Αρχική Παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Τροποποιήσεις σχετικά με τη δημοσίευση διαθηκών - Τροποποιήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ανακοπών…ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΙΑΘΗΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (Άρθρα 61-73)Σχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ | 10 Ιουλίου 2025, 07:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ' | 10 Ιουλίου 2025, 07:06

    Άρθρα (625-630 και 638 ΚΠολΔ (63-68 και 73 ΣχΝ) Με τις προτεινόμενες διατάξεις, οι διαταγές πληρωμής και οι διαταγές απόδοσης χρήσης μισθίου θα εκδίδονται στο εξής αποκλειστικά από δικηγόρους, χωρίς τη μεσολάβηση δικαστικής κρίσης. Θεωρούμε ότι η πρόβλεψη ελέγχεται ως προς τη συνταγματικότητά της και τη συμβατότητα με την ΕΣΔΑ. Η διαταγή πληρωμής, παρόλο που δεν είναι δικαστική απόφαση, αποτελεί τίτλο εκτελεστό από το οποίο μπορεί να παραχθεί δεδικασμένο (633παρ.2 ΚΠολΔ) και η έκδοσή της προϋποθέτει δικαιοδοτική κρίση σε σειρά ζητημάτων, που σχετίζονται τόσο με την αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων που τη στηρίζουν, όσο και την δικονομική τους ωριμότητα. Η αξιολόγηση αυτή, που έχει χαρακτηριστικά δικαιοδοτικής κρίσης ανάλογης με της δικαστικής απόφασης, προϋποθέτει τουλάχιστον τον τελικό έλεγχο από όργανο, που έχει εχέγγυα προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας κατά το Σύνταγμα (άρθρο 87παρ.1), στα οποία όμως δεν εμπίπτουν οι δικηγόροι. Περαιτέρω, διαγιγνώσκεται ασυμβατότητα τόσο με το άρθρο 20παρ.1 του Συντάγματος όσο και με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, ως προς το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστική προστασία, καθώς ο καθ’ ού η διαταγή πληρωμής θα καθίσταται υπόχρεος μέσω πράξης ιδιώτη, χωρίς δικαίωμα ακρόασης και θα επιβαρύνεται με τις συνέπειες του δεδικασμένου, χωρίς κρίση ανεξάρτητου δικαστή. Η μεταφορά ύλης εκτελεστών τίτλων στους δικηγόρους, μέτρο που σαφώς υπηρετεί σκοπούς που ανάγονται στην - κατά τα άλλα ευπρόσδεκτη- οικονομική ενίσχυση του δικηγορικού λειτουργήματος και όχι σε ανάγκες του δικαιικού συστήματος, αναμένεται να πολλαπλασιάσει την ύλη και τους λόγους ανακοπών κατά της διαταγής πληρωμής και της εκτέλεσης. Πλέον, οι ίδιοι που είναι ήδη υπεύθυνοι για τον δικονομικό έλεγχο των διαταγών πληρωμής ως εκτελεστών τίτλων (δικηγόροι), θα είναι ταυτόχρονα υπεύθυνοι και για την έκδοσή τους. Το ασυμβίβαστο και η σύγκρουση συμφερόντων είναι περισσότερο από προφανή, ακόμα και στους τρίτους που δε σχετίζονται με τη νομική επιστήμη. Η εικόνα ασυμβίβαστου, διευρύνεται έτι περαιτέρω, από το γεγονός κατά το προτεινόμενο μοντέλο έκδοσης εκτελεστού τίτλου, ο αιτών την έκδοση του εκτελεστού τίτλου είναι ταυτόχρονα και ο χρηματοδότης του εκδότη του τίτλου, αφού στην ουσία ο τίτλος λαμβάνει χώρα κατά παραγγελία. Πλην, όμως, έκδοση εκτελεστού τίτλου, η οποία γίνεται στο «όνομα του ελληνικού λαού», δεν είναι παροχή υπηρεσίας. Είναι λειτούργημα και για το λόγο αυτό η φυσική του θέση είναι να ανήκει στο δικαιοδοτικό έργο. Η δε αντίληψη ότι με τον τρόπο αυτό υφίσταται ελάφρυνση του δικαστικού συστήματος από τον κόπο του ελέγχου των διαταγών πληρωμής, αποτελεί ένα ανεπαρκές αφήγημα, το οποίο φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται αφενός ότι σε σχέση με τα λοιπά δικαστικά καθήκοντα, η συγκεκριμένη ενασχόληση αποτελεί «σταγόνα στο ωκεανό» καθώς και ότι οι δικαστές δεν επιθυμούν η μείωση της δικαστικής τους ύλης, να γίνεται με κάθε τρόπο, αν αυτός εγκυμονεί κινδύνους για τους πολίτες και την άσκηση των δικαιωμάτων τους. Αντίστοιχοι προβληματισμοί ανακύπτουν και αναφορικά με την έκδοση διαταγών απόδοσης χρήσης μισθίου από δικηγόρους.