• Σχόλιο του χρήστη 'Άρης' | 2 Απριλίου 2010, 12:21

    ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ… ΑΙΩΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, ο μεγάλος εφιάλτης των ασφαλισμένων, ο βραχνάς των κυβερνήσεων και ο διακαής πόθος των Βρυξελλών, οδηγείται ξανά στο χειρουργείο της Ελληνικής οικονομίας, με τραγικές συνέπειες για τους ασφαλισμένους. ΟΙ λανθασμένες διαγνώσεις των τελευταίων κυβερνήσεων οδήγησαν σε λανθασμένες θεραπείες με αποτέλεσμα το πρόβλημα συνέχεια να επιδεινώνεται αντί να θεραπεύεται. Το ασφαλιστικό πρόβλημα δεν λύνεται με μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας. Λύνεται με ριζικές αλλαγές και βαθιές τομές από ειδικούς που γνωρίζουν καλά τους δυο βασικούς πυλώνες στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος: την αύξηση των εσόδων και τη μείωση των δαπανών. Οι δύο αυτοί πυλώνες κινούνται αντιστρόφως ανάλογα με τις απαιτήσεις των καιρών οδηγώντας τα ταμεία στο γκρεμό και τους ασφαλισμένους σε απόγνωση. Η άμεση αλλαγή πορείας τους είναι επιτακτική ανάγκη και δρόμος χωρίς επιστροφή. Οι δαπάνες είναι το εύκολο κομμάτι του προβλήματος το οποίο μπορεί να αντιμετωπισθεί σε μια νύχτα εάν υπάρξει πολιτική βούληση . Αυτό όμως που προκαλεί οικονομική αιμορραγία στα ασφαλιστικά ταμεία και ειδικά στο ΙΚΑ, είναι η ανεξέλεκτη εισφοροδιαφυγή. Ένα διαχρονικό πρόβλημα που ταλανίζει τα οικονομικά των ταμείων, κοινά αποδεκτό, που κανείς όμως δεν κατάφερε να το περιορίσει. Η κατακόρυφη αύξηση της εισφοροδιαφυγής θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία όσο η γραφειοκρατία, η πολυνομία και η πολυπλοκότητα του ασφαλιστικού συστήματος δεν επιτρέπουν στους ελεγκτικούς μηχανισμούς τον εντοπισμό των επιχειρήσεων που εισφοροδιαφεύγουν. Η αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, δεν προέρχεται μέσα από νέους νόμους και νέες διατάξεις. Η απλούστευση των διαδικασιών και η κατάργηση της πολυνομίας μπορούν να λύσουν το πρόβλημα πραγματοποιώντας τρία απλά αλλά βασικά βήματα: Πρώτο βήμα : συγχώνευση όλων των ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης σε τέσσερα βασικά ταμεία (ΟΑΕΕ-ΟΓΑ-ΙΚΑ και ΔΗΜΟΣΙΟ ), με προοπτική στο μέλλον να συγχωνευθούν σε δυο: των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων. Η συγχώνευση των ταμείων απλουστεύει τις διαδικασίες, καταργεί την πολυνομία και οργανώνει καλύτερα τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους ενάντια στην εισφοροδιαφυγή. Δεύτερο βήμα: κατάργηση όλων των εξαιρέσεων ασφάλισης. Ένα πρόβλημα που γιγαντώθηκε με την πάροδο του χρόνου, εξυπηρετώντας κάθε φορά συμφέροντα διπλοθεσιτών, προνομιούχων εργαζομένων οι οποίοι απολαμβάνουν διπλούς μισθούς με λιγότερες κρατήσεις. Σήμερα ασφαλισμένος διπλοθεσίτης ή διπλοαμοιβόμενος (εργαζόμενος και ταυτόχρονα συνταξιούχος) ενώ απολαμβάνει αποδοχές από δυο πηγές πληρώνει εισφορές μόνο σ΄ ένα ταμείο αντί να καταβάλλει προσαυξημένες εισφορές και στα δυο, λόγω διπλοθεσίας. Οι εν λόγω ασφαλισμένοι όχι μόνο δεν πληρώνουν τις αναλογούσες εισφορές στα ταμεία τους, αλλά απασχολούν σε μόνιμη βάση τις υπηρεσίες εσόδων των ταμείων ζητώντας άλλοτε την απόφαση εξαίρεσης και άλλοτε την επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών που τους έχουν παρακρατηθεί. Ο χρόνος απασχόλησης των ελεγκτών του ΙΚΑ, σε περιπτώσεις εξαίρεσης και επιστροφής εισφορών σε ασφαλισμένους και εργοδότες, είναι ίδιος και ίσως μεγαλύτερος από το χρόνο απασχόλησής τους σε ελέγχους επιχειρήσεων που είναι και η βασική τους απασχόληση. Με λίγα λόγια η κατάργηση όλων των εξαιρέσεων σημαίνει πλήρη