• Σχόλιο του χρήστη 'Τερζής Χρήστος' | 2 Νοεμβρίου 2012, 10:25

    Τα αρνητικά επακόλουθα των δύο άρθων 99 & 100 στη λειτουργία των φυλάκων έχουν αναφερθεί σχεδόν σε όλα τα προηγούμενα σχόλια. Ας συνεισφέρω στην συζήτηση με την παράθεση δύο παραδειγμάτων Α) κρατούμενοι πρώην αστυνομικοί και δημόσιοι λειτουργοί δεν τοποθετούνται ποτέ σε κοινούς θαλάμους με άλλους κρατούμενους, μάλιστα ούτε καν προαυλίζονται στους ίδιους χώρους. Σε πολλές των περιπτώσεων κρατούνται μόνιμα σε πειθαρχία και μάλιστα με την θέλησή τους. Ο λόγος είναι ένας, ότι οι κρατούμενοι στο πρόσωπό τους εξακολουθούν και βλέπουν όλο τον κρατικό μηχανισμό δηλ την αιτία που αυτοί είναι στη φυλακή με ότι αυτό σημαίνει για την σωματική ακεραιότητα των πρώην αστυνομικών. Την ίδια οπτική έχουν οι κρατούμενοι και προς τους υπαλλήλους τηε Εξ. Φρουράς και αυτό αποδεικνύεται με τις φραστικές και αναίτιες επιθέσεις που έχουμε δεχτεί βρισκόμενοι πάνω στις σκοπιές. Με το άρθρο 99 οδηγείται τους εξωτερικούς φρουρούς σε μια δυσχερ’η και επικίνδυνη για αυτούς θέση. Να συναναστρέφονται με κρατούμενους, να κυκλοφορούν ανάμεσά τους να μπαίνουν στα κελιά τους , όταν εκατοντάδες από εμάς έχουν έρθει σε «αντιπαράθεση» τουλάχιστον λεκτική με τους κρατούμενους στη διάρκεια τόσο των μεταγωγών όσο και της φρούρησης στα νοσοκομεία Β) στις φυλακές οι υπάλληλοι που εκτελούν χρέη θυρωρού δεν εκτελούν καμία άλλη εργασία εντός της φυλακής πέραν αυτού. Ο λόγος προφανώς η εξειδίκευση και τα προσόντα του (πείρα, ειδίκευση, οξυδέρκεια κα) αλλά κυρίως η μη συναναστροφή (δημιουργία σχέσεων) με κρατούμενους με ότι αυτό σημαίνει (πιθανότητα διαφθοράς) Το ασυμβίβαστο αυτό που σωστά έχει ο θυρωρός αλλά και ο φρουρός (το ΠΔ 215/06 απαγορεύει την οποιαδήποτε οικειότητα με κρατούμενους) παύει να υφίσταται με το άρθρο99. Ο νομοθέτης λειτουργεί πρόχειρα και βιαστικά , αλλά και χωρίς να το δέχομαι ίσως κατευθυνόμενα. Πρόχειρα γιατί κάτι τέτοιο θα απαιτούσε αν μη τι άλλο καταρχήν Καταμέτρηση υπηρετούντων στη Σωφρονιστική Υπηρεσία Καταμέτρηση των πραγματικών αναγκών συνολικά αλλά και ανά κατάστημα Οριοθέτηση των αναγκών από την Κεντρική διοίκηση (καθώς συμβαίνει καταστήματα κράτησης με τις ίδιες ανάγκες, να χρειάζονται περισσότερους ή λιγότερους υπαλλήλους) Βιαστικά γιατί δεν μπορεί ο νομοθέτης να γνώρισε το πρόβλημα των φυλακών σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα και να φέρνει άρον αρον μια τέτοια διάταξη και μάλιστα εν κρυπτό, χωρίς πρωτίστως να έχει πάρει την γνώμη τόσο των υπηρεσιακών παραγόντων αλλά και των ιδίων των εργαζομένων στην φρουρά Αυτοί λοιπόν που εμπνεύστηκαν αλλά και αυτοί που την αποδέχονται και νομοθετούν αυτή τη γενικότητα δημιουργούν μια υπηρεσία πασπαρτού που θα κλείνει τις τρύπες όλου του σωφρονιστικού συστήματος!!!!!!