• Σχόλιο του χρήστη 'Σωτήρης Κουλουριώτης' | 28 Μαρτίου 2015, 00:41

    Μονοκαλλιέργειες Τις τελευταίες δεκαετίες, η παραγωγή ροδάκινων στην περιοχή της Ημαθίας έχει λάβει τις διαστάσεις μονοκαλλιέργειας. Αυτό συνέβη για λόγους ανταγωνιστικότητας και προσφοράς-ζήτησης. Οι μονοκαλλιέργειες έχουν πλεονεκτήματα, όμως έχουν ακόμα περισσότερα μειονεκτήματα: Πλεονεκτήματα: • Η υψηλή παραγωγή έριξε την τιμή του προιόντος, καθιστώντας το ανταγωνιστικό στους τομείς των εξαγωγών και της μεταποίησης. • Η επιστήμη της Γεωπονίας είχε σημαντικά οφέλη από την αντιμετώπιση των ασθενειών των ροδάκινων και από την ανάπτυξη νέων, αποδοτικότερων ποικιλιών για τα επιτραπέζια και βιομηχανικά φρούτα. • Συγκέντρωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, που έδωσαν την απαραίτητη οικονομική ώθηση στις τοπικές κοινωνίες, ενώ διευκόλυναν την μεταποίηση. • Εξειδίκευση στον τομέα της μεταποίησης, με την παραγωγή ανταγωνιστικών τυποποιημένων προιόντων (κομπόστες, φρουτοσαλάτες, μαρμελάδες, γλυκά.) Μειονεκτήματα: • Η πτώση της τιμής του προιόντος οδήγησε στην εκμετάλλευση ολοένα μεγαλύτερων εκτάσεων από τους παραγωγούς, με σκοπό μόνο την διατήρηση του ισοζυγίου εσόδων-εξόδων, αντί της οικονομικής ανάπτυξης. • Η μονοκαλλιέργεια αφορά μεγάλες μερίδες του αγροτικού πληθυσμού, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να καθίστανται ευάλωτοι σε πολιτικές διακυμάνσεις (λ.χ. εμπάργκο Ρωσίας). • Καθίσταται αδύνατη η καλλιέργεια βιολογικών φυτών, λόγω της εκτεταμένης χρήσης χημικών λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων και φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια ροδάκινων στην περιοχή. • Μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και της ατμόσφαιρας, που τείνουν να λάβουν χρόνιες διαστάσεις. • Συγκέντρωση του κεφαλαίου σε λίγους επιχειρηματίες (μεγαλοκτηματίες, ιδιοκτήτες μονάδων μεταποίησης) που λυμαίνονται τις τοπικές κοινωνίες. • Αύξηση της ανεργίας των νέων στις επαρχιακές πόλεις, αφου η χαμηλή τιμή του προϊόντος συνεπάγεται και την χαμηλή αμοιβή. • Χιλιάδες στρέμματα γης μένουν ανεκμετάλλευτα, καθώς πρόκειται για μεμονωμένα, μικρά αγροτεμάχια που η εκμετάλλευσή τους θεωρείται ασύμφορη. Οι ίδιες λίγο πολύ συνθήκες επικρατούν σε όλους τους τομείς του πρωτογενούς τομέα όπου εφαρμόζεται η συστηματική μονοκαλλιέργεια. Οι τιμές γίνονται μεν ανταγωνιστικές για τους εξαγωγείς, καθιστούν δε την χώρα «ανάπηρη» παραγωγικά. Αυτό γιατι, αυτομάτως υπάρχουν ελλείψεις σε τρόφιμα που ΔΕΝ θεωρούνται εμπορεύσιμα, άρα μη ανταγωνιστικά, άρα ασύμφορα στην καλλιέργειά τους. Το αποτέλεσμα είναι η εισαγωγή προϊόντων από τρίτες χώρες. Προϊόντα