• Σχόλιο του χρήστη 'Eύα Kληρονόμου' | 4 Μαρτίου 2013, 13:37

    Η διατήρηση στη ρύθμιση του άρθρου 34 του Σχεδίου της μερικής απαγόρευσης άσκησης δικηγορίας στα πρωτοβάθμια πρωτοδικεία και πλημμελειοδικεία από πανεπιστημιακούς παραμένει εκτεθειμένη στα ίδια αναπάντητα επιχειρήματα αντισυνταγματικότητας και εσωτερικής αντινομίας που εκφράστηκαν επ' αφορμή της προηγούμενης ανάρτησης του Σχεδίου. Διότι η αντίθεση και της προκείμενης ρύθμισης με τα άρθρα 4 και 5 του Συντάγματος, αλλά και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ παραμένει υφιστάμενη και μη δικαιολογήσιμη με νομικά επιχειρήματα. Είναι να απορεί κανείς, μάλιστα, γιατί οι νομικοί εμφανίζονται πάντοτε "βασιλικότεροι του βασιλέως", την ώρα που κανείς πανεπιστημιακός ιατρός ή πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας δεν περιορίζεται από την αντίστοιχη επαγγελματική νομοθεσία του σε σχέση με τις εγχειρίσεις ανάλογα με τη βαρύτητά τους ή αντιστοίχως σε σχέση με τα υπό εκπόνηση σχέδια ανάλογα με την κατάταξή τους. Τοσούτο μάλλον είναι να απορεί κανείς, πώς θα δικαιολογείται υπό το φως της ΕΣΔΑ και των διεθνών κειμένων της ΕΕ ο περιορισμός του δικαιώματος ελεύθερης επιλογής δικηγόρου και ο αποκλεισμός του σε ορισμένα στάδια της ποινικής ή πολιτικής ή διοικητικής διαδικασίας. Και όλα αυτά να συμβαίνουν σε μιά περίοδο που κυριαρχείται από το πνεύμα "άρσης εμποδίων και περιορισμών άσκησης των επαγγελμάτων" και στο πλαίσιο ενός Κώδικα που κατά τα λοιπά "αίρει ή καταργεί πλήρως παλαιότερους περιορισμούς ή απαγορεύσεις παράστασης (λ.χ. λόγω "εδαφικότητας"). Έτσι εχόντων των πραγμάτων ορθότερο είναι ενδοσυστηματικά - αλλά και υπό δικαιοπολιτικό και δικαιοκρατικό πρίσμα - να απαλειφθεί πλήρως η παράγραφος 1 του άρθρου 34.