ασφάλιση και εφαρμογή του κανόνα: όποιος εργάζεται, ασφαλίζεται είτε είναι συνταξιούχος άλλου ταμείου, είτε είναι ασφαλισμένος σε δυο ταμεία, είτε είναι δημόσιος υπάλληλος, είτε υπερβαίνει την ανώτατη ασφαλιστική κλάση, είτε είναι νέος ασφαλισμένος, είτε είναι συγγενικό πρόσωπο με τον εργοδότη, είτε κάνει πρακτική άσκηση είτε, είτε……. μπορώ να αναφέρω περίπου 800 περιπτώσεις διαφορετικής ασφάλισης, όσοι είναι περίπου οι κωδικοί ασφάλισης, που ο καθένας αφορά μια διαφορετική περίπτωση ασφαλισμένου, με αποτέλεσμα, να δημιουργείται ένα μπάχαλο στην κυριολεξία με τα ασφάλιστρα, να γίνονται λάθη επί λαθών και οι συνέπειες για τα ταμεία να είναι καταστροφικές και ειδικά στο ΙΚΑ το οποίο σηκώνει το βάρος της κοινωνικής ασφάλισης. Με άλλα λόγια η κατάργηση όλων των εξαιρέσεων (μερική ή ολική ) έχει σαν αποτέλεσμα α) την αύξηση των εισροών και β) την αποδέσμευση των ελεγκτών από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και την ταυτόχρονη απασχόληση τους στο βασικό τους αντικείμενο που είναι ο έλεγχος των εργοδοτών και η καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής . Βήμα τρίτον : Ένα ακόμη βήμα που μπορεί να αυξήσει τις εισροές των ταμείων είναι η μερική αποδέσμευση των εισφορών από τις αποδοχές των εργαζομένων και η κατάργηση των ασφαλιστικών ημερομισθίων με ταυτόχρονη εφαρμογή της μηνιαίας ασφάλισης . Οι εισφορές θα υπολογίζονται σε μηνιαία βάση και όχι σύμφωνα με τα ημερομίσθια που πραγματοποίησε ο ασφαλισμένος, το ύψος τους δε, θα σχετίζεται μερικώς με τις αποδοχές του ασφαλισμένου. Κλασικό παράδειγμα ο ΟΑΕΕ. Οι εισφορές των ασφαλισμένων του δεν μειώνονται όταν η επιχείρηση βρίσκεται σε ύφεση, ούτε αυξάνονται όταν η επιχείρηση αυξάνει τον τζίρο της, οι εισφορές του επιχειρηματία παραμένουν σταθερές και δεν συνδέονται με τα έσοδα του επιχειρηματία. Μπορούν λοιπόν να κατηγοριοποιηθούν και οι εισφορές των εργαζομένων σε 20 ασφαλιστικές κλάσεις, ανάλογα με το ύψος των αποδοχών που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι. Παραδειγμα: η 1η ασφ. Κλάση θα καλύπτει όλους τους ασφαλισμένους που απασχολούνται με μειωμένη απασχόληση, η 2η όσους αμείβονται με τα κατώτερα ημερομίσθια της ΕΓΣΣΕ. κοκ. Αυτός ο τρόπος υπολογισμού των εισφορών δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα στους εμπλεκόμενους φορείς. Το ΙΚΑ δεν θα έχει απώλεια εσόδων, αντιθέτως αύξηση θα έχει, αφού μπαίνει μια τάξη στο ελάχιστο ποσό καταβολής εισφορών. Είναι γνωστό, ότι πάρα πολλοί εργοδότες δηλώνουν μειωμένη απασχόληση για να καταβάλλουν μειωμένες εισφορές στο ΙΚΑ. Δεν είναι υπερβολή το γεγονός ότι εργοδότης καταβάλλει εισφορές για ασφαλισμένο περίπου 50 ευρώ τον μήνα, όταν ο εργαζόμενος απασχολείται σε χειρονακτική εργασία πάνω από 8 ώρες την ημέρα. Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος απολαμβάνει όλες τις παροχές του ΙΚΑ. Το 60% της εισφοροδιαφυγής προέρχεται από τη δήθεν μειωμένη απασχόληση. Εάν πραγματικά είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε οριστικό τέλος στην εισφοροδιαφυγή ή τουλάχιστον να την περιορίσουμε σημαντικά, η ασφαλιστική μεταρρύθμιση πρέπει ξεκινήσει με αυτά τα απλά αλλά σημαντικά βήματα. Σε κάθε περίπτωση είμαι ακράτητα πεπεισμένος, πως έχει έρθει η στιγμή για τις μεγάλες αλλαγές στο ασφαλιστικό μας σύστημα, οι οποίες δεν πρέπει πάλι να επιβαρύνουν τους εργαζόμενους, τους συνεπείς εργοδότες και την ελληνική οικονομία. Η άμεση εφαρμογή τους είναι επιβεβλημένη για την επιβίωση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας . Το χρωστάμε στα παιδιά μας! Άρης Βλασσόπουλος Ελεγκτής ΙΚΑ