που η χώρα όχι μόνο δεν χρειάζεται, αλλά διαθέτει σε μεγάλες ποσότητες, οι οποίες απλώς σαπίζουν στα δέντρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα μήλα και τα εσπεριδοειδή Μυτιλήνης. Το ελαιόλαδο επίσης υπάγεται στην ανωτέρω κατηγορία, αφού ναι μεν η καλλιέργεια ελιάς επιδοτείται, όμως η μεταποίηση της ελιάς σε λάδι και η τυποποίησή της σε διάφορα υποπροιόντα αποθαρρύνεται συστηματικά. Αποτέλεσμα, το Ελληνικό ελαιόλαδο να πωλείται σε εξευτελιστικές τιμές σε τρίτες χώρες, να τυποποιείται εκεί κι έπειτα να επιστρέφει ως Ιταλικό, Ισπανικό, κλπ προιόν. Για όλους τους παραπάνω λόγους και για ακόμα περισσότερους, η μονοκαλλιέργεια οποιουδήποτε αγροτικού προιόντος θα πρέπει να αναθεωρηθεί ως οικονομική τακτική. Αγροτουρισμός Ο τομέας του Αγροτουρισμού στην Ελλάδα μοιάζει κάτι σαν κακόγουστο αστείο. Υπάρχουν ανάλογα προγράμματα που μένουν σχεδόν εντελώς αναξιοποίητα. Οι λόγοι είναι πολλοί: • Έλλειψη υποδομών εκ μερους των παραγωγών και της Πολιτείας • Ελλειψη κινήτρου για συμμετοχή από τους τουρίστες. • Υψηλή τοξικότητα του καλλιεργήσιμου περιβάλλοντος, λόγω της εκτεταμένης χρήσης χημικών φυτοφαρμάκων • Ο κλασσικός τουρισμός επισκιάζει τον Αγροτουρισμό, αφου δεν υπάρχει καμία «γεφύρωση» μεταξύ τους. Αυτό συμβαίνει με την συνδρομή της Πολιτείας, που συστηματικά προωθεί τον κλασικό τουρισμό, ενώ υποσκελίζει τον Αγροτουρισμό. • Γραφειοκρατία: Η ένταξη σε οποιοδήποτε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης (αγροτουρισμός, μεταποίηση, εναλλακτικές καλλιέργειες) αποθαρρύνεται λόγω του αριθμού των απαιτούμενων δικαιολογητικών. Η ανάπτυξη του Αγροτουρισμού στην Ελλάδα θα πρέπει να προωθηθεί με κάθε μέσο, όπως επίσης και η σύνδεση του κλασικού τουρισμού με τον Αγροτουρισμό. Για παράδειγμα, οι διακοπές στο νησί της Χίου θα μπορούν να συνδυάζονται με την εργασία σε μαστιχόδεντρα. Θα πρέπει να υποδομηθούν χώροι φιλοξενίας Αγροτουριστών σε όλες τις αγροτικές περιοχές. Η εμπειρία από χώρες της Ε.Ε. (Γαλλία, Ολλανδια κ.α.) που διαθέτουν ολοκληρωμένα προγράμματα αγροτουρισμού μπορεί να φανεί πολύτιμη. Επίσης, θα πρέπει να γίνουν αναθεωρήσεις στον γραφειοκρατικό μηχανισμό της αγροτικής ανάπτυξης, κάνοντάς την προσβάσιμη στους νέους παραγωγούς. Τέλος, η προώθηση εναλλακτικών καλλιεργειών μπορεί να αποτελέσει ισχυρό κίνητρο για την προσέλευση τουριστών από κάθε χώρα του κόσμου, με εντόπια, βιολογικά προιόντα. Νομοθεσία, «παράνομες» καλλιέργειες και η Κανναβη ως εναλλακτική λύση. Η απαρχαιωμένη νομοθεσία της χώρας εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων. Ειδικότερα, στον αγροτικό τομέα, είναι η νομοθεσία που απαγορεύει την