Αρχική Παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Τροποποιήσεις σχετικά με τη δημοσίευση διαθηκών - Τροποποιήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ανακοπών…ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΙΑΘΗΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (Άρθρα 61-73)Σχόλιο του χρήστη Αναστάσης Καρδαμάκης, Δικηγόρος | 2 Ιουλίου 2025, 20:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσης Καρδαμάκης, Δικηγόρος' | 2 Ιουλίου 2025, 20:10

    Σχόλια επί του Κεφαλαίου Ε’ του Α’ Μέρους του Σχεδίου Νόμου Α) Επί των άρθρων 63 - 69 του Σχεδίου: θεωρώ ορθότερο διαταγές πληρωμής να εκδίδονται από δικαστές και όχι δικηγόρους (άλλωστε, η σχετική αίτηση άτυπα συνοδεύεται από σχέδιο της διαταγής πληρωμής, οπότε ο δικαστικός φόρτος είναι αισθητά μειωμένος). Τόσο για δικαιοκρατικούς (διάγνωση αμφισβητούμενης χρηματικής απαίτησης, η οποία προϋποθέτει πράξη δικαστικής εξουσίας, αμεροληψία και διαφάνεια, ευθύνη δικαστή) όσο και για πρακτικούς λόγους. Αν μη τι άλλο, με τη προτεινόμενη αλλαγή δυσχεραίνεται η ελεύθερη κυκλοφορία των ελληνικών διαταγών πληρωμής στα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, αφού με την έκδοσή τους από δικηγόρους παύουν να συνιστούν «αποφάσεις» κατά την έννοια του άρθρ. 2 Καν. 1215/2012 και έτσι εκφεύγουν του ρυθμιστικού βεληνεκούς του Κανονισμού. Η μέχρι σήμερα μεταφορά δικαστικής ύλης στους δικηγόρους (βλ. Ν. 5095/2025) αφορούσε είτε σε υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας είτε σε εξώδικες διαδικαστικές πράξεις (λήψη ένορκης βεβαίωσης) είτε, τέλος, σε υποθέσεις αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας άνευ στοιχείου αντιδικίας. Η ρύθμιση είναι καινοφανής για τα ελληνικά -αλλά και τα ευρωπαϊκά- δεδομένα, δεν δικαιολογείται και πρέπει να επανεξεταστεί. Τα ίδια ισχύουν και επί της διαταγής απόδοσης μισθίου. Και αυτή από δικαστή πρέπει να εκδίδεται. Τούτου λεχθέντος, ορισμένες παρατηρήσεις αν τελικά προκριθεί η υφιστάμενη επιλογή: (α) άρθρο 63: δεδομένου του νέου Δικαστικού Χάρτη, πρέπει να οριοθετηθεί με μεγαλύτερη σαφήνεια η τοπική αρμοδιότητα του δικηγόρου, για την έκδοση διαταγής πληρωμής. Υπό τη παρούσα πρόταση τη διαταγή εκδίδει «μέλος του δικηγορικού συλλόγου της περιφέρειας του πρωτοδικείου στο οποίο δωσιδικεί η διαφορά». Ας πάρουμε το παράδειγμα του Πρωτοδικείου Αχαΐας. Αν η διαφορά δωσιδικεί στη Πάτρα, διαταγή πληρωμής μπορεί να εκδοθεί και από δικηγόρο Αιγίου (μέλος του ΔΣ Αιγίου, όπου ευρίσκεσαι η ομώνυμη παράλληλη έδρα του παραπάνω Πρωτοδικείου) ή μόνο Πατρών; Πρέπει να υπάρξει αναλυτικότερη ρύθμιση για τις περιπτώσεις ύπαρξης παράλληλων και περιφερειακών εδρών, με διακριτούς δικηγορικούς συλλόγους. (β) άρθρο 71: ποιος ο λόγος πρόβλεψης μηχανισμού αναστολής εκτελεστότητας της διαταγής πληρωμής ύστερα από τη δεύτερη επίδοση της; Η σχετική δυνατότητα προβλέπεται ήδη ύστερα από την πρώτη επίδοση (προσοχή: το σχετικό άρθρ. 632 παρ. 3 ΚΠολΔ πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να εναρμονιστεί λεκτικά με τον προτεινόμενο μηχανισμό έκδοσης διαταγών πληρωμής· αυτή τη στιγμή γίνεται λόγος ακόμα για δικαστήριο ο δικαστής του οποίου εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής) και μπορεί ο οφειλέτης να ασκήσει το σχετικό δικαίωμα. Με τη προτεινόμενη ρύθμιση μόνο καθυστέρηση θα προκαλείται. (Β) Επί του άρθρου 72 του Σχεδίου: πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα έκδοσης διαταγής απόδοσης μισθίου και στις συμβάσεις μίσθωσης αορίστου χρόνου, εφόσον έχει προηγηθεί εξώδικη πρόσκληση παράδοσης του μισθίου σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Ο καθού μισθωτής δύναται κάλλιστα να αμυνθεί με τη σχετική ανακοπή προβάλλοντας όλους τους ισχυρισμούς του, π.χ. περί ανανέωσης της μίσθωσης. Δεν υπάρχει λόγος να απαιτείται αγωγή απόδοσης μισθίου σε αυτή τη περίπτωση. (Γ) Επί του άρθρου 73 του Σχεδίου: απαιτείται η πρόβλεψη εξουσιοδοτικής διάταξης του άρθρου 43 παρ. 2 Σ, αντίστοιχης με εκείνη του άρθρου 64 του Σχεδίου, ειδάλλως η διάταξη δεν μπορεί να εφαρμοστεί.