• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΑΛΛΙΤΣΑΡΗ' | 21 Φεβρουαρίου 2013, 14:25

    Με λύπη μου διαπιστώνω ότι σε αυτή την ευαίσθητη περίοδο κρίσης, οι εθνικοί μας φορείς, αντί να επικεντρώνονται στην ουσία, αναλώνονται στην επιφάνεια και στο φαίνεσθαι. Ο ελάχιστος χρόνος απασχόλησης του ΙΕ και του ΤΑ θεσπίστηκε από τη Νομοθεσία με στόχο να δώσει στις επιχειρήσεις ένα πλαίσιο συνεργασίας ως προς το χρόνο που χρειάζεται να αφιερώσει τόσο η επιχείρηση όσο και ο συνεργάτης. Ο λόγος λοιπόν που το πρόγραμμα αυτό κοινοποιείται και αναρτάται στην επιχείρηση, είναι να διευκολύνεται η συνεργασία, να δίνεται η δυνατότητα προγραμματισμού ενεργειών και να μπορούν οι εργαζόμενοι να τους αναζητούν. Ο λόγος που κοινοποιείται στο ΣΕΠΕ είναι να μπορεί ο επιθεωρητής εργασίας να πραγματοποιήσει έκτακτους ελέγχους παρουσία ΙΕ και ΤΑ, μιας και ο στόχος τους είναι κοινός, η υγεία και η ασφάλεια στην εργασία. Απλώς ο ένας είναι συνεργάτης του κράτους και ο δεύτερος της επιχείρησης. Ο ρόλος του ΙΕ στην επιχείρηση δεν είναι η φυσική του παρουσία, παρόλο που αυτή είναι απαραίτητη για να γίνουν τα υπόλοιπα. Ακόμη δεν έχω καταλάβει το λόγο που ο έλεγχος περιορίζεται στο πρώτο αυτό σκαλοπάτι, παίρνοντας κάποιες φορές γραφικές διαστάσεις (του τύπου άργησα 10 λεπτά στην ώρα που είχα κοινοποιήσει ένα χρόνο πριν) και που δεν εστιάζεται στο ουσιαστικό έργο του ΙΕ, το οποίο, όταν παρουσιάζει πρόοδο, προφανώς και τηρείται το ωράριο. Ο Ιατρός Εργασίας προάγει την υγεία των εργαζομένων με τον προληπτικό έλεγχο, με την καθοδήγηση για τη διενέργεια παρακλινικών εξετάσεων και εμβολιαστικών προγραμμάτων, με εκπαιδεύσεις και ενημερώσεις, με επισκέψεις στο χώρο εργασίας, με προτάσεις για βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας και προσαρμογή της εργασίας στον άνθρωπο. Ο ρόλος του δηλαδή είναι να καλλιεργεί κουλτούρα ασφάλειας στην εργασία τόσο στον εργοδότη όσο και στους εργαζόμενους. Πώς θα έπρεπε λοιπόν να ελέγχεται το έργο του; Αλίμονο αν η εφορία, αντί να κοιτάει βιβλία, αποδείξεις και νούμερα, ήλεγχε τη φυσική παρουσία του λογιστή μιας επιχείρησης, και μάλιστα επέβαλλε κυρώσεις εάν ο λογιστής δεν τηρούσε το ωράριό του!!! Ποια θα είναι λοιπόν η «επιτρεπτή» καθυστέρηση; 1 λεπτό της ώρας; 5; 10; μισή ώρα; Μήπως πρέπει όλοι οι ΙΕ και οι ΤΑ να συγχρονίσουμε τα ρολόγια μας με τους επιθεωρητές πανελληνίως; Γιατί να υποβαθμιστεί έτσι το έργο του επιθεωρητή, ο οποίος θα έπρεπε να ασκεί λειτούργημα; Θα έπρεπε να του επιτρέπεται να ελέγχει τις πραγματικές συνθήκες ασφάλειας και όχι να κάνει το χωροφύλακα. Μια τέτοια ρύθμιση υποβαθμίζει και το έργο του ΙΕ και του ΤΑ, φορτώνοντάς τον με το άγχος του ρολογιού που χτυπάει, λες και δεν έφτανε η αναπόφευκτη πίεση της διαρκούς μετακίνησης, η έλλειψη μέσων και υλικοτεχνικής υποδομής, η ασάφεια στην ελληνική νομοθεσία που θυμίζει πυθία και ο διαρκής αγώνας να δημιουργηθεί επιτέλους σε αυτή τη χώρα η κουλτούρα ασφάλειας στην εργασία που ανέφερα παραπάνω... ΤΑ ΛΥΠΗΡΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ...