Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Άρης | 9 Νοεμβρίου 2015, 19:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Άρης' | 9 Νοεμβρίου 2015, 19:38

    Απαράδεκτο το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη Έλληνες πολίτες που δεν αντιμετωπίζονται ως ίσοι ενώπιον του νόμου. Ακόμη και εν μέσω οικονομικής κρίσεως, τέτοια ζητήματα πρέπει να διεκπεραιώνονται -- ούτως ή άλλως το συγκεκριμένο δεν αφορά καθόλου οικονομικούς παράγοντες, οπότε η έλλειψη ή μη κονδυλίων είναι παντελώς αδιάφορη όσον αφορά τέτοια ζητήματα. Το σύμφωνο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι μια μόνιμη λύση, είναι απλώς μια αρχή, και ήδη εξαιρετικά καθυστερημένη. Η χώρα έχει ήδη καταδικαστεί από την ΕΕ για την έλλειψη σχετικών δομών, και δικαίως. Με την ίδια λογική πρέπει σύντομα να επεκταθεί και ο ίδιος ο γάμος. Εφ' όσον οι άλλοι πολίτες έχουν ανεξαιρέτως δικαίωμα στον γάμο, δεν υπάρχει το παραμικρό επιχείρημα κατά του γάμου ομόφυλων ζευγαριών (και της τεκνοθεσίας, κατ' επέκταση). Όλες οι αμερόληπτες επιστημονικές κοινότητες του πλανήτη συμφωνούν πως η ομοφυλοφιλία είναι ένας άκρως φυσικός και αβλαβής τρόπος ζωής, και επομένως πρέπει να γίνεται σεβαστός ως κάθε άλλη προσωπική επιλογή ζωής, τα παιδιά που μεγαλώνουν υπό την κηδεμονία ομόφυλων ζευγαριών, δε, είναι άκρως υγιή και μάλιστα περισσότερο ευαίσθητα σε συγκεκριμένα ζητήματα. Είναι παράλογο να δαιμονοποιείται η ομοφυλοφιλία και να διαδίδονται ψέματα (γιατί ψέματα είναι, εφόσον έχει ήδη αποδειχθεί το αντίθετο) σχετικά με το ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με τέτοια ζευγάρια υποφέρουν ή έχουν οποιοδήποτε οικογενειακό πρόβλημα που σχετίζεται με το ότι και οι δύο γονείς τους είναι του ίδιου φύλου. Όχι μόνο είναι αποδεδειγμένα ψευδείς και βλακώδεις οι δηλώσεις αυτές, αλλά επίσης είναι και μη ρεαλιστικές. Στην κοινωνία υπάρχουν παιδιά με αφάνταστα οικογενειακά προβλήματα, κι ας είναι ετερόφυλοι οι γονείς τους. Παιδιά μεγαλώνουν ορφανά μέσα σε ιδρύματα, επειδή η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τόσο μίσος και υποκρισία που προτιμά να εκβιάζει κατάφωρα τα θεσμικά όργανα του Κράτους ώστε να μην προβλέπεται υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν χωρίς σπίτι και οικεία πρόσωπα, εξαιτίας των μεσαιωνικών αντιλήψεων κάποιων ανθρώπων που ούτε έχουν σπουδάσει κάτι σχετικό (ψυχιατρική, ψυχολογία, παιδιατρική, ανθρωπολογία) ώστε να έχουν άποψη επί του θέματος, ούτε έχουν την δικαιοδοσία να επηρεάζουν τα πράγματα του Κράτους. Είμαστε μια Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Όχι Θεοκρατία. Η Εκκλησία δεν έχει κανένα δικαίωμα να επηρεάζει πολιτικά ζητήματα, ειδικά όταν αυτά αφορούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (τα οποία έχει πολεμήσει με νύχια και με δόντια, καθυστερώντας την κοινωνική πρόοδο στην Ελλάδα και υποβοηθώντας φαινόμενα ρατσισμού, σεξισμού, ομοφοβίας, ξενοφοβίας, αγραμματοσύνης και γενικότερα στενής αντίληψης). ΥΓ: Προς τους αφελείς συμπολίτες που αυταπατώνται σχετικά με την "ανωμαλία" που θα επέλθει εάν ομόφυλα ζευγάρια μεγαλώσουν παιδιά στην Ελλάδα. Προσπερνώ τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα τα οποία εσείς -και κατ' επέκταση η Εκκλησία- αγνοείτε επιμελώς. Προφανώς θεωρείτε πως οι προκατειλημμένες και κυριολεκτικά άσχετες με το θέμα απόψεις σας (εξαιρούνται από το τελευταίο όσοι έχουν σπουδάσει ή ενημερωθεί σχετικά) είναι σωστότερος δείκτης των πραγμάτων από πολυάριθμες ανεξάρτητες έρευνες που διεξάγονται εδώ και δεκαετίες στο εξωτερικό. Να σας ενημερώσω όμως πως, ενώ η υιοθεσία από ομόφυλα ΖΕΥΓΑΡΙΑ δεν προβλέπεται, καθώς δεν αναγνωρίζονται νομικά, η υιοθεσία από ομοφυλόφιλο ή αμφιφυλόφιλο ΑΤΟΜΟ είναι πλήρως νόμιμη και συμβαίνει συχνότατα καθώς ο νόμος προφανώς δεν ασχολείται καν με τον (εντελώς άσχετο με την ανατροφή παιδιών) σεξουαλικό προσανατολισμό. Το διά ταύτα; Εάν θέλουν, δυο ομοφυλόφιλα άτομα ΗΔΗ μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά μαζί (και συμβαίνει), απλώς νομικά είναι τέκνα μόνο του ενός προσώπου. Δηλαδή σε περίπτωση που το πρόσωπο αυτό πεθάνει, το παιδί αυτομάτως πάει σε ίδρυμα ή σε τρίτο κηδεμόνα, γιατί ο άλλος του γονιός δεν αναγνωρίζεται νομικά κι ας το έχει μεγαλώσει κανονικότατα. Ξανά, δηλαδή, χάρη στην υποκριτική στάση της κοινωνίας, υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά δεν μπορούν να επισκεφτούν τον έναν τους γονιό στα επείγοντα ή που τα στέλνουν σε ιδρύματα ενώ ο ένας γονιός ζει ακόμη, απλώς δεν αναγνωρίζεται. Αυτές οι τραγελαφικές καταστάσεις πρέπει να επιλυθούν άμεσα γιατί το μόνο που εξυπηρετούν είναι στενά μυαλά που προτιμούν να στείλουν παιδια σε ιδρύματα αντί σε μια οικογένεια, απλώς γιατί οι γονείς είναι του ίδιου φύλου. Λες και επηρεάζει αυτό το παιδί με οποιονδήποτε τρόπο (ή δε μεγαλώνουν ήδη παιδιά στα ιδρύματα χωρίς πατρική ή μητρική φιγούρα). Προς στιγμήν, όμως, το βήμα αυτό είναι θετικό και αποτελεί μια αρχή.