αυτοδιάθεση στις καλλιέργειες, με αποτέλεσμα οι αγρότες να μην μπορούν να εκμεταλλευτούν την γη τους χωρις έγκριση από το κράτος, που στοχεύει πάντα στην οικονομική ανάπτυξη λίγων συνεταιρισμών (Venus κλπ). Μέρος της αναβάθμισης του αγροτικού τομέα αποτελεί και η εισαγωγή νέων καλλιεργειών στο παραγωγικό δυναμικό, με καλλιέργειες που ήταν μέχρι χθες παράνομες, ή ανήκουν σε ένα σκιώδες νομικό καθεστώς, με ακαθόριστα ορια εφαρμογής, όπως η Κάνναβη. Ειδικά για την Κάνναβη, έχουν εκπονηθεί εργασίες και έρευνες αποδοτικότητας σε πολλούς τομείς, με εντυπωσιακά αποτελέσματα, από ανεξάρτητους Έλληνες και ξένους επιστήμονες. Οι κύριοι Κλεάνθης Γρίβας, Γιώργης Οικονομόπουλος και Γιώργος Καράμπελας έχουν συγγράψει πολυσέλιδες διατριβές με τις ωφέλειες του φυτού τόσο σε βιομηχανικό και κοινωνικό επίπεδο, όσο και σε φαρμακευτικό. Στις βιομηχανικές εφαρμογές της Κάνναβης συγκαταλέγονται: • Κατασκευή ινών, σχοινιών και υφασμάτων • Βιοκαύσιμα και βιομάζα • Προιόντα διατροφής • Φυσικά λιπάσματα • Χαρτί υψηλής αντοχής • Χρωματα και βιοδιασπάσιμο πλαστικό • Καλλυντικά και σαπούνι • Δομικά υλικά με πρωτοφανείς ιδιότητες κ.α. Στις θεραπευτικές εφαρμογές, η κάνναβη αποδεικνύεται εξαιρετικά ικανή για την αντιμετώπιση ενός ευρύτατου φάσματος ασθενειών. Ενδεικτικά αναφέρονται: • Γλαύκωμα • Διαφορα είδη καρκίνου (όλα τα είδη καρκίνου, αν πιστεψουμε τους ενθουσιώδεις) • Δερματοπάθειες κι αλλεργίες • Εξαλείφει τις παρενέργειες των χημειοθεραπειών • Ψυχικές νόσους όπως κατάθλιψη, νευρική ανορεξία και άλλα • Νευρολογικές νόσους • Νοσος του Αλτζχάιμερ και του Πάρκινσον • Σκλήρυνση κατά Πλάκας • Ασθμα και πολλές άλλες Στις κοινωνικές εφαρμογές, η κάνναβη έχει το δυναμικό να αναπτυχθεί σε κεντρικό πυλώνα του Ελληνικού Τουρισμού. Στην Ολλανδία, το πείραμα της αποποινικοποίησης αποδεικνύεται επιτυχημένο εδώ και δεκαετίες. Σε αυτό το πείραμα αποδίδονται τουλάχιστον οι μισές επισκέψεις τουριστών, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της χώρας. Το πείραμα της αποποινικοποίησης άρχισε να συντελείται τα τελευταία δύο χρόνια σε μια κλίμακα που μόνο παγκόσμια μπορεί να χαρακτηριστεί. Ήδη, 25 πολιτείες των ΗΠΑ έχουν προχωρήσει σε σχεδόν πλήρη αποποινικοποίηση του φυτού. Πολλές από τις χώρες της Ευρώπης έχουν κάνει το ίδιο. Σε διάφορες χώρες της Ασίας δεν ποινικοποιήθηκε ποτέ Στην Ελλάδα, το μόνο που έχει γίνει είναι μια γενική τροποποίηση του Νομου περι Ναρκωτικών, που περισσότερα προβλήματα δημιουργεί, παρά επιλύει. Για παράδειγμα, με βάση την Ευρωπαική νομοθεσία, θα έπρεπε να επιτρέπεται η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης για κάθε βιομηχανική χρήση. Όμως