Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «Παρεμβάσεις στο νομοθετικό πλαίσιο της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, στον Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και...»Άρθρο 6 Χρόνος και τόπος διεξαγωγής των εξετάσεων – Στάδια του διαγωνισμού – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 19 ν. 4871/2021Σχόλιο του χρήστη Δημήτριος Καρμάνωρ | 28 Απριλίου 2025, 05:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Καρμάνωρ' | 28 Απριλίου 2025, 05:20

    Σε συνέχεια και προς επίρρωσιν των πλειόνων εκ των προπαρατεθέντων σχολιασμών στο υπό διαβούλευση άρθρο και με δεδομένο ότι εξαγγελλόμενος σκοπός του νομοσχεδίου είναι «η ουσιαστική αναβάθμιση του συστήματος εισαγωγής και εκπαίδευσης των υποψήφιων δικαστικών λειτουργών .... και ενίσχυση της διαρκούς εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των εν ενεργεία δικαστικών λειτουργών, αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο της επαγγελματικής ανάπτυξης για την προσαρμογή στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες του νομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος» οφείλουν να επισημανθούν τα κάτωθι: 1) Είναι όλως σφαλερά η δογματική εμμονή στην συμπερίληψη της ξένης νομικής γλωσσικής ορολογίας ως μάθημα εξέτασης του εισαγωγικού διαγωνισμού καθώς ουδεμία αξία στην δικαστηριακή πρακτική της τελευταίας τριακονταετίας έχει η γνώση ξενόγλωσσων νομικών όρων, αφού τα μη μεταφρασμένα έγγραφα δεν λαμβάνονται υπόψη δικονομικά και απαιτείται διερμηνέας πάντα, ανεξαρτήτως της γνώσεως του δικαστή, όλα τα κοινοτικά κείμενα είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες της Ε.Ε. και εδώ και λίγα χρόνια το ΕΔΔΑ μεταφράζει τις πιο σημαντικές νομολογιακά αποφάσεις σε όλες τις γλώσσες των κρατών-μελών της ΕΣΔΑ, και προτίθεται να διευρύνει τις μεταφράσεις σε περισσότερες αποφάσεις τα προσεχή έτη, ομοίως δε οι ελληνικές υποθέσεις μεταφράζονται από την μεταφραστική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών και αναρτώνται στην ιστοσελίδα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Άλλωστε, επίσημες γλώσσες του ΕΔΔΑ είναι μόνον η Αγγλική και η Γαλλική. Ουσιαστικά μόνον στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ έγκειται η σημασία της γνώσης των δύο επισήμων γλωσσών, ώστε να γίνεται σχετική έρευνα από τον δικαστή στις μη μεταφρασμένες αποφάσεις. Από την πολυετή προσωπική μου εμπειρία ως συνήγορος ενώπιον του ΕΔΔΑ έχω να παρατηρήσω ότι, οι Έλληνες δικαστές επιδεικνύουν μία απαρέσκεια στην επίκληση της νομολογίας του Δικαστηρίου, ανεξαρτήτως ηλικίας και συναφούς βαθμού και ειδικώτερα οι νέοι δικαστές, από τους οποίους υποτίθεται ότι αναμένεται μία επιστημονική ευρυμάθεια, λόγω εσκεμμένης άγνοιας και συνειδητής μη εξοικείωσης με την έρευνα αυτής στην επίσημη ιστοσελίδα του Δικαστηρίου, ούτε εντρυφούν στην μελέτη των ξενόγλωσσων ερμηνευτικών εκδόσεων ή ξενόγλωσσων νομικών περιοδικών ανάλυσης της