• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Αναγνωστόπουλος' | 18 Φεβρουαρίου 2014, 10:21

    Η παρ. 5 θέτοντας στην αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος τα εξής " έχοντας καταβάλλει σχετικό αντίτιμο ή ενεργώντας κατά συνήθεια" αντιβαίνει την ίδια την οδηγία που δε θέτει τέτοιο στοιχείο στην αντικειμενική υπόσταση του οικείου εγκλήματος. Δηλαδή, στη χώρα μας αυτός που "με γνώση" αποκτά πρόσβαση σε υλικό παιδικής πορνογραφίας, χωρίς όμως "να έχει καταβάλλει σχετικό αντίτιμο ή να ενεργεί κατά συνήθεια¨δεν θα τιμωρείται"; Είναι δυνατόν να αφήνουμε τους παιδόφιλους ελεύθερους; Τι είδους κατασκευή είναι αυτή; Η ίδια η οδηγία μάλιστα στο προοίμιό της αναφέρει πως η γνώση θα αποδεικνύεται "ιδίως" από την καταβολή αντιτίμου ή την κατά συνήθεια πρόσβαση. Δηλαδή, αφενός, αυτά τα στοιχεία δεν είναι εκ των ων ουκ άνευ για την απόδειξη του αδικήματος και μάλιστα μπορεί να υπάρχουν κι άλλα, αφετέρου, η ίδια η οδηγία δεν θέτει τέτοια στοιχεία στην αντικειμενική υπόσταση του αδικημάτος με αποτέλεσμα το νομοσχέδιο να αντιβαίνει τις προβλέψεις της τελευταίας. Ούτε φυσικά είναι ορθή η εισαγωγή της σχετικής δυνατότητας του εισαγγελέα δεδομένου ότι αυτή ούτως ή άλλως υφίσταται στο άρθρο 43 ΚΠΔ με την αρχειοθέητηση μιας αβάσιμης μήνυσης και έτσι μόνο ερμηνευτικά προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει η εισαγωγή αυτής της πρόβλεψης, πέραν του ότι ως δικονομικός κανόνας είναι εσφαλμένη η επιλογή να μπεί στον ΠΚ.