• Σχόλιο του χρήστη 'Σωτήριος Μ.' | 17 Νοεμβρίου 2009, 10:07

    Η διάταξη παραμένει αόριστη ως προς την έννοια "της αποδιδόμενης σε αυτόν πράξης" καθώς η προσωρινή κράτηση μετατρέπεται σε ποινή και όχι σε απολύτως αναγκαίο -και ιδιαίτερα επαχθές μέτρο- για τη διασφάλιση της παρουσίας του κατηγορουμένου στο ακροατήριο μέτρο. Σε ένα υπό κατάρρευση ποινικό -δικαστικό- σύστημα όπως είναι αυτή τη στιγμή η πραγματική κατάσταση της Ελληνικής Δικαιοσύνης (ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής, κενές οργανικές θέσεις στα μεγάλα δικαστήρια της χώρας, ανεπαρκείς μετεκπαίδευση δικαστών και ψυχοσωματική τους αξιολόγηση, υπερφορτωμένα πινάκια και υπερποινικοποίηση της μικρής παραβατικότητας, απουσία δικαστικής αστυνομίας, συχνή παραγραφή σοβαρών πλημμεληματικών αδικημάτων)δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την "προσωρινή κράτηση" για λόγους εντυπώσεων και κοινωνικής εκτόνωσης. Περιοριστικοί όροι (πλην της προσωρινής κράτησης) πρέπει να μπορούν να επιβάλλονται σε υπόπτους φυγής και ΜΟΝΟ για τα εκ προθέσεως πλημμελήματα που τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών. Το έγκλημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή πρέπει να μετατραπεί σε ιδιώνυμο κακούργημα που τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη ως δέκα ετών. Πρέπει -επιτέλους- να προστεθεί και το περιοριστικό μέτρο της κατ'οίκον κράτησης αντί της προφυλάκισης. Υπάρχουν σήμερα τα τεχνικά μέσα για την επιτήρηση. Η κατ'οίκον κράτηση εφαρμόζεται με επιτυχία στην Ιταλία. Αντί να προσπαθούμε να "εφεύρουμε" τον τροχό κάθε φορά στη χώρα μας ας διδαχθούμε από τις εμπειρίες άλλων χωρών.