• Σχόλιο του χρήστη 'Ευγενία Σαρίδου' | 10 Νοεμβρίου 2015, 09:16

    Η νομοθετική εξουσιοδότηση προς τον Υπουργό και μάλιστα με χρονικό περιορισμό, δεν επιτυγχάνει τον σκοπό του νόμου. Εναπόκειται στην απόλυτη και αυθαίρετη, τελικά, διακριτική ευχέρεια του Υπουργού να επιλέξει ποια δικαιώματα των "συζύγων" θα αναγνωρίσει στους "συμφωνούντες". Ο Υπουργός καθίσταται απόλυτως άρχων και αποφασίζων. Εξάλλου, αν αδρανήσει ο Υπουργός (πράγμα όχι σπάνιο, δυστυχώς) η διάταξη θα παραμείνει ανενεργή. Η διάταξη πρέπει να τροποποιηθεί κατά τρόπο που να αναγνωρίζει τα αυτά δικαιώματα στους "συμφωνούντες", χωρίς καμία αμφιβολία και χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση. Η αναγνώριση και προστασία δικαιωμάτων δεν μπορεί να είναι αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης. Η διάταξη, όπως την ανήρτησε νωρίτερα ο κ. Ευαγγέλου Μιχαήλ, από την πρόταση νόμου του Σύριζα είναι αρτιότερη, συνεπέστερη με το πνεύμα του νόμου και πρέπει να προτιμηθεί.