• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΕΠΚΑ-Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών' | 28 Ιουλίου 2011, 13:04

    · Στο άρθρο 10, η παράγραφος 2 του νόμου με την παράγραφο 12α, που προστίθεται, τώρα, δημιουργείται σύγχυση, ως προς τις κατηγορίες των Ενώσεων Καταναλωτών. Ποιος είναι ο ρόλος των Ενώσεων δευτέρου βαθμού, αφού προτείνονται πανελλαδικές και περιφερειακές οργανώσεις. Οι δευτέρου βαθμού, όπως, ήδη προβλέπονται, από τον υφιστάμενο νόμο, που θα υπαχθούν; · Στην τροποποιημένη παράγραφο, του άρθρου 10, η πιστοποίηση της πραγματικής λειτουργίας των Ενώσεων Καταναλωτών, πρέπει να γίνεται, με βάση τις παραγράφους 5,6,8 έως 11 και 13. · Στην ίδια παράγραφο, η ανάκληση της πιστοποίησης, πρέπει να γίνεται, και όταν οι Ενώσεις δε συμμορφώνονται με τα οριζόμενα στις παραγράφους 5,6,8 έως 11 και 13. Δεν κατανοούμε, για ποιο λόγο δε δίνεται η δυνατότητα ανάκλησης, σε περίπτωση, που η Ένωση Καταναλωτών δεν τηρεί το ιδιαίτερα σοβαρό θέμα των πηγών των οικονομικών της πόρων. Δε θα αποτελεί λόγο ανάκλησης, η αποδοχή χορηγίας, από εταιρία; · Στο τέλος της ίδιας παραγράφου, οι Ενώσεις υποχρεούνται να επιτρέπουν την πρόσβαση της Επιτροπής Πιστοποίησης, όχι μόνο στα βιβλία της παραγράφου 5 αλλά και σε κάθε έγγραφο, που δικαιολογεί τις σχετικές εγγραφές (π.χ. πρωτόκολλο ψηφοφορίας, αιτήσεις εγγραφής μελών, αποδείξεις είσπραξης συνδρομών, δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν από συλλογικές αγωγές κ.λπ.). Ένωση, που δεν επιτρέπει τον έλεγχο δεν πιστοποιείται ή εάν είναι πιστοποιημένη διαγράφεται, από το Μητρώο των πιστοποιημένων Ενώσεων. · Διαφωνούμε με τη νέα παράγραφο 12α του άρθρου 10 και πιστεύουμε ότι: Οι Ενώσεις Καταναλωτών διακρίνονται σε: I. Πρωτοβάθμιες Ενώσεις II. Δευτεροβάθμιες Ενώσεις III. Τριτοβάθμιες Ενώσεις · Οι πρωτοβάθμιες ενώσεις διακρίνονται σε Πανελλαδικές, Τοπικές και θεματικές. · Για να χαρακτηριστεί μια Ένωση, ως πρωτοβάθμια πανελλαδική, πρέπει να ασχολείται με όλα τα θέματα των καταναλωτών, να έχει τουλάχιστον 1.500 ταμιακά ενήμερα μέλη (αποδεδειγμένα) και να συγκεντρώνει έσοδα, από τις συνδρομές των μελών της, τουλάχιστον 30.000 ευρώ. · Για να χαρακτηριστεί μια Ένωση, ως πρωτοβάθμια τοπική, πρέπει να ασχολείται με όλα τα θέματα των καταναλωτών, να έχει τουλάχιστον 100 ταμιακά ενήμερα μέλη και να συγκεντρώνει έσοδα, από τις συνδρομές των μελών, τουλάχιστον 1.500 ευρώ. · Για να χαρακτηριστεί μια Ένωση, ως πρωτοβάθμια θεματική, πρέπει να εξειδικεύεται σε κάποιο αντικείμενο, που σχετίζεται με τα δικαιώματα των καταναλωτών, να έχει τουλάχιστον 100 ταμιακά ενήμερα μέλη και να συγκεντρώνει έσοδα, από τις συνδρομές μελών τουλάχιστον 1.500 ευρώ. · Για να χαρακτηριστεί μια Ένωση, ως δευτεροβάθμια απαιτούνται τουλάχιστον πέντε πρωτοβάθμιες πιστοποιημένες οργανώσεις. · Για να χαρακτηριστεί μια Ένωση ως τριτοβάθμια, απαιτούνται τουλάχιστον δύο δευτεροβάθμιες οργανώσεις. · Η οργάνωση των Ενώσεων, σε περιφερειακές, περιττεύει, γιατί η εκπροσώπηση των καταναλωτών, σε περιφερειακό επίπεδο, έχει μεταφερθεί στους Δήμους, (π.