• Σχόλιο του χρήστη 'Dim' | 6 Μαΐου 2010, 11:40

    Δεν με ενδιαφέρει τι λέει το "άρθρ. 904 παρ. 2 εδ. γ ΚΠολΔ", αλλά με το κοινό μυαλό μου, μου φαίνεται περίεργο να μπω σε μια διαδικασία διαμεσολάβησης, να καταλήξω σε μια συμφωνία και μετά να υπάρχουν αμφιβολίες εάν αυτά που συμφωνήθηκαν είναι "εκτελεστά". Τι "νομικά τερτίπια" κρύβονται πίσω από αυτά? Τι δουλειά έχουν οι συμβολαιογράφοι? Απλά, το έγγραφο της συμφωνίας κατατίθεται στο Πρωτοδικείο και τα όποια έχουν συμφωνηθεί (πράξεις και χρονοδιάγραμμα) είναι εκτελεστά. Εάν δε, μετά από αυτή τη συμφωνία, κάποιος μέρος δεν εκτελέσει αυτά που συμφωνήθηκαν, τότε άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες η Δικαισύνη πρέπει να "πάρει κεφάλια". Το θέμα είναι εάν το εκάστοτε Πρωτοδικείο είναι σε θέση (έχει την οργάνωση και τα μέσα) να παρακολουθεί την εκτέλση των συμφωνιών και να επεμβαίνει άμεσα? Ας φανταστούμε έναν απλό πολίτη που μπαίνει σε διαμεσολάβηση με μια Εταιρεία για κάποιο θέμα "καταναλωτή" και η Εταιρεία συμφώνησε σε κάποια αποζημίωση την οποία όμως δεν καταβάλει παρόλο που πέρασαν οι συμφωνημένες ημερομηνίες. Τι θα κάνει αυτός ο πολίτης? Θα ξαναπάει στα δικαστήρια? Ή το Πρωτοδικείο, χωρίς ενόχληση από τον πολίτη, θα πιάσει την Εταιρεία από "το αυτί".