Αρχική Σχέδιο Νόμου «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της»Κεφάλαιο Β’ Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας – Άρθρο 3 Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας ΟικονομίαςΣχόλιο του χρήστη ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο. Πρωτοβουλία Συνεργασίας για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία | 21 Ιουλίου 2016, 13:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο. Πρωτοβουλία Συνεργασίας για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία' | 21 Ιουλίου 2016, 13:53

    Κεφάλαιο Β’ Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας Άρθρο 3 Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας Παραγρ. 1 : Σωστά οι ΚοινΣΕπ, ΚοιΣΠΕ και ΣυνΕργ θεωρούνται αυτοδίκαια “Φορείς ΚΑΛΟ”. Ποιός όμως είναι ο λόγος που δεν ισχύει το ίδιο και για τους αστικούς (ν.1667/86) και τους αγροτικούς (ν.4384/16) συνεταιρισμούς, αλλά μπαίνουν προϋποθέσεις οι οποίες τους εξαιρούν; Η εξαίρεση προκύπτει από τη διατύπωση “«Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας» μπορούν να είναι και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί του Ν.4384/16 (Α’ 78), όπως ισχύει, οι αστικοί συνεταιρισμοί του ν.1667/1986, όπως ισχύει, οι ενώσεις προσώπων των άρθρων 78 επ. του Α.Κ., οι Αστικές Εταιρίες των άρθ. 741 επ. του Α.Κ., καθώς επίσης και οποιαδήποτε άλλο νομικό πρόσωπο ή ένωση προσώπων, εφόσον σωρευτικά :” ... γγ....”Τα μέλη που δεν είναι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα στη διανομή των κερδών”. Άρα οι αστικοί και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί δε μπορούν να ενταχθούν στους “Φορείς ΚΑΛΟ”, εκτός αν αλλάξουν το Καταστατικό τους ώστε να μη παρέχουν κανένα κίνητρο συμμετοχής στα μη εργαζόμενα με αμοιβή μέλη τους! Σε συνδυασμό με το άρθρο 1. παραγρ. 3, (προϋποθέσεις ένταξης στους “Φορείς ΚΑΛΟ”) είναι προφανές ότι εξαιρούνται όλοι οι αστικοί και αγροτικοί συνεταιρισμοί που δεν θα θελήσουν να αρνηθούν το κίνητρο συμμετοχής στα μέλη τους, δηλαδή την περιορισμένη διανομή πλεονασμάτων στα μέλη, ανάλογα με τις συναλλαγές τους με το συνεταιρισμό. Πρόκειται για τη δεύτερη, μετά τις εργασιακές σχέσεις στους συνεταιρισμούς, σοβαρή απόκλιση από τις Κατευθυντήριες Γραμμές για τη Συνεταιριστική Νομοθεσία, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να διορθωθεί, αν ο νομοθέτης εννοεί πραγματικά αυτά που διατυπώνονται στο άρθρο 1 (σκοπός, στόχοι). Στις “Κατευθυντήριες γραμμές για την Συνεταιριστική Νομοθεσία Τρίτη έκδοση αναθεωρημένη” του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_emp/---emp_ent/---coop/documents/publication/wcms_451733.pdf, (σελ. 47) αναφέρεται : “Οι κεφαλαιουχικές εταιρείες διανέμουν κέρδη στους μετόχους κατ' αναλογία των χρημάτων που έχουν επενδύσει. Τα ιδρύματα, οι ενώσεις προσώπων και τα ταμεία αλληλασφάλισης δεν μπορούν να διανέμουν κέρδη. Αντ' αυτού, πρέπει να χρησιμοποιούν τα κέρδη για τη βελτίωση των προϊόντων / υπηρεσιών τους. Οι συνεταιρισμοί πρέπει να κάνουν διάκριση μεταξύ των συστατικών μερών του θετικού αποτελέσματος, δηλαδή του κέρδους (που προέρχεται από συναλλαγές με μη μέλη) και του πλεονάσματος (που προέρχεται, σύμφωνα με τις συνεταιριστικές αρχές, από συναλλαγές με μέλη). Σύμφωνα με τις αυστηρές συνεταιριστικές αρχές, τα κέρδη θα μεταφερθούν σε ένα αδιανέμητο αποθεματικό κεφάλαιο. Το πλεόνασμα θα πρέπει να κατανέμεται μεταξύ των μελών, τουλάχιστον εν μέρει, κατ' αναλογία προς τις συναλλαγές τους με τον συνεταιρισμό κατά τη διάρκεια μιας καθορισμένης χρονικής περιόδου”. Πρόταση 4η : Για τα μη εργαζόμενα με αμοιβή μέλη πρέπει να προστεθεί η πρόβλεψη : “Το πλεόνασμα μπορεί να κατανέμεται μεταξύ των μελών, εν μέρει, κατ' αναλογία προς τις συναλλαγές τους με τον συνεταιρισμό κατά τη διάρκεια μιας καθορισμένης χρονικής περιόδου”. Παραγρ. 2 : “Ο Φορέας Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, μετά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του και εφόσον από τον κύκλο οικονομικής του δραστηριότητας προκύπτουν έσοδα που καλύπτουν το κόστος μιας θέσης εργασίας πλήρους απασχόλησης...” Πρόταση 5η : Η πρόβλεψη πρέπει να αφορά στα κέρδη ή πλεονάσματα μετά τους φόρους και όχι στα έσοδα.