χ. Επιτροπές Φιλικού Διακανονισμού), επομένως, απαιτούνται τοπικές ενώσεις, για να καλύπτουν τις ανάγκες της εκπροσώπησης. Κάθε Ένωση, για να είναι ανεξάρτητη και να έχει κάποια στοιχειώδη λειτουργία, πρέπει να διαθέτει, διαχρονικά, ικανό αριθμό μελών, ώστε να διασφαλίζει τη βιωσιμότητά της. · Είμαστε αντίθετοι στον όρο: «Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μπορούν να εξειδικεύονται όροι λειτουργίας και κριτήρια δράσης και να αναπροσαρμόζονται τα ελάχιστα όρια πόρων από συνδρομές και αριθμούς μελών των πανελλαδικών και περιφερειακών ενώσεων καταναλωτών». Δεν είναι δυνατόν να αφήνεται, στον εκάστοτε Υπουργό, η δυνατότητα να αναπροσαρμόζει τα κριτήρια πιστοποίησης και τους όρους λειτουργίας Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Οι όροι λειτουργίας αποτελούν αντικείμενο, που καθορίζεται, από τις γενικές συνελεύσεις, τα καταστατικά και τα εκλεγμένα διοικητικά συμβούλια και σε καμιά περίπτωση Υπουργός ή οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο δεν μπορεί να υπεισέλθει, στη λειτουργία των Ενώσεων Καταναλωτών. Τα κριτήρια πιστοποίησης πρέπει να προβλέπονται, από το νόμο και να είναι σταθερά και δεδομένα. Αναμόρφωσή τους μπορεί να γίνει, μόνο μετά από διαβούλευση, για τροποποίηση του νόμου και όχι με Υπουργικές Αποφάσεις. · Η συλλογική αγωγή πρέπει να μπορεί να κατατεθεί, όταν θίγονται τα συμφέροντα τουλάχιστον 50 καταναλωτών. Η μείωση του αριθμού των θιγόμενων καταναλωτών μπορεί να προκαλέσει βιομηχανία αγωγών, απαξιώνοντας τη διαδικασία και επιβαρύνοντας τα δικαστήρια. Άλλωστε, με 10 καταναλωτές, πώς θα αντιμετωπιστούν τα έξοδα μιας τέτοιας διαδικασίας; · Η σύνθεση του Ε.Σ.Κ.Α., όπως προτείνεται, στη νέα παράγραφο 12α, δημιουργεί ένα σώμα απροσδιορίστου αριθμού, ο οποίος, με τη σημερινή κατάσταση, ανέρχεται, σε τουλάχιστον 100 μέλη. Επειδή, όμως, το σώμα αυτό είναι καθοριστικό, για τις εκπροσωπήσεις των καταναλωτών, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, θα προκαλέσει, βέβαια υποβάθμιση των εκπροσωπήσεων και μη δημοκρατική εκπροσώπηση. Μία Ένωση, από τις λοιπές, όπως προβλέπεται στο εδάφιο γ της παραγράφου 12α, με 10 ενεργά μέλη θα έχει μια ψήφο και μια Ένωση, με 3.000 μέλη θα έχει 6 ψήφους δηλαδή 1 ψήφο, για κάθε 500 μέλη. Αυτό αποτελεί νόθευση δημοκρατικής αντιπροσώπευσης. Στις διαβουλεύσεις, χρήσιμοι είναι οι πάντες. Αλλά, σε ψηφοφορίες και μάλιστα τέτοιες, που μπορεί να προκαλέσουν ζημία τόσο στους καταναλωτές, όσο και στη χώρα, η δημοκρατική αντιπροσώπευση πρέπει να είναι το πρώτο και βασικότερο κριτήριο σύνθεσης των οργάνων. Το Ε.Σ.Κ.Α. πρέπει να έχει μικρό και συγκεκριμένο αριθμό μελών, για να μπορεί να λειτουργεί, πραγματικά. Νικόλαος Τσεμπερλίδης, Πρόεδρος ΚΕ.Π.ΚΑ., Μέλος Ο.Κ.Ε. Ευαγγελία Κεκελέκη, Γεν. Γραμματέας ΚΕ.Π.ΚΑ., Αντιπρόεδρος Παρατηρητηρίου Εσωτερικής Αγοράς, Μέλος Ε.Ο.Κ.Ε. και Μέλος Ε.Σ.Ο.Κ.