παραμένουν ασαφή τα όρια κλωστικής (sativa) και Ινδικής κάνναβης, (που έχει υψηλή περιεκτικότητα στην δραστική ουσία THC) λόγω της ανικανότητας και της απροθυμίας των προηγούμενων νομοθετών να ασχοληθούν με το ζήτημα. Θεωρείται αδύνατος ο έλεγχος των καλλιεργειών, ώστε να διαχωριστούν, λες και οι γεωπόνοι της χώρας έχουν άλλες δουλειές να κάνουν. Ο συνδυασμός των ιδιαίτερων γεωγραφικών χαρακτηριστικών, του κλίματος, της ιδιοσυγκρασίας των Ελλήνων, του τουρισμού και της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας, καθιστούν την καλλιέργεια Κάνναβης απαραίτητη για την αγροτική, την βιομηχανική και την κοινωνική ανάπτυξη της χώρας μας και κάθε χώρας. Τα πλεονεκτήματα από την αποποινικοποίηση της Κάνναβης είναι πολλά και πολύπλευρα: • Αποφόρτιση των φυλακών από προφυλακισμένους και καταδικασμένους χρήστες για μικροποσότητες • Εξοικονόμηση πόρων από τις μονάδες καταστολής και από τα έξοδα δίκης πολιτών που φτάνουν σε εξωφρενικά ποσά, δυσανάλογα και εντελώς άσχετα με το «σωφρονιστικό» αποτέλεσμα. • Αντικατάσταση των βλαβερών χημικών της βιομηχανίας από νέα, βιοδιασπάσιμα υλικά. • Ενεργειακή αυτονόμηση μέσω των βιοκαυσίμων • Αυξηση της ελκυστικότητας της χώρας ως τουριστικού προορισμού • Εκμετάλλευση χέρσων εκτάσεων γης • Δημιουργία δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, σε κάθε τομέα της παραγωγής • Χτύπημα της «μαύρης» αγοράς και αποσύνδεση της Κανναβης από το εμπόριο ναρκωτικών (αφαίρεση υπεραξίας, άρα πάταξη της εγκληματικότητας) Για όλους τους παραπάνω λόγους και για ακόμα περισσότερους, ως κάτοχος μερικών στρεμμάτων γης που έχουν αρχίσει να παίρνουν την κατιούσα, σας ζητώ να τροποποιήσετε τον νόμο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα του ανεπτυγμένου κόσμου, να πράξετε το αυτονόητο και να αποποινικοποιήσετε την Κάνναβη τόσο για βιομηχανικούς, όσο και για ιατρικούς σκοπούς. Η επιθυμία μου είναι να καταστώ οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητος μέσω της Γεωργίας. Επί του παρόντος, μπορώ να διαθέσω 3 στρέμματα αρδεύσιμης γης στην Ημαθία, σε σύνολο 10 στρεμμάτων. Αυτό σημαίνει τουλάχιστον 400 κιλά σπόρων/ έτος, με την ανάλογη απόδοση σε ίνες και βιομάζα. Επίσης, απαιτούνται πολύ μικρότερες εκτάσεις για την καλλιέργεια φαρμακευτικής Κάνναβης Όμως τα χέρια μου είναι δεμένα από την μεσαιωνική νομοθεσία που προστατεύει τις βιομηχανίες θανάτου. Το στόμα μου ήταν κλειστό από τις προκαταλήψεις και τα ταμπού που περιβάλλουν το ζήτημα. Παρακαλώ, λύστε τα χέρια, τόσο τα δικά μου όσο και χιλιάδων άλλων παραγωγών που βλέπουν τον κόπο τους να πηγαίνει –κυριολεκτικά- στη χωματερή. Φιλικά Σωτήρης Κουλουριώτης.