και χωρίς εξαιρέσεις κανόνας πρέπει να είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις που θόρυβοι εισέρχονται σε αστικές κατοικίες, από τα πάσης φύσεως καταστήματα, υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς και από χώρους εργασίας( βιοτεχνικούς, ή βιομηχανικούς), δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 20 ντεσιμπέλ, και μάλιστα( προσοχή εδώ, γιατί υπάρχει μέγα θέμα, που όσοι έχουν ασχοληθεί με τέτοιες υποθέσεις, το γνωρίζουν), ανεξαρτήτως της φύσεως του θορύβου( ως κτυπογενούς ή μη, ως περιοδικού ή συνεχούς). Για την μέτρηση θα λαμβάνεται υπόψη εκπομπή θορύβου στην πηγή, ίση τουλάχιστον με 100 ντεσιμπέλ. Αν ο εισερχόμενος θόρυβος υπερβαίνει τα 20 ντεσιμπέλ, η παράβαση θα επισύρει, αφενός ποινικές κυρώσεις σε βαθμό πλημμελήματος( ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή), με υποχρεωτική την τήρηση της αυτόφωρης διαδικασίας, αφετέρου διοικητικές, με υποχρεωτική την οριστική διακοπή της λειτουργίας του καταστήματος ή του άλλου ρυπογόνου χώρου, έπειτα από τρεις βεβαιωμένες από την αστυνομία παραβάσεις ηχορύπανσης. Για να μπορέσει δε η αστυνομία να προβαίνει στις αναγκαίες μετρήσεις του εισερχόμενου ήχου στην οικία του καταγγέλλοντος, θα πρέπει όλα τα Αστυνομικά Τμήματα να είναι εφοδιασμένα με κατάλληλα μηχανήματα μέτρησης ήχων. Τέλος, προληπτικά, οι δήμοι, πριν την χορήγηση της σχετικής άδειας λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, θα ερευνούν, υποχρεωτικά, το επίπεδο της ηχομόνωσης του καταστήματος, προβαίνοντας , μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών τους, σε συνεργασία, ίσως και με την αστυνομία, στην μέτρηση της ηχοστάθμης, κατά τα προαναφερθέντα( 100 ντεσιμπέλ στην πηγή και 20 ντεσιμπέλ στην οικία). Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να σέβεται τους πολίτες και να ενεργεί αποτελεσματικά και δη προληπτικά για την προστασία της ψυχικής τους υγείας.