Αρχική Διαφάνεια στη λειτουργία της ασφαλιστικής αγοράςΆρθρο 18Σχόλιο του χρήστη ΕΚΠΟΙΖΩ | 30 Ιουλίου 2011, 19:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΚΠΟΙΖΩ' | 30 Ιουλίου 2011, 19:28

    Άρθρο 18 - Ως προς την παρ. 1, θεωρούμε ότι η αύξηση των αρμοδιοτήτων των υπαλλήλων της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή είναι θετική και θεωρούμε ότι θα συμβάλει στην αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου. Προκειμένου όμως να λειτουργήσει η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία η ενδυνάμωση και στελέχωση της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή. - Στην παρ. 3, προτείνεται να προστεθεί στην παρ. 3 του α. 13 α το εξής εδάφιο: «Ο προμηθευτής υποχρεούται να απαντά, έγγραφα εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και στις καταγγελίες των καταναλωτών που λαμβάνει από πιστοποιημένες Ενώσεις Καταναλωτών». Αιτιολόγηση Θεωρούμε επιβεβλημένη την υποχρέωση των προμηθευτών να απαντούν σε καταγγελίες που λαμβάνουν όχι μόνο από τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή αλλά και από τις πιστοποιημένες ενώσεις. Κάτι τέτοιο θα ενδυναμώσει σαφώς το θεσμικό τους ρόλο. - Σχετικά με την παρ. 5, που αφορά στην παρ. 6 του α. 13 α του ν.2251/94 προτείνεται να απαλειφθεί ολόκληρη η παράγραφος. Αιτιολόγηση Με το άρθρο 13 α παρ. 6 προστίθεται στο νόμο 2251/94 «άρθρο 13Α – Κυρώσεις». Με την τελευταία παράγραφο αυτού προβλέπεται ότι ο αρμόδιος Υπουργός στις περιπτώσεις που οι παραβιάσεις του νόμου για την προστασία του καταναλωτή διαπράττονται από πιστωτικά ιδρύματα ή από εταιρείες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών κυρώσεις επιβάλλονται μετά από γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος ή της επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Η παράγραφος αυτή είναι εσφαλμένη και θα πρέπει να καταργηθεί διότι: Όπως η Τράπεζα της Ελλάδος έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις για τις παραβιάσεις των Πράξεων του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, χωρίς να ζητά τη γνώμη του αρμόδιου Υπουργείου, αντίστοιχα και το αρμόδιο Υπουργείο είναι υπεύθυνο για την εφαρμογή των κυρώσεων του νόμου για την προστασία του καταναλωτή, δίχως να ζητά τη γνώμη της ΤτΕ. Άλλωστε, η ΤτΕ έχει, σύμφωνα με το άρθρο 55Α του Καταστατικού της, ένα περιορισμένο αντικείμενο εστιαζόμενο κυρίως στη διαφάνεια των όρων και σε υποχρεώσεις ενημέρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων προς τους συναλλασσομένους με αυτά. Δεν έχει αντιθέτως, καμία αρμοδιότητα να κρίνει επί της καταχρηστικότητας των όρων και της παραβίασης των λοιπών διατάξεων του νόμου για την προστασία του καταναλωτή. Μάλιστα, η ΤτΕ δεν έχει και αρμοδιότητα να εκδίδει πράξεις που με οποιοδήποτε τρόπο περιορίζουν την προστασία των καταναλωτών. Επομένως, δεν ανήκει στη θεσμική της αρμοδιότητα να εκφράζει κρίση επί των νόμων για την προστασία των καταναλωτών. Εξάλλου, το γεγονός ότι η εποπτεία της ΤτΕ αποβλέπει πρωτίστως στη φερεγγυότητα και αποτελεσματικότητα του τραπεζικού συστήματος και τον έλεγχο των τραπεζικών εταιρειών, οδηγεί στην πράξη σε μία υποχώρηση του – δυνάμενου να παρερμηνευθεί ως ανταγωνιστικού - ενδιαφέροντος κατά την άσκηση της εποπτείας της για το αντίστοιχο έργο της προστασίας των συμφερόντων των συναλλασσομένων. Πέραν τούτου, η ΤτΕ δεν έχει ασκήσει μέχρι σήμερα ικανοποιητικά ούτε τις αρμοδιότητες που έχει, όσον αφορά την επιβολή των δικών της πράξεων για την προστασία της διαφάνειας των συναλλαγών. Εύλογη, είναι λοιπόν η ανησυχία ότι η αίτηση γνώμης, που μάλιστα δεν διευκρινίζεται στο νόμο ότι δεν είναι δεσμευτική, στην πράξη θα οδηγήσει σε υπεκφυγές και αδράνεια στην επιβολή των κυρώσεων.