• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΟΜΙΔΑ' | 10 Ιουλίου 2025, 15:41

    Η ΠΟΜΙΔΑ χαιρετίζει την αποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης να αποκαταστήσει επί τέλους όχι μόνον την τήρηση των συμφωνηθέντων και τη συνέπεια στις συναλλαγές, αλλά και την αποκατάσταση μιας κατάφωρης αδικίας σε βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων, εξ αιτίας της ανυπαρξίας αποτελεσματικής δικονομικής προστασίας τους στην περίπτωση της λήξης των μισθώσεων ακινήτων. Όπως έχει ανάγκες ο ενοικιαστής ενός ακινήτου, έτσι έχει και ο ιδιοκτήτης του, π.χ. να ιδιοκατοικήσει η να πουλήσει το ακίνητό του. Ας μην ξεχνούμε ότι η μίσθωση ενός ακινήτου, είναι μια ενοχική σχέση του αστικού δικαίου, που όπως έχει αρχή, έτσι πρέπει να έχει και τέλος. Όμως η λήξη του χρόνου μιας μίσθωσης, στην πράξη τυπικά και μόνον δημιουργεί στον ενοικιαστή υποχρέωση απόδοσης του ακινήτου, αφού στην πραγματικότητα ουδείς σχεδόν αισθάνεται υποχρεωμένος να σεβαστεί την υπογραφή του και να αποδώσει το μίσθιο ακίνητο στον ιδιοκτήτη του, στο χρόνο που έχει συμφωνηθεί, αν αυτό δεν τον συμφέρει. Έτσι, είναι ολοφάνερη η μέχρι σήμερα άνιση μεταχείριση από το νόμο μεταξύ ενοικιαστή και ιδιοκτήτη: Αν ο ενοικιαστής δεν χρειάζεται πλέον το μίσθιο ακίνητο, μπορεί πρακτικά ανά πάσα ημέρα, νύκτα, ώρα και στιγμή, να το εκκενώσει και να αποχωρήσει, αθετώντας κάθε υποχρέωσή του απέναντι στον εκμισθωτή, αγνοώντας την ύπαρξη περαιτέρω συμβατικής διάρκειας της μίσθωσης, τερματίζοντας δηλαδή μονομερώς και αυθαιρέτως τη μίσθωση, με μηδενικό χρόνο υλοποίησης της βούλησής του, και χωρίς καμιά πρακτική δυνατότητα του ιδιοκτήτη να διεκδικήσει οποιαδήποτε εκκρεμούσα οφειλή, ή αποζημίωση για οποιαδήποτε αιτία από τον πρώην ενοικιαστή του, εφόσον κάτι τέτοιο προϋποθέτει δαπάνη χρόνου και χρημάτων συχνά περισσότερων από την ίδια την οφειλή. Αντίθετα αν ο ιδιοκτήτης χρειάζεται το ακίνητό του κατά τη λήξη της μίσθωσης και μετά, δεν έχει καμιά απολύτως πρακτική δυνατότητα να το παραλάβει, όπως είναι το νόμιμο και το φυσιολογικό, και μέχρι σήμερα είναι υποχρεωμένος να κινήσει μια νομική διαδικασία που διαρκεί από πολλούς μήνες έως και χρόνια, ανάλογα με το αν η δικαστική του προσπάθεια προσκρούει σε αλλεπάλληλες προσχηματικές αναβολές, απεργίες, αποχές κλπ. και εφέσεις, αιτήσεις αναστολής, προσωρινές διαταγές κλπ. Μια διαδικασία που κοστίζει ακριβά, τόσο σε χρήματα όσο και σε χρόνο στον ιδιοκτήτη. Μια διαδικασία που φαλκιδεύει το ίδιο το δικαίωμα στην ιδιοκτησία… Γι΄αυτό εν όψει της επέκτασης της δυνατότητας έκδοσης διαταγής πληρωμής και απόδοσης μισθίου και από δικηγόρους, ορθότατα στη νέα ρύθμιση συμπεριλαμβάνεται επιτέλους και η δυνατότητα απόδοσης μισθίου λόγω λήξης της διάρκειας της μίσθωσης, η οποία θα πρέπει να διατυπωθεί έτσι ώστε να καλύπτει όχι μόνον τη συμβατική διάρκεια