Αρχική Σχέδιο Νόμου για τα ναρκωτικάΆρθρο 99Σχόλιο του χρήστη Απόστολος Μακρής | 31 Οκτωβρίου 2012, 22:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος Μακρής' | 31 Οκτωβρίου 2012, 22:15

    Ο σχολιασμός μου αφορά το σημείο εκείνο του άρθρου που αναφέρει: "η κάλυψη των συνολικών αναγκών του σωφρονιστικού συστήματος". Με την διάταξη αυτή υποτίθεται ότι θα καταστεί δυνατή η κάλυψη των αναγκών του σωφρονιστικού συστήματος με οριζόντια μετακίνηση υπαλλήλων από την υπηρεσία εξωτερικής φρουράς σε άλλες υπηρεσίες του σωφρονιστικού συστήματος. Στην ανάλυσή που ακολουθεί θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πως ως εξωτερική φρουρά αποτελεί μια υπηρεσία που στελεχώθηκε με τη μέθοδο της αξιολόγησης αντικειμενικών κριτηρίων υπό την επίβλεψη του ΑΣΕΠ. Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας έχουν τον βαθμό του φρουρού, εκτελούν ένοπλη υπηρεσία όπως το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας και τελούν σε πλήρη βαθμολογική αναντιστοιχία με τους υπαλλήλους του σωφρονιστικού συστήματος, είναι εκτός της διαδικασίας της αξιολόγησης που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο, από την άλλη όμως οι υπάλληλοι αυτοί δεν αποτελούν ξεχωριστό ένοπλο σώμα, αλλά δημόσιοι κρατικοί υπάλληλοι. Η ανάλυση θα προσπαθήσει να καλύψει τις επιπτώσεις αυτής της ρύθμισης από τις δύο τουλάχιστον διαστάσεις που γίνονται από τον γράφοντα αντιληπτές. Η πρώτη αφορά το πεδίο των μικροεργασικών εργασιακών σχέσεων, δηλαδή τα δικαιώματα, τους κινδύνους, τις υπευθυνότητες κλπ, που επιβαρύνουν ατομικά τον υπάλληλο. Η δεύτερη αφορά το μάκροεργασιακό πεδίο, δηλαδή προβλήματα οργανωτικής και διοικητικής διάστασης που αφορούν την υπηρεσία γενικότερα. Α) Συγκεκριμένα, ενώ αυτή η ρύθμιση παρουσιάζεται ως διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της εξωτερικής φρουράς στην πραγματικότητα αποτελεί βλαπτική μεταβολή των όρων παροχής εργασίας του υπαλλήλου, ενώ δεν προάγει ούτε κατ' ελάχιστο την εξυπηρέτηση των σκοπών της υπηρεσίας, ούτε βεβαίως τελεί σε συμφωνία με τις αρχές της ορθής διαχείρισης προσωπικού, που επιθυμεί να μην τίθενται σε δοκιμασία οι λειτουργικοί δεσμοί μεταξύ του υπαλλήλου και της φυσικής του ηγεσίας. Επιπλέον σημειώνονται οι εξής παρατηρήσεις: Αφ' ενός δεν θα πρέπει να υποτιμάται το γεγονός ότι ο εξωτερικός υπάλληλος εκτίθεται σε επιπλέον κίνδυνο κάθε φορά που καλείται να μεταχειριστεί κρατουμένους με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που έχει εκπαιδευτεί και εφαρμόζει κατά τα καθήκοντά του στην εξωτερική υπηρεσία. Αφ' ετέρου, η μέχρι σήμερα ρύθμιση επέτρεπε την παροχή συνδρομής από μέρους της Εξωτερικής Φρουράς σε περιπτώσεις εκτάκτων περιστατικών για ενίσχυση της ασφάλειας του καταστήματος και για την διεξαγωγή ερευνών, επιτρέποντας την περιορισμένη έκθεση των υπαλλήλων στο