Αρχική Βελτιώσεις της Ποινικής Νομοθεσίας για τους Ανήλικους ΔράστεςΆρθρο 7Σχόλιο του χρήστη Ανδρέας Ρέγκλης | 29 Μαρτίου 2010, 21:31
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα συμφωνήσω με τον κ. Α. Κ. Ζαχαριάδη στο σχόλιο του περι της συμμετοχικής δράσης ανηλίκου σε αδίκημα απο κοινού με ενήλικο και θα τοποθετηθώ επι τον προβληματισμό μου. Θεωρώ ότι η διάταξη θα πρέπει να οδηγεί σε κάθε περίπτωση στον αποκλεισμό εφαρμογής του 130 ΚΠΔ (παράγραφος 3) αφού στην καθημερινή πρακτική με "πράξη συνεκδίκασης" του εισαγγελέα το πλήθος των αυτοφώρων, όπου μαζι με ανήλικο συλλαμβάνεται και ενήλικος , εισάγονται στα αυτόφωρα μονομελή ή τριμελή δικαστήρια. Το ίδιο βέβαια λαμβάνει χώρα και σε πολλές περιπτώσεις μη αυτοφώρων εφόσον εισάγεται και ενήλικος δράστης. Θεωρώ ότι, αν σκοπός του νομοθετήματος έιναι η προστασία της ανηλικότητας και εν γένει η μη έκθεση του ανηλίκου στις δημόσιες συνεδριάσεις των δικαστηριών, καθώς και αν σκοπός είναι να αντιμετωπίζεται ο ανήλικος απο δικαστη που επιλαμβάνεται έστω και για ορισμένο χρονικό διαστημα με δίκες ανηλίκων καθώς και να τύχει ο ανήλικος όλων των προβλέψεων ενός προσηλωμένου στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα δικαιώματα των παιδιών συστήματος απονομής δικαιοσύνης ,τότε σε καμμια περίπτωση δεν νοείται να εκτίθεται ο ανήλικος για οποιονδήποτε λόγο σε όλα όσα μια δίαδικασία για ενηλίκους έχει προβλέψει απο δικονομικής απόψεως. Νομίζω ότι πρέπει να επιβάλλεται ο χωρισμός σε κάθε περίπτωση,προς όφελος της ψυχικής υγείας του ανηλίκου και να μην δύναται αυτος να καταστρατηγείται στην πράξη με το 130§3 ΚΠΔ.