• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΑΝΝΗΣ' | 25 Ιανουαρίου 2020, 17:10

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Ν. 4387/2016, "...Η ανταποδοτική σύνταξη στηρίζεται στην αρχή της ανταποδοτικότητας και αποτελεί το σύνδεσμο μεταξύ συνταξιοδοτικής παροχής, εισφορών και εισοδήματος....", "....Η προοδευτική αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης ανά κλίμακα ετών ασφάλισης ανταμείβει τους ασφαλισμένους με μεγαλύτερο εργασιακό βίο και αντίστοιχη συνεισφορά στα ασφαλιστικά ταμεία και, συνακόλουθα, παρέχει κίνητρα για παραμονή στην εργασία....". Η φιλοσοφία και στόχευση του νόμου είναι να υπάρχει μία δίκαιη σύνταξη με βάση το ποσό που ο ασφαλισμένος πληρώνει στο ασφαλιστικό ταμείο. Επιπλέον η ανταποδοτική σύνταξη υπολογίζεται με βάση τις εξής παραμέτρους, α) τις συντάξιμες αποδοχές (προσαυξανόμενες όπως ισχύει), β)το χρόνο ασφάλισης, γ)τα κατ’ έτος ποσοστά αναπλήρωσης. Στον πίνακα με το ποσοστό αναπλήρωσης, του υπό διαβούλευση νόμου, για κάθε επιμέρους περίοδο ασφάλισης, παρατηρούμε ότι στα 40 έτη και περισσότερα το ποσοστό αναπλήρωσης είναι 0,50%. Κύριε υπουργέ εάν λάβουμε υπ όψιν ότι, σύμφωνα με το μισθολόγιο, οι υπάλληλοι αμείβονται βάση μισθολογικών κλιμακίων τα οποία αυξάνονται ανάλογα με τα έτη υπηρεσίας, και οι κρατήσεις που καταβάλουν είναι σύμφωνα με το μισθό τους, πως γίνετε ο ασφαλισμένος με 40έτη άρα και μεγαλύτερο μισθό και κρατήσεις, να έχει ποσοστό αναπλήρωσης μικρότερο από έναν νεοεισερχόμενο. Να σημειωθεί ότι το ποσοστό του νεοεισερχόμενου είναι 0,77% έναντι 0,50% του ασφαλισμένου με 40έτη και περισσότερα. Είναι συνταγματικό κατά το άρθρο 4 παρ 1 του Συντάγματος υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, η κυριαρχική αρμοδιότητα του νομοθέτη που θέτει τους όρους της συνταξιοδοτικής παροχής, να είναι απεριόριστη χωρίς να υπόκειται στους περιορισμούς που επιβάλλονται από την τήρηση της ως άνω αρχής της αναλογικής ισότητας. Η εφαρμογή του ποσοστού 0,50% με έτη ασφάλισης 40 και περισσότερα είναι στα πλαίσια για την αποκατάσταση της απόλυτης ανταποδοτικότητας εισφορών-παροχών στο πλαίσιο ενός συστήματος προκαθορισμένων εισφορών νοητής κεφαλαιοποίησης, εντός του οποίου εισφορές και παροχές υπολογίζονται με ενιαίο τρόπο, με στόχο την κατάργηση παλαιότερων ρυθμίσεων που είχαν ως συνέπεια την καταβολή υψηλών συντάξεων που δεν αντίκριζαν αντίστοιχου ύψους καταβολή εισφορών και κατ’ επέκταση, τη συσσώρευση ελλειμμάτων. Ή μήπως η μείωση των παροχών(μικρότερη ανταπόδοση) λειτουργεί υπέρ της βιωσιμότητας του συστήματος. Είναι συνταγματικό κατά το άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος ο σκοπός της μεταρρύθμισης και ο λόγος που την επιβάλλει, να είναι εκείνος των οικονομικών στοιχείων και αναλογιστικών δεδομένων, μη λαμβάνοντας υπόψιν τα εκτιμώμενα έσοδα ανά κατηγορία, παρά μόνο την βιωσιμότητα του νέου συστήματος (εκτιμώμενο πλήθος ασφαλισμένων και συνταξιούχων,εκτιμώμενα έσοδα και δαπάνες ανά κατηγορία παροχών). Είναι συνταγματικό κατά το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος οι συνταξιούχοι με 40έτη και περισσότερα να πρέπει να αναλάβουν ένα δυσανάλογο μέρος του κόστους της βιωσιμότητας του νέου συστήματος ή της δημοσιονομικής προσαρμογής. Εφόσον η διαφορά στα ποσοστά αναπλήρωσης ανά κλίμακα ετών ασφάλισης είναι δυσανάλογα μεγάλη(από την τελευταία κλίμακα διαφορά 2,05%).