Αρχική Επιτάχυνση στην Απονομή ΔικαιοσύνηςΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Κολιντζίκης Δημήτρης, δικηγορος Σερρών | 23 Σεπτεμβρίου 2010, 12:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κολιντζίκης Δημήτρης, δικηγορος Σερρών' | 23 Σεπτεμβρίου 2010, 12:29

    Η επιτάχυνση της απονομης της ποινικής Δικαιοσύνης απαιτεί συνδυασμό πολλών παραγόντων και ιδιαιτεροτήτων, καθώς και έναν διαφορετικό, θα έλεγα ανατρεπτικό, για τα  Ελληνικά δεδομένα, τρόπο προσέγγισης του ποινικού φαινομένου, αλλά και της αντιμετώπισής του, σε συνδυασμό και με την γενικοπροληπτική  και την ειδικοπροληπτική λειτουργία της ποινής.   Η αξιοποίηση της εμπειρίας  από τα  ποινικά συστήματα άλλων κρατών της Δυτικής Ευρώπης, και ιδίως  η λειτουργική ένταξη στο δικό μας ποινικό σύστημα  πρακτικών του Αγγλοσαξωνικού δικαίου, ξεφεύγοντας από δογματισμούς κια αγκυλώσεις, μπορεί να δώσουν ικανοποιητική λύση, χωρίς, πάντως, να αγνοούμε και την ψυχοσύνθεση του ελληνικου λαού και την ευκολία προσφυγής του στην Δικαιοσύνη, για την "δικαίωσή" του, που αγγίζει τα όρια της  δικομανίας.  Στα πλαίσια αυτά, για παράδειγμα, δεν αποτελεί  "λύση" η προτεινόμενη από κάποιους "αποποινικοποίηση" των κατ'  έγκληση διωκομένων αδικημάτων. Δηλαδή, αν κάποιος  εξυβρισθεί, συκοφαντηθεί, απειληθεί, "δαρθεί"  ( σωματικές βλάβες) κλπ, να μη μπορεί να προσφύγει και στην ποινική Δικαιοσύνη!!  Ούτε λύση, για τα Ελληνικά δεδομένα, αποτελεί  η πλήρης αποποινικοποίηση της οφειλής των ασφαλιστικών εισφορών στα ασφαλσιτικά ταμεία, καθόσον, όσοι ασχολούνται με το αντικείμενο γνωρίζουν ότι ο φόβος της ποινικής καταδίκης οδηγεί πολλούς οφειλέτες στην πληρωμή των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών τους, ή στην ρύθμιση της πληρωμής τους, με συνέπεια τα δύσμοιρα  ταμεία να εισράττουν, με τον τρόπο αυτό, ένα μέρος( μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία, και φυσικά  δεν είναι του παρόντος  η υπόδειξη τρόπων ελαχιστοποίησης των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών). Ούτε, βέβαια, για τα Ελληνικά δεδομένα, θα πρέπει να υπάρξει πλήρης αποποινικοποίηση  των διατάξεων του Κ.Ο.Κ. και πολύ περισσότερο του Γ.Ο.Κ.( ιδίως για τα αυθαίρετα), όπως κάποιοι εισηγούνται! Σημαντικό ρόλο στον επιδιωκόμενο  στόχο του υπό κατάρτιση νομοσχεδίου  μπορούν και πρέπει να διαδραματίσουν οι δικηγόροι, αναβαθμίζοντας, έτσι, και τον θεσμικό τους ρόλο, για την άσκηση, στο κάτω-κάτω, μιας άλλης δικηγορίας,  σύγχρονης, κοινωνικής κια αποτελεσματικής. Γιατί, κακά τα ψέματα, οι  δικαστές, εισαγγελείς και δικαστικοί υπάλληλοι, με όλο τον σεβασμό που τους οφείλουμε, από επαγγελαμτικούς κυρίως λόγους, αποσκοπούν  στην κατά το δυνατό  εκδίκαση λιγότερων υποθέσεων,  άρα, λογικά,  στην αποποινικοποποίηση πολλών ποινικών αδικημάτων, αντίληψη που μπορεί να στερεί τους πολίτες από την δυνατότητα προσφυγής στην (ποινική)Δικαιοσύνη, κινούμενη, έτσι( η αντίληψη αυτή) στα όρια της συνταγματικότητας( άρθρο 20 παρ.1 συντάγματος), ενώ οι δικηγόροι  αποτελούν  και πάντως πρέπει να αποτελούν,  τον εξισορροποιητικό παράγοντα, ανάμεσα στις   φωνές της αποποινικοποίησης  μεγάλων τομέων του ποινικού αντικειμένου και της κακής σημερινής υφισταμένης κατάστασης του τρόπου απονομής της ποινικής δικαιοσύνης , χωρίς να παραγνωρίζεται  και το γεγονός ότι  ο ρόλος τους αυτός  δεν είναι  και δεν μπορεί να είναι άσχετος, με λόγους που αφορούν  και τα επαγγελματικά τους συμφέροντα, αρκεί να μην έχουν ή να μην αναπαραγάγουν στενά συντεχνιακή νοοτροπία. Με βάση το παραπάνω πλαίσιο αντίληψης,  θα προτείνω μόνον γενικές  κατευθύνσεις μεγάλλων αλλαγών-τομών  στον χώρο της ποινικής δικαιοσύηνης, που θα είναι εύκολο να εξειδικευθούν στο ουσιαστικό και δικονομικό μας δίκαιο, όπως σε έναν ικανό βαθμό ήδη γίνεται με το προτεινόμενο για διαβούλρυση σχέδιο νόμου, που κατά την γνώμη μου κινείται  σε σωστή κατεύθυνση, αλλά απαιτείται  μεγαλύτερη τόλμη και πιο ριζοσπατική-ανατρεπτική αντίληψη.