• Σχόλιο του χρήστη 'ΗΛΙΑΣ ΚΥΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ' | 20 Απριλίου 2016, 16:01

    Η παράγραφος 3 του άρθρου 17 ορθώς μεριμνεί ώστε «παλαιοί ασφαλισμένοι, για τους οποίους υπολογίζονταν και καταβάλλονταν εισφορές σε δύο ή περισσότερους φορείς έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, εξακολουθούν να καταβάλλουν προαιρετικά, κατόπιν υποβολής σχετικής αίτησης, διπλές εισφορές επί των αποδοχών τους και μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, ώστε να συμπληρώσουν το χρόνο που απαιτείται για τη θεμελίωση δικαιώματος και δεύτερης σύνταξης». Από τη ρύθμιση αυτή εξαιρούνται, υποθέτω εκ παραδρομής, παλαιοί ασφαλισμένοι οι οποίοι εξακολουθούν να εργάζονται ή είναι συνταξιούχοι και οι οποίοι στο παρελθόν είχαν υποχρεωτικά ασφαλιστεί, παραλλήλως, και σε δεύτερο ταμείο. Στις περιπτώσεις αυτές τυπικό παράδειγμα είναι εν ενεργεία παλαιοί ασφαλισμένοι ή συνταξιούχοι του ΙΚΑ οι οποίοι παράλληλα ασκούσαν επάγγελμα υποχρεωτικά ασφαλιστέο στον ΟΑΕΕ. Τα άτομα αυτά διέκοψαν την ασφάλισή τους στον ΟΑΕΕ έχοντας υπόψη ότι μπορούν να επανεγγραφούν, εφόσον πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις, ώστε να θεμελιώσουν τη λήψη πλήρους ή μειωμένης κατά 50% δεύτερης σύνταξης (εικοσαετία ή δεκαεξαετία αντίστοιχα). Θα παρακαλούσα για την τροποποίηση του άρθρου ώστε να περιλαμβάνει και τα εν λόγω άτομα τα οποία έχουν καταβάλει, αποκλειστικά τα ίδια, για πολλά χρόνια σημαντικές εισφορές και κινδυνεύουν να μην έχουν την παραμικρή ανταποδοτικότητα. Άλλωστε με τον συνδυασμό των παλαιών ρυθμίσεων (μείωση κατά 50% της σύνταξης που αφορά τουλάχιστον δεκαεξαετία) και των νέων ρυθμίσεων (χαμηλοί συντελεστές αναπλήρωσης και λήψη μόνο μιας εθνικής σύνταξης) τα άτομα αυτά θα λάβουν ιδιαίτερα χαμηλά ποσά, συμβολικού χαρακτήρα, ως δεύτερη σύνταξη. Επιπλέον, για λόγους ισονομίας, πρέπει να εξισωθούν με τους εν ενεργεία ασφαλισμένους σε δύο ταμεία για τους οποίους ορθώς μεριμνεί το σχέδιο νόμου.