εσωτερικό περιβάλλον του καταστήματος κράτησης, καθώς κατά την έρευνα τα κελιά είναι κλειστά. Εφόσον,λοιπόν με την παρούσα ρύθμιση η «συνδρομή» χάνει τον έκτακτο χαρακτήρα της θα πρέπει να ισχύει και αντίστροφα με παροχή συνδρομής από την εσωτερική φύλαξη προς την εξωτερική φρουρά. Διαφορετικά η ρύθμιση αυτή οδηγεί στο εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα της υπαγωγής των προτεραιοτήτων της μιας υπηρεσίας στην άλλη. Δηλαδή, αυτό σημαίνει πως για να ενισχυθούν οι εσωτερικές υπηρεσίες, το προσωπικό της εξωτερικής φρουράς θα απασχοληθεί σε άλλα καθήκοντα θυσιάζοντας είτε την φρούρηση είτε τις ώρες ανάπαυσής του. Εάν δοθούν εγγυήσεις ότι δεν θα συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο τότε θα πρέπει να διατυπωθεί γραπτώς «ότι δεν θα διατίθεται εξωτερικός φρουρός για συνδρομή σε άλλο εργασιακό αντικείμενο εντός του σωφρονιστικού συστήματος την στιγμή που υπάρχει αφύλακτη θέση σε σκοπιά, σε νοσοκομείο ή αλλού ή του οφείλεταιέστω και μία ημέρα ανάπαυσης» (ρεπό). Σε αντίθετη περίπτωση η ρύθμιση αυτή συνιστά δυσμενή διακριτική μεταχείριση εις βάρος του προσωπικού της εξωτερικής φρουράς. Το ζήτημα της διάθεσης του προσωπικού μιας υπηρεσίας, και εν προκειμένω της εξωτερικής φρουράς, για εργασία σε οποιαδήποτε διαφορετική από αυτήν της κύριας και ουσιαστικής αποστολής του είναι πρωτοφανής και απαράδεκτη εάν συμβαίνει χωρίς την συγκατάθεση του υπαλλήλου. Διαφορετικά πρόκειται για μια ρύθμιση αναμφισβήτητα καταχρηστική, συνιστώντας δυσμενής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας των υπαλλήλων με σκοπό είτε τον εξαναγκασμό τους σε παραίτηση, είτε μεθόδευση για τον εξαναγκασμό τους να αποδεχθούν κάποια ενδεχόμενη μελλοντική προσφορά αλλαγής της κατάστασής τους που δεν θα την δέχονταν με τίποτα σήμερα. Συμπερασματικά, η ρύθμιση αυτή περιπλέκει την ασάφεια του εργασιακού περιβάλλοντος του εξωτερικού υπαλλήλου, του αυξάνει την επικινδυνότητα καθώς τον εκθέτει σε επιπλέον κινδύνους για τους οποίους σαφώς δεν έχει εκπαιδευτεί, ενώ η ανυπαρξία αμοιβαιότητας για συνδρομή από άλλες υπηρεσίες του σωφρονιστικού συστήματος δημιουργεί ένα υπόστρωμα απαξίωσης της προσωπικότητας των υπαλλήλων καθώς υποχρεώνει μόνο αυτούς να βοηθούν και όχι να βοηθιούνται από υπαλλήλους άλλων ομοειδών υπηρεσιών, έστω και με την προαίρεση ότι το επιτρέπουν οι υπηρεσιακές ανάγκες. Β) Σχετικά με την οργανωδιοικητική διάσταση. Επειδή ακριβώς οι υπάλληλοι αυτής της υπηρεσίας προσελήφθησαν με ΑΣΕΠ τυγχάνει να έχουν πολύ υψηλά τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, λόγω όμως της ανυπαρξίας θέσεων ΠΕ Εξωτερικών φρουρών δεν έχουν την αντίστοιχη εξέλιξη, ενώ δεν έχει προχωρήσει ακόμα η διαδικασία ανάδειξης της εσωτερικής ιεραρχίας της υπηρεσίας και τα διοικητικά καθήκοντα ασκούνται από αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ.. Επιπλέον, τα