• Σχόλιο του χρήστη 'Π.Ι.' | 14 Μαρτίου 2014, 12:27

    Άρθρο 237 Σχεδίου Νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, παράγραφος 4 "Κατ’ εξαίρεση, εάν ο προβλεπόμενος από τον κανονισμό του δικαστηρίου αριθμός υποθέσεων, που ανατίθεται σε κάθε δικαστή, καλυφθεί, ο ορισμός δικαστή και χρόνου συζήτησης της υπόθεσης γίνεται στον απολύτως αναγκαίο χρόνο. "Για να μην καταστεί κανόνας η εξαίρεση, πρέπει να προσδιορίζεται ο χρόνος προσδιορισμού κατ' ανώτατο όριο και να μην αναφέρεται το παντελώς αόριστο "στον απολύτως αναγκαίο χρόνο", π.χ. ¨γίνεται το αργότερο εντός (ενός έτους- δυο ετών) από το κλείσιμο του φακέλου της υπόθεσης". Επιπλέον, πρέπει να προβλέπεται ρητώς πειθαρχική ευθύνη του προϊσταμένου του δικαστηρίου που αμέλησε να ορίσει εισηγητή ή δικαστή εντός των κειμένων προθεσμιών καθώς και του δικαστή που δεν εκδίδει αποφάσεις εντός των κειμένων προθεσμιών. Δε νοείται να υπάρχουν "σφιχτές" προθεσμίες για τους Δικηγόρους και να μην υφίστανται αντίστοιχες για τους Δικαστές, αν επιδιώκεται η επιτάχυνση της πολιτικής δίκης.