• Σχόλιο του χρήστη 'Κυλινδρής Γιώργος' | 1 Φεβρουαρίου 2020, 18:00

    Α. Με τις διατάξεις των παρ. 4 και 5 του αρ. 20 του ν. 3865/2010, προβλέφθηκε ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος, που θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από 1.01.2015 και εφεξής, δικαιούνται σύνταξης στο 60ο έτος της ηλικίας, με τη συμπλήρωση 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας. Εν συνεχεία, με τις διατάξεις του αρ. 11 του ν. 4609/2019, προβλέφθηκε ότι για την εφαρμογή των παρ. 4 και 5 του αρ. 20 του ν. 3865/2010, καθώς και της παρ. 3 του αρ. 4 του ν. 3883/2010, προσμετράται αυξημένος στο διπλάσιο ή τριπλάσιο έως 5 έτη και ο χρόνος υπηρεσίας σε μονάδες και υπηρεσίες, ανεξαρτήτως γεωγραφικού προσδιορισμού, στις οποίες στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υπηρετήσει ασκώντας καθήκοντα της ειδικότητάς τους. Ο χρόνος αυτός υπολογίζεται πέραν των χρόνων που αναφέρονται στην παρ. 5 του αρ. 40 του Π.Δ. 169/2007, όπως ισχύει. Σε διευκρινήσεις που δόθηκαν με υπηρεσιακό έγγραφο του πρώην ΑΝΥΕΘΑ η προσμέτρηση κατά την παρ.1 του άρθρου 11 του ν.4609/2019 στο διπλάσιο ή τριπλάσιο ως πλασματικό χρόνο και μέχρι τα πέντε (5) έτη επί του χρόνου υπηρεσίας σε Μονάδες και Υπηρεσίες, ανεξαρτήτως γεωγραφικού προσδιορισμού, στις οποίες τα στελέχη των ΕΔ έχουν υπηρετήσει ασκώντας καθήκοντα της ειδικότητάς τους, λειτουργεί ανεξάρτητα και πέραν του λογιζομένου ως διπλάσιου χρόνου της πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας που διανύθηκε στις Μονάδες Εκστρατείας κατά τα οριζόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 40 του Π.Δ. 169/2007. Το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ με το Φ.846/18/59906 /Σ.16031 Αθήνα, 20-09-2019 με έγγραφο ερώτηση πρός το Υπουργείο Εργασίας ζητά διευκρινήσεις αλλά σε κάποιο σημείο εκφράζοντας την άποψη του αναφέρει: " Κατά συνέπεια, το γράμμα της ως άνω νομοθετικής διάταξης τροποποιήθηκε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η ρύθμιση να λειτουργεί ευεργετικά για τους δικαιούμενους, παρέχοντας τη δυνατότητα, πέραν των διανυθέντων ως έτη εκστρατείας, να θεμελιώνουν αμιγώς και πέντε (5) επιπλέον συντάξιμα έτη." Παρά ταύτα το ΕΦΚΑ με έγγραφο της αναφέρει ότι δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν τα αναγραφόμενα στο νόμο διότι δεν νομοθετήθηκαν με ειδικό νόμο σύμφωνα με τις επιταγές του συντάγματος "παρ. 2 του άρθρου 73 " Tο αρμόδιο Υπουργείο Εργασίας με απάντηση του υπουργού σε πρόσφατο κοινοβουλευτικό έλεγχο αναφέρει ότι «Οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου μας μελετούν και επεξεργάζονται το ανωτέρω θέμα, έτσι ώστε σε συνεργασία και με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, να εξευρεθεί η προσφορότερη λύση.» (https://www.hellenicparliament.gr/…/67715b2c-e…/11179590.pdf ) Τα στελέχη των ΕΔ , όπως προανάφερα, σύμφωνα με το νέο νομοθετικό πλαίσιο για την πλήρη συνταξιοδότηση τους απαιτούνται 40 έτη ασφάλισης ή 60 έτών, δεν τους δίνεται πλέον το δικαίωμα αποχώρησης από την υπηρεσία με μειωμένη σύνταξη με την συμπλήρωