• Σχόλιο του χρήστη 'Giorgos Trantas' | 9 Ιουλίου 2025, 09:14

    Το άρθρο 131 ως έχει είναι προβληματικό ως προς την συνταγματικότητα του ενόψει του άρθρου 26 του Συντάγματος. Εδώ έρχεται ο νομοθέτης και προβλέπει ότι η μη υποβολή αίτησης επαναπροσδιορισμού στη πλατφόρμα συνεπάγεται ότι ασκηθέν ένδικο βοήθημα λογίζεται ως μηδέποτε ασκηθέν και ότι η προσωρινή διαταγή ή αναστολή εκτέλεσης, η οποία χορηγήθηκε στο πλαίσιο της θεωρούμενης πλέον ως μη ασκηθείσας ανακοπής καταργείται αυτοδικαίως.Δηλαδή με νομοθετική πράξη καταργείται ήδη ασκηθέν ένδικο βοήθημα και εκδοθείσα δικαστική απόφαση. Δεν είναι αυτό το σχολικό παράδειγμα αντισυνταγματικής επέμβασης της νομοθετικής στα έργα της δικαστικής εξουσίας; Η αιτιολογική έκθεση αναφέρει ότι το άρθρο 131 είναι έκφραση της αρχής της διαθέσεως. Όμως ο ανακόπτων έχει ήδη ασκήσει ένδικο βοήθημα. Πώς εκ των υστέρων του ζητείται νέα ενέργεια; Ουσιαστικά αυτό που γίνεται είναι ότι εκ των υστέρων προστίθεται αναδρομικά μια νέα προϋπόθεση του παραδεκτού ενδίκου βοηθήματος, κάτι που έχει κριθεί ότι παραβιάζει το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ (και το 20 του Συντάγματος). Το πρόβλημα είναι επίσης ότι η έκφραση αυτή της αρχής της διαθέσεως μπορεί να εξαρτηθεί από τυχαία γεγονότα (θάνατος δικηγόρου ή διαδίκου) ή απλά από ανικανότητα ενός δικηγόρου. Το πρόβλημα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει η διάταξη είναι γνωστό: έχουν φορτωθεί τα πινάκια με προσδιορισμούς μετά και το 2030. Αυτό βέβαια θίγει τις τράπεζες και τους δανειστές, ιδίως αν έχει χορηγηθεί και αναστολή. Εδώ όμως ένα σφάλμα που αφορά την δικαστική υπηρεσία τελικά οδηγεί σε βλάβη των συμφερόντων του ανακόπτοντος. Υπάρχει θεωρώ ηπιότερο μέσο για τη θεραπεία του προβλήματος. Να προβλεφθεί ότι όχι ότι θεωρείται η ανακοπή ως μηδέποτε ασκηθείσα αλλά από την ενεργοποίηση του συστήματος να ακυρώνονται οι χορηγηθείσες πράξεις προσδιορισμού. Ως προς τις χορηγηθείσες ήδη αναστολές επειδή ο ανακόπτων δεν θα έχει συμφέρον να προσδιορίσει, να δοθεί δικαίωμα στους καθ΄ου η ανακοπή να προσδιορίσουν αυτοί την ανακοπή.