νομολογίας για την λειτουργική επεξεργασία των νομικών ισχυρισμών. Για τους λόγους αυτούς, προτείνω το μάθημα αυτό να εισαχθεί μόνον στα πλαίσια της εκπαίδευσης εντός της σχολής καθώς και στα επιμορφωτικά σεμινάρια των δικαστών και εισαγγελέων και να καταργηθεί από τις εξετάσεις εισαγωγής. Η καισαρική προβληματική της συγκεκριμένης επιμονής στην συμπερίληψη της ξένης νομικής ορολογίας έγκειται στον εγκεντρισμό στην αποθεωμένη ωφελιμοθηρία/βαθμοθηρία, καθώς ένα μάθημα ήσσονος νομικής αξίας στην δικαστηριακή πρακτική ανάγεται σε κριτήριο επιλογής των αξιώτερων να εισαχθούν στο δικαστικό σώμα. Παράλληλα, «ενηχείται» ο δυτικόφρων παθητικός, συμπλεγματικός και μειονεκτικός μιμητισμός, που διακατέχει σύνολη την νεώτερη νεοελληνική κοινωνία και την πολιτική και επιστημονική ηγεσία της χώρας διαχρονικά. 2) Παραμένει στο προσκήνιο της συζήτησης του νομικού κόσμου και δη των συναδέλφων δικηγόρων της δικαστηριακής πρακτικής - εκτός των ομάδων των υποψηφίων που αποκλείστηκαν προσφάτως ή μέλλουν συντόμως να αποκλεισθούν, όπως προκύπτει και από τα ανωτέρω σχόλια -, το ζήτημα της αύξησης του κατώτατου ορίου ηλικίας εισαγωγής στην ΕΣΔΙ και παράλληλης κατάργησης ή σημαντικής αύξησης του ανωτάτου ορίου ηλικίας, αφού διαπιστώνεται δυστυχώς στην καθ' ημέραν πρακτική η επιστημολογική ανεπάρκεια κυρίως των νεαρής ηλικίας δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και πρωτίστως το χαμηλό συνειδησιακό (ήτοι ψυχοπνευματικό και ηθικό) τους δυναμικό, που αντικατοπτρίζεται στα κείμενα των δικαστικών αποφάσεων (όπως η φιλολογική και λεξιλόγιος ένδεια) και στην αδυναμία εις βάθος αντιληπτικότητας των νομικών και πραγματολογικών δεδομένων. Βεβαίως ομιλούμε για την πλειοψηφία αυτών ως σύμπτωμα. Η εν λόγω επισήμανσή μου θα εξεγείρει τους νεαρώτερους υποψηφίους συναδέλφους, οι οποίοι ήδη εξέφρασαν την δυσαρέσκειά τους σε όμοια σχόλια προτέρως με επηρμένη προπέτεια και σοφιστική κενολογία. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι διαρκώς διαμαρτύρονται για την κατάργηση του μαθήματος της Γενικής Νομικής Παιδείας, γιατί το θεωρούν ως άνευ ουσίας για την υψηλή αποστολή του δικαιοδοτικού τους έργου. 3) Προσθέτως, οφείλει να αποσαφηνιστεί εκτενέστερα το περιεχόμενο της εξέτασης σε δικόγραφα, για λόγους ευκρίνειας, σαφήνειας και προβλεψιμότητας (κατά το δυνατόν) του αντικειμένου εξέτασης. 4) Τέλος, οφείλει να καταργηθεί η διαδικασία των προφορικών εξετάσεων. Ένας εξεταζόμενος υποψήφιος δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός κρίνεται πρωτίστως από την επίδοσή του κατά το γραπτό στάδιο, εκεί όπου διαυγάζεται η νομική του κατάρτιση στην διαχείριση του γραπτού νομικού λόγου και όχι στο στάδιο της προφορικής εξέτασης, κατά την οποία είναι αδύνατον ο υποψήφιος να έχει πλήρη και συντονισμένη την μνημονική λειτουργία σε ένα βάθος πολλαπλών νομικών γνώσεων, για τις οποίες επί το πλείστον ζητείται η στείρα μηχανική απομνημόνευση. Μετά της προσηκούσης εκτιμήσεως ...