Ετσι, σταθμίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά της πρότασης και κρίνοντας ότι τα θετικά ειναι περισσότερα από τα αρνητικά, υποβάλλω την εξής πρόιταση , που αφορά τα ουσιαστικαποινικά εγκλήματα:  ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ( ΕΙΤΕ  ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ, ΕΙΤΕ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ) , ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ, Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΘΟΝΤΟΣ Ή ΤΩΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝ ΤΟΥ,  ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ  ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΩΣ ΔΡΑΣΤΗ, ΕΦΟΣΟΝ  Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΕΝΝΟΜΑ ΑΓΑΘΑ ΙΔΙΩΤΩΝ  ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΑΜΜΕΣΩΣ  ΕΝΝΟΜΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, Ή  ΝΠΔΔ(ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΤΑ)  ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΟΓΟ ΠΑΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, Ή ΜΗ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΟΙΝΗΣ.  ΤΟΥΤΟ ΘΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΩΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ ΜΕΡΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΑ ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΥΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ , ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΕΤΑΙ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΟ ΕΣΑΓΓΕΛΕΑ,  ΕΙΤΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,  ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ  ΘΑ ΠΡΟΣΑΡΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΠΟΥ  ΘΑ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΗ. ΑΝ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΓΟΥ ΠΑΘΟΝΤΟΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΪΟΝ  ΒΙΑΣ, Ή ΑΠΙΕΙΛΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΕΝΝΟΜΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΤΟΥ ΒΛΑΒΕΝΤΟΣ Ή ΤΩΝ ΟΙΚΕΙΩΝ ΤΟΥ, ΤΟΤΕ Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑΣ  ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ , Ή Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΘΑ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΊΟ  ΥΠΗΡΞΕ Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΔΗΛΩΣΗ- ΣΥΜΦΩΝΙΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆ ΤΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΝΑΧΘΕΙ ΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΑΚΟΥ Ή ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ.  Με τον τρόπο αυτό, όλα τα αδικήματα κατά της ιδιοκτησίας, ή της περιουσίας, ή της σωματικής ακεραιότητας, ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού τους, θα μπορούν να υπόκεινται στην ως άνω ρύθμιση, ενώ και αδικήματα, όπως η πλαστογραφία, ή η παράβαση καθήκοντος κλπ, αν αφορούν μόνον τα συμφέροντα  ιδιωτών, μπορούν και αυτά να υπόκεινται στη ρύθμιση, αξιοποιώντας, αφενός  τα θετικά στοιχεία  του αγγλοσαξωνικού δικαίου, αφετέδρου πετυχαίνοντας μείωση της απασχόλησης των δικαστηρίων, κυρίως με υποθέσεις "συμβιβασμένες",  χωρίς τα γνωστά , καμιά φορέα και  "ευτράπελα", των ακροατηρίων στις υποθέσεις  αυτές, που, όμως, "απορροφούν"  σημαντικό χρόνο, για την "τυπική" εκδίκασή τους, με νέες αλλαγμάνες καταθέσεις διαδίκων και μαρτύρων, πετυχαίνοντας, έτσι,   πιο "καθαρές" και "τίμιες" λύσεις,  αλλά και χωρίς να αποκλείεται στον πολίτη η προσφυγή στην Δικαιοσύνη, με την υποβολή έγκλησης( τηρώντας το άρθρο 20 παρ.1 του συντάγματος), ενώ διασφαλίζεται , με τις βαριές ποινές σε περίπτωση απειλών, για την δήλωση ή συμφωνία του παθόντος, και η ακεραιότητα της όλης διαδικασίας .   Εχω την γνώμη ότι προς την  κατεύθυνση αυτή και με βάση την φιλοσοφία αυτή θα πρέπει να κινηθεί  μια  μεγάλη αλλαγή-τομή στην ποινική δικαιοσύνη, οι δε  εξειδικεύσεις νομίζω ότι   είναι σχετικά εύκολο να γίνουν, τόσο στον χώρο του ουσιαστικού, όσο και στον χώρο του δικονομικού δικαίου.