σχέδια των προεδρικών διαταγμάτων που προβλέπουν την βαθμολογική εξέλιξη του προσωπικού της Εξωτερικής Φρουράς δεν λαμβάνει υπόψη τα αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που έχουν ορισμένοι εκ των υπαλλήλων. Ακολούθως, επειδή μέχρι σήμερα απαγορεύεται η μετάταξη του προσωπικού από και προς την εξωτερική φρουρά, αυτός ο αριθμός των εξωτερικών φρουρών με αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα μένει εγκλωβισμένος σε υπηρεσιακή στασιμότητα εδώ και 12 συνεχή χρόνια από τον διορισμό τους. Σημειώνεται ότι σε πολλές περιπτώσεις οι φρουροί έχουν πολύ ανώτερα προσόντα από αυτά των διευθυντών τους. Αυτή εν ολίγοις είναι η πραγματικότητα στην εξωτερική φρουρά και σε αυτό το περιβάλλον έρχονται να εφαρμοστούν οι νέες διατάξεις. Σύμφωνα με το άρθρο 99 οι εξωτερικοί φρουροί θα μπορούν προφανώς με τη διαδικασία της ανάρτησης του προγράμματος ημερησίας υπηρεσίας να μεταβαίνουν για υπηρεσία στο εσωτερικό των καταστημάτων κράτησης. Από το σημείο αυτό και μετά δύνανται να δημιουργηθούν προβλήματα που δεν μπορεί κανείς να προβλέψει, καθώς ο υπάλληλος εξωτερικός φρουρός θα αποτελεί ξένο σώμα σε σχέση με την οργανική ενότητα του προσωπικού της εσωτερικής φύλαξης, δεδομένου ότι είναι υποχρεωμένος να εκτελεί διαταγές του προϊσταμένου της εξωτερικής φρουράς και όχι της εσωτερικής. Ακολούθως, τελεί υπό την πειθαρχική δικαιοδοσία του υπηρεσιακού συμβουλίου της εξωτερικής φρουράς και όχι της εσωτερικής. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναρωτηθούν οι εισηγητές αυτού του άρθρου για το πως φαντάζονται ότι θα πείσουν ή θα επιβάλλουν στους φρουρούς να εκτελέσουν καθήκοντα για τα οποία δεν έχουν εκπαιδευτεί. Μπορούν να έχουν την απαίτηση της άψογης συμμόρφωσης των φρουρών με τις διαταγές των αρχιφυλάκων της εσωτερικής φύλαξης την στιγμή που αυτοί δεν ανήκουν εκ του νόμου στην φυσική τους ηγεσία; Από την άλλη, είναι δυνατόν προϊστάμενος μιας άλλης υπηρεσίας να διατάξει υπάλληλο άλλης υπηρεσίας να εκτελεί εργασία; Άρα, συμπεραίνεται ότι ο υπάλληλος εξωτερικός φρουρός μεταβαίνοντας στο εσωτερικό του καταστήματος δεν αποκόπτεται από την οργανική και λειτουργική του σύνδεση με την εξωτερική φρουρά, αλλά έρχεται εκεί για να εφαρμόσει τις εντολές της διοίκησής του στην οποία είναι και υπόλογος. Άρα, επεκτείνεται η αρμοδιότητα του διοικητή της εξωτερικής φρουράς και εντός του καταστήματος κράτησης. Αυτό είναι ένα αβίαστο και λογικό συμπέρασμα που προκύπτει από την ερμηνεία της επέκτασης των αρμοδιοτήτων της εξωτερικής φρουράς. Προφανώς, ορισμένοι αντιλαμβάνονται την επέκταση των αρμοδιοτήτων μόνο ως προς το σκέλος της κάλυψης των κενών θέσεων εργασίας, όμως δεν ερμήνευσαν όπως πρέπει το λειτουργικό κομμάτι του εγχειρήματος. Δηλαδή, θέση εργασίας στο εσωτερικό, αλλά υπό τίνος τις εντολές; και υπό τίνος την