• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Μ.' | 10 Νοεμβρίου 2015, 11:18

    Λυπάμαι πολύ που τόσοι συμπολίτες μου εκφράζουν τόσο μίσος, ρατσισμό, ομοφοβία. Λυπάμαι, αλλά δε φοβάμαι, δε σωπαίνω. Είναι δικαίωμά μου να αντιμετωπίζομαι από το κράτος επί ίσοις όροις. Δεν είναι ζήτημα 'ρομαντισμού' το σύμφωνο συμβίωσης, τον έρωτα τον ζεις χωρίς χαρτιά. Είναι ζήτημα νομικό, φορολογικό, κληρονομικό, εργασιακό κλπ. Είναι ειρωνικό να τίθεται καν σε διαβούλευση το... αυτονόητο! Ελπίζω το Υπουργείο να μην υπαναχωρήσει (βλέπετε είναι και οι αγαστές σχέσεις με Εκκλησία και Ανελ στη μέση). Για τα δε σχόλια μίσους, περί μη φυσιολογικότητας ή αντιχριστιανικότητας/ ανηθικότητας, και τα σχόλια συγκαλυμμένου μίσους, περί άκαιρης συζήτησης του θέματος εν καιρώ κρίσης, ανεργίας και υπογεννητικότητας (!), κάποτε ο Μπρεχτ έγραψε:" Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν ο Χίτλερ φυλάκιζε ομοφυλόφιλους δεν αντέδρασα γιατί δεν ήμουν ομοφυλόφιλος Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου". Λυπάμαι αλλά δε φοβάμαι, δε σωπαίνω.