Αρχική Σχέδιο Νόμου «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της»Άρθρο 2. ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Φισκιλης Αγγελος | 27 Ιουλίου 2016, 13:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φισκιλης Αγγελος' | 27 Ιουλίου 2016, 13:36

    Η Συνεργατική Οικονομία θα πρέπει να εφαρμόζεται, σαν εκούσια ένωση προσώπων για την επιδίωξη ορισμένου σκοπού, κερδοσκοπικού ή μη, με πόρους επιχειρηματικής αυτοτροφοδοτούμενης συνέργειας, με την απόκτηση νομικής προσωπικότητας (νομικό πρόσωπο) και συστατική πράξη, καταστατικό ή σύσταση οργανισμού του νομικού προσώπου, σύμφωνα με τα υφιστάμενα Εθνικά και Ευρωπαϊκά νομικά πλαίσια με τις αναγκαίες προσαρμογές, διευκόλυνσης και προτροπής στην κατεύθυνση της παρούσας πρότασης. Η ένωση αυτή προσώπων, σε πρώτη φάση, θα αποτελεί Συνεταιρισμό, αφού ο σκοπός της θα είναι κερδοσκοπικός και οικονομικός και θα διέπεται από τις διατάξεις για την εταιρεία, κατά τον αστικό κώδικα (για την Ελληνική Δημοκρατία, το Προεδρικό Διάταγμα 456/1984). Στην Ελληνική Δημοκρατία διατάξεις που διέπουν αυτού του είδους τις ενώσεις προσώπων είναι ο Νόμος 1667/1986, όπως ισχύει, για τους Αστικούς Συνεταιρισμούς (ιδίως παραγωγικούς, καταναλωτικούς, προμηθευτικούς, πιστωτικούς, μεταφορικούς και τουριστικούς), που αποβλέπουν με τη συνεργασία των μελών τους στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική ανάπτυξη των μελών τους και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, γενικά μέσα σε μια κοινή επιχείρηση, καθώς επίσης και ο Νόμος 4015/2011, για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, τις συλλογικές οργανώσεις και την επιχειρηματικότητα του αγροτικού κόσμου. Η ίδια αυτή ένωση προσώπων, σε δεύτερη φάση, θα αποτελεί Σωματείο, αφού ο σκοπός της θα είναι μη κερδοσκοπικός ή μέρος της περιουσίας τους θα αποτελεί ίδρυμα ταγμένο σε έναν κοινωφελή σκοπό, ακόμη θα αποτελεί και αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία, ανάλογα με το καταστατικό της και θα διέπεται από τις διατάξεις για τα σωματεία, κατά τον αστικό κώδικα (για την Ελληνική Δημοκρατία, το Προεδρικό Διάταγμα 456/1984). Τέτοιες ενώσεις αποτελούν οι Μη κερδοσκοπικές, Μη κυβερνητικές οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), που ανάλογα με τη νομική τους μορφή, βάσει του καταστατικού τους, όπως έχουμε π.χ. τις Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρίες, οι οποίες και αποτελούν την πιο συνηθισμένη μορφή εθελοντικών οργανώσεων στην Ελλάδα, τα Φιλανθρωπικά Σωματεία, ο πιο διαδεδομένος τύπος ενεργοποίησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας, ακόμη και τα Κοινωφελή Ιδρύματα με τους αντίστοιχους οργανισμούς τους. Στην κατηγορία αυτή επίσης υπάγονται και οι διεπαγγελματικές οργανώσεις, του άρθρου 8 του Νόμου 4015/2011, που ασκούν δραστηριότητες κάθε τομέα συναφούς αγροτικής παραγωγής. Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας, των οργανώσεων αυτών, δεν απαγορεύει την ανάληψη από την οργάνωση οικονομικών δραστηριοτήτων. Η ειδοποιός διαφορά από τα κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα είναι ότι το τυχόν κέρδος δε διανέμεται στα μέλη του νομικού προσώπου, αλλά παραμένει στην οργάνωση. Πολλές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις δραστηριοποιούνται οικονομικά, με σκοπό να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν την ίδια περιουσία τους, ώστε να έχουν τα μέσα για την επίτευξη του κοινωφελούς τους σκοπού. Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης φάσης, δεν θα υφίστανται σχέσεις ελέγχου και ιεραρχίας, αλλά συνεργασίας και συναλληλίας, με τον συντονισμό κοινών δράσεων ή ακόμη και πλήρους ανεξαρτησίας μεταξύ τους, ως προς τους τομείς δραστηριοτήτων και τους σκοπούς των. Η πρώτη φάση θα τροφοδοτεί τη δεύτερη με ποσοστό του παραχθέντος «περισσεύματός» της, ανάλογο με το μέγεθος της δραστηριότητας της δεύτερης, έτσι ώστε η δεύτερη, για την εκπλήρωση των κοινωφελών σκοπών της, να μην εξαρτά τη δραστηριότητά της από κρατικές ή άλλες επιχορηγήσεις, χωρίς να αποκλείονται οι χορηγίες. Η πρόταση απαιτεί προσαρμογή των υπαρχόντων νόμων, σε εθνικό επίπεδο, στα δεδομένα εφαρμογής της με θεσμικά, φορολογικά και οικονομικά μέτρα και κίνητρα, και προσαρμογή των πολιτικών καινοτομίας και αλληλεγγύης της ΕΕ, με κατάλληλα χρηματοδοτικά μέσα και προγράμματα, για τη διευκόλυνση αποδοχής και συμμετοχής των πολιτών της στις οργανώσεις, που θα συσταθούν κατά την ιδέα της πρότασης. Και είναι γνωστό πως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αποτελεί τον μεγαλύτερο προμηθευτή αναπτυξιακών και ανθρωπιστικών προγραμμάτων στον κόσμο. Η πρόταση, όμως, μπορεί να έχει ολοκληρωμένη εφαρμογή και με το υπάρχον νομικό πλαίσιο, εθνικό και ευρωπαϊκό. Η δε Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ), που είναι η φωνή της κοινωνίας των πολιτών, προωθεί τις αξίες που αποτελούν το θεμέλιο της ευρωπαϊκής οικοδόμησης και προάγει, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, τη δημοκρατία, τη συμμετοχική δημοκρατία και τον ρόλο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, πιστεύουμε πως λαμβάνει όλα τα προσήκοντα μέτρα και τις πρωτοβουλίες , για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που όχι μόνο θα έχει οικονομικό αντίκτυπο, αλλά θα συμβάλει επίσης στην κοινωνική πρόοδο των πολιτών και του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Άλλωστε η ΕΟΚΕ είναι σε θέση να παρέχει συμβουλές σχετικά με τον αντίκτυπο των προτεινόμενων νέων νόμων στη ζωή των ανθρώπων και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να προσαρμοστεί η νομοθεσία ώστε να συγκεντρώνει πλατιά δημόσια υποστήριξη. «Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί ως δια μαγείας ούτε με βάση ένα γενικό σχέδιο. Θα οικοδομείται με συγκεκριμένα επιτεύγματα, που πρώτα θα δημιουργήσουν μια πραγματική αλληλεγγύη». Αυτό δήλωσε ο Ρομπέρ Σουμάν στην περίφημη διακήρυξή του της 9ης Μαΐου 1950, που έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Σχόλια από την διαβούλευση του KoinSEp.org