• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Ο.' | 25 Ιανουαρίου 2020, 14:38

    Σύμφωνα με την περίπτ. α΄της παρ. 1 του Αρθρου 26 του Π.Δ. 169/2007, "Ο μόνιμος στρατιωτικός δικαιούται σύνταξη:α)Αν απομακρυνθεί με οποιονδήποτε τρόπο από τις τάξεις και έχει εικοσιπενταετή τουλάχιστον συντάξιμη υπηρεσία,....". Περαιτέρω, και σύμφωνα με την παρα. 1 του Αρθρου 42 του ιδίου Π.Δ., "Η μηνιαία σύνταξη συνίσταται σε τόσα τριακοστά πέμπτα του κατά το άρθρο 34 μηνιαίου συντάξιμου μισθού,όσα είναι τα έτη της πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας,όπως αυτή καθορίζεται στα άρθρα 36, 37, 40 και 41 αυτού του Κώδικα". Ητοι, ο "απομακρυνόμενος με οποιονδήποτε τρόπο από τις τάξεις", μόνιμος στρατιωτικός, με 35 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, εδικαιούτο 35/35 του μηνιαίου συντάξιμου μισθού ή κατά το κοινώς λεγόμενο "πλήρη σύνταξη". Η μηνιαία σύνταξη για τους συνταξιοδοτηθέντες πριν το ν. 4387/2016, είχε ορισθεί με ποσοστά αναπλήρωσης: α. 80% του συντάξιμου μισθού για το διάστημα έως την 31-12-2007, και β. 76% του μέσου όρου ασφαλιστέων αποδοχών από 1-1-2008 και εντεύθεν. Τα ποσοστά αναπλήρωσης τόσο του ν. 4387/2016 όσο και του παρόντος σχεδίου Νόμου, "απέχουν παρασσάγγας" των προηγουμένων ποσοστών, υποκαθιστώντας μια "πλήρη σύνταξη 35/35" στο 1/3 σχεδόν αυτής και ανατρέποντας πλήρως, την εύλογη πεποίθηση του διοικούμενου ότι η σταθερότητα ορισμένης νομικής κατάστασης που τον αφορά του επιτρέπει να προσδοκά τη συνέχεια αυτής και να προβαίνει σε μακροπρόθεσμες αποφάσεις για τον ίδιο και την οικογένειά του. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το παρόν σχέδιο Νόμου μπορεί, αν υπάρχει φυσικά η σχετική θέληση εκ μέρους της Διοικήσεως, να αποκαταστήσει, κατά το δυνατόν, την μεγάλη αυτή αρνητική μεταβολή των ποσοστών αναπλήρωσης και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που επιφέρει αυτή στις οικογένειές μας, "επαναθεμελιώνοντας την αρχή της εμπιστοσύνης προς τους κρατικούς θεσμούς" (σελ. 8 της ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ). Μετά τιμής