μιας μίσθωσης, αλλά αυτονόητα και τον μεταγενέστερο χρόνο ισχύος της ως αορίστου χρόνου. Η νέα αυτή ρύθμιση συντομεύει μεν τον χρόνο ανάκτησης του ακινήτου από τον ιδιοκτήτη του, πλην όμως συμπεριλαμβάνει και σοβαρότατες διασφαλίσεις υπέρ της πλευράς των ενοικιαστών. Πρώτον, καθιερώνει τρίμηνη προθεσμία υποχρεωτικής εξώδικης πρόσκλησής τους για απόδοση του ακινήτου, που είναι εξαπλάσια σε σχέση με την ισχύουσα προθεσμία πρόσκλησης στην περίπτωση μη καταβολής μισθωμάτων. Δεύτερον, καθιερώνει δίμηνη προθεσμία εκτέλεσής της μετά την επίδοσή της προς τον ενοικιαστή, τριπλάσια σε σχέση με την ισχύουσα προθεσμία εκτέλεσης στην περίπτωση της μη καταβολής ενοικίων. Τρίτον, αν ο ενοικιαστής χρειάζεται περαιτέρω χρόνο, μπορεί να χρησιμοποιήσει όλα τα γνωστά ένδικα μέσα της ανακοπής κατά της διαταγής απόδοσης, της αίτησης αναστολής εκτέλεσής της και ακόμη και της αίτησης έκδοσης προσωρινής διαταγής μη εκτέλεσης της διαταγής από τον Πρόεδρο Υπηρεσίας του Δικαστηρίου, όπως σε κάθε περίπτωση πράττει και στα πλαίσια της έκδοσης διαταγής λόγω οφειλών. Έτσι αν συνυπολογίσουμε και το διαδικαστικό διάστημα κατάθεσης, έκδοσης και δημοσίευσης της από τον εκδούντα δικηγόρο, έκδοσης εκτελεστού απογράφου της από το αρμόδιο Δικαστήριο και τελικά κοινοποίησης της διαταγής απόδοσης, το ελάχιστο συνολικό διάστημα που θα έχει στη διάθεσή του ένας ενοικιαστής θα είναι οπωσδήποτε ένα εξάμηνο (6 μήνες) από την αρχική προειδοποίησή του για απόδοση του μίσθιου ακινήτου, το οποίο είναι απόλυτα επαρκές για ανεύρεση κατοικίας. Σημειωτέον ότι το εξάμηνο αυτό διάστημα ανεύρεσης κατοικίας θα το έχει ο ενοικιαστής στη διάθεσή του εγγυημένο αυτόματα από το νόμο, χωρίς να χρειαστεί να κάνει ο ίδιος την παραμικρή ενέργεια και να υποβληθεί στο παραμικρό έξοδο, σε αντίθεση με τον ιδιοκτήτη οποίος θα πρέπει, εξ αιτίας της αντισυμβατικής άρνησης του ενοικιαστή του να του αποδώσει το ακίνητό του, όπως έχει υποχρέωση, να επιβαρυνθεί με τις αμοιβές δικηγόρου και δικαστικού επιμελητή προκειμένου να επιτύχει το αυτονόητο! Η θεσμοθέτηση της αυτονόητης αυτής δικονομικής διάταξης, που θα έπρεπε να ισχύει από το 1997 όταν επί Υπουργού Δικαιοσύνης Ευάγγελου Γιαννόπουλου νομοθετήθηκε η διαταγή απόδοσης μισθίου λόγω δυστροπίας, θα είναι εκ των πραγμάτων ένας παράγοντας που θα παροτρύνει θετικά πολλούς ιδιοκτήτες με κλειστά ακίνητα να τα βγάλουν στην αγορά, δεδομένου ότι η ως σήμερα ισχύουσα τεράστια δυσκολία ανάκτησης της χρήσης τους μετά το πέρας μιας μίσθωσης, είναι ένας σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας στην προσφορά ακινήτων, που θα εξοβελιστεί με την θεσμοθέτηση της δυνατότητας εφαρμογής της. Εμπίπτει και αυτό στη λογική ότι κάθε μέτρο υπέρ των εκμισθωτών κατοικιών (π.χ. όπως αυτό, ή η μείωση της φορολογίας των μισθωμάτων κλπ.), θα λειτουργήσει τελικά και υπέρ των ενοικιαστών.