πειθαρχική δικαιοδοσία; Η απλή μετάβαση για εργασία σε έναν χώρο χωρίς τη διαδικασία της απόσπασης, ή της μετάταξης δεν μεταβάλλει τον οργανικό και λειτουργικό δεσμό του υπαλλήλου με την φυσική του ηγεσία και τον πειθαρχικό του προϊστάμενο. Με βάση αυτή την διαπίστωση, έχουν αναρωτηθεί οι εσωτερικοί υπάλληλοι και προϊστάμενοι εάν θέλουν να έχουν δίπλα τους έναν υπάλληλο που το λιγότερο δεν ενδιαφέρεται για τις εντολές τους, καθώς δεν μπορούν να τον διατάξουν ευθέως; Ακόμα δε περισσότερο ενδιαφέρονται για έναν υπάλληλο που είναι υποχρεωμένος να εκτελεί εντολές άλλου προϊσταμένου; Εκτός βέβαια, εάν δεχθούμε ότι ο εσωτερικός προϊστάμενος θα δίδει πρώτα εντολές στον εξωτερικό προϊστάμενο, ο οποίος με τη σειρά του θα πρέπει να τις μεταβιβάζει στον εξωτερικό φρουρό, που θα αποστέλλεται για υπηρεσία στο εσωτερικό των καταστημάτων κράτησης. Συμπέρασμα, αυτό που περιγράφεται παραπάνω είναι ένας οργανωτικός τραγέλαφος μια οργανωδιοικητική τρικυμία που έρχεται να προστεθεί στον ήδη οργανωτικό τραγέλαφο της εξωτερικής φρουράς η οποία διοικείται εδώ και 12 χρόνια από δανεικούς προϊσταμένους θαρρείς και στερείται υπαλλήλων με ανώτερα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα, εμπειρία και ικανότητες. Εκτός βέβαια και εάν ο απώτερος σκοπός είναι η σταδιακή μεταβίβαση της αρμοδιότητας για τη λειτουργία των καταστημάτων κράτησης στην εξωτερική φρουρά και μέσω αυτής στην αστυνομία. Αυτό ας το αναλογιστούν αυτοί που ανέλαβαν την πρωτοβουλία να προτείνουν αυτή τη ρύθμιση, γιατί μάλλον σκάβουν εν αγνοία τους και τον δικό τους το λάκο. Με αυτήν την ανάγνωση, είμαι βέβαιος πως σε λίγο θα ηχήσουν καμπάνες και για την εσωτερική φύλαξη-φρουρά. Ερωτώ λοιπόν όλους τους σεβαστούς αναγνώστες; Τι μέλλον δύναται να έχει μια τέτοια υπηρεσία; Γιατί δεν ετέθη ποτέ μέχρι σήμερα σοβαρά το ζήτημα της οργάνωσης της υπηρεσίας με βάση την αξιοκρατία και τις αρχές της επιστημονικής διοίκησης; Αυτή τη στιγμή γίνονται αντιληπτές οι συνέπειες του οργανωτικο-διοικητικού κενού της υπηρεσίας μας. Είναι βέβαιο πως εάν αυτή τη στιγμή η εξωτερική φρουρά είχε θέσεις Π.Ε. εξωτερικής φρουράς πολιτικό προσωπικό θα ελάμβανε δικαιωματικά την αρμοδιότητα και για την εσωτερική λειτουργία των καταστημάτων κράτησης. Επίσης, είναι βέβαιο πως δεν θα υπήρχε ποτέ ο κίνδυνος να φύγει από τον έλεγχο του Υπουργείου Δικαιοσύνης η αρμοδιότητα των καταστημάτων κράτησης. Αυτά ας τα σκεφτούν οι υπεύθυνοι εκ των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών -εσωτερικών και εξωτερικών- που αναλογιζόμενοι το συνδικαλιστικό κόστος φροντίζουν να χαϊδεύουν τα αυτιά των ΔΕ συναδέλφων και δεν προτείνουν πραγματικά ρηξικέλευθες λύσεις, που δύνανται να αναδείξουν την εξωτερική φρουρά σε πρώτης γραμμής σπουδαιότητας, ολοκληρωμένης και αυτοδιοίκητης, κρατικής δημόσιας υπηρεσίας. Με τιμή Απόστολος Μακρής