• Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες' | 10 Ιανουαρίου 2020, 17:10

    Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες χαιρετίζει την πρόθεση θεσμοθέτησης επιδόματος γέννησης για τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα. Πλην όμως, οφείλει να εκφράσει τις επιφυλάξεις του για τους περιορισμούς ως προς την παροχή του επιδόματος αυτού σε Ελληνες πολίτες και τον αποκλεισμό των προσφύγων και ευρύτερα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας από την απόλαυση του δικαιώματος αυτού. Ειδικότερα: Ως προς το άρθρο 7: Με την προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 7 επιφυλάσσεται η χορήγηση του επιδόματος γέννησης στους Ελληνες πολίτες και ομογενείς, πολίτες κρατών μελών της ΕΕ ή του ΕΟΧ και της Ελβετίας ενώ ως προς τους πολίτες τρίτων χωρών προβλέπει τη χορήγηση αυτού μόνο σε όσους διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα τα τελευταία 12 έτη πριν από το έτος γέννησης του παιδιού, χωρίς να εξαιρεί από αυτή την πρόβλεψη τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας. Πέρα από προβλήματα συμβατότητας της συγκεκριμένης διάταξης με το άρθρο 34 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε συνδυασμό με το άρθρο 21 του ιδίου Χάρτη, που απαγορεύει διακρίσεις με βάση εθνοτική καταγωγή σε παροχές κοινωνικής ασφάλειας και στις κοινωνικές υπηρεσίες που εξασφαλίζουν προστασία σε περιπτώσεις όπως η μητρότητα, καθώς και με τα άρθρα 14 και 16 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (που κυρώθηκε με το ν. 4359/2016), σε συνδυασμό με το άρθρο Ε του μέρους V αυτού, που απαγορεύει διακρίσεις με βάση την εθνοτική καταγωγή στο δικαίωμα απόλαυσης υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας όπως και κοινωνικής, νομικής και οικονομικής προστασίας της οικογένειας, καθώς και όσον αφορά το ζήτημα περί του αν το άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 25 αυτού επιτρέπει διακρίσεις ως προς την προστασία της οικογένειας και της μητρότητας με βάση την εθνική καταγωγή, που αφορούν το σύνολο των νόμιμα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η προτεινόμενη διάταξη είναι αντίθετη προς διατάξεις της Σύμβασης της Γενεύης για τη Νομική κατάσταση των προσφύγων, του Κοινοτικού Δικαίου και ευρύτερα του Διεθνούς Δικαίου, εξαιρώντας από την απόλαυση του συγκεκριμένου επιδόματος τους πρόσφυγες και ευρύτερα τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 23 της Σύμβασης της Γενεύης για τη νομική κατάσταση των προσφύγων (που κυρώθηκε με το νδ 3989/1959) επιφυλάσσεται ίση μεταχείριση στους νόμιμα διαμένοντες πρόσφυγες με τους πολίτες των συμβαλλόμενων κρατών μελών, «όσον αφορά την υπό του δημοσίου παρεχόμενην πρόνοιαν και συνδρομήν». Επισημαίνεται ότι η ίση μεταχείριση των προσφύγων με τους πολίτες των κρατών μελών επιφυλάσσεται και από το Παράρτημα του Αναθεωρημένους Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (που κυρώθηκε με το ν. 4359/2016), όπως και προηγούμενα από τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (που είχε κυρωθεί με το ν. 1426/1984). Επιπλέον δε σύμφωνα με το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση υπηκόων τρίτων χωρών ή απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, που έχει ενσωματωθεί στο Ελληνικό δίκαιο (πλέον με το άρθρο 30 του ν. 4636/2019) οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας απολαμβάνουν ίσης μεταχείρισης με τους Ελληνες πολίτες στην αναγκαία συνδρομή σε θέματα κοινωνικής αρωγής. Κατ΄ αυτό τον τρόπο η προτεινόμενη διάταξη πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας, έτσι ώστε να είναι σύμφωνη με την επιφυλασσόμενη από τις άνω διατάξεις του διεθνούς δικαίου προστασία.