• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλιος Γ.' | 6 Μαΐου 2010, 12:40

    Είμαι μεσίτης αστικών συμβάσεων, -Δηλαδή διαμεσολαβώ σε συμβάσεις που αφορούν (ΜΟΝΟ ??) θέματα ακίνητης περιουσίας -Στην πραγματικότητα, αμείβομαι ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΙΣΟΡΡΟΠΩ δύο μέρη, που ναι μεν δεν αντιδικούν, (νομικά), αλλά έχουν διαμετρικά αντίθετο συμφέρων ο ένας από τον άλλον -Σχεδόν πάντα όταν μεσολαβούν δικηγόροι σε τέτοιες διαδικασίες, το αποτέλεσμα είναι να ΜΗΝ επέρχεται συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων -Όλοι γνωρίζουμε, πως όταν ΔΕΝ θέλουμε να συναινέσουμε σε μια πρόταση, όταν ΔΕΝ θέλουμε να ακούσομε καν τι πρόταση του άλλου, χρησιμοποιούμε την μαγική φράση: ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΜΟΥ…. -Οι αρχαίοι πρόγονοι μας, συμφωνούσαν στην επίλυση μιας διαφοράς τους ακόμα και από κάποιον περαστικό, χωρίς καμιά απαίτηση προσόντων γνώσεων κλπ -Το περί δικαίου αίσθημα, αφορά τις αντίθετες πλευρές, και πρέπει να γίνετε απόλυτα σαφές και αντιληπτό, (το αίσθημα δικαιοσύνης), στα εμπλεκόμενα μέρη, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις ΔΕΝ αποδίδετε με νομικίστικους χειρισμούς και διαδικασίες -Φυσικη είναι η συμβολή των δικηγόρων, αλλά μόνο ΟΤΑΝ έχει αποτύχει η διαδικασία της διαμεσολάβησης -Νομικής φύσης θέματα να χειρίζονται νομικοί και ΟΧΙ ΜΟΝΟ δικηγόροι, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση οι ανάλογοι ειδικοί -Η δουλειά των δικηγόρων είναι στα δικαστήρια, εκτός εάν κάποιος γνωρίζει δικηγόρους που δεν οδηγούν υποθέσεις στα δικαστήρια αλλά επιλύουν τις διαφορές τους, (των αντιδίκων), πριν από αυτά -Η αμοιβή των διαμεσολαβητών να ορισθεί σε μια ελάχιστη για την ανάληψη μιας υπόθεσης ενώ η τελική να είναι διαπραγματεύσιμη, δηλαδή κατόπιν αποτελέσματος -Την αξιολόγηση του έργου ενός διαμεσολαβητή θα την κάνει η αγορά και πελατεία του, την αξιολόγηση των προσόντων να την κάνει το κάθε επαγγελματικό συλλογικό όργανο ανάλογα με την ειδίκευση του διαμεσολαβητή (Και να σκεφθεί κανείς πως το επάγγελμα μας θεωρείται κλειστό...!!! θου Κύριε τω στωματι μου...!! και μη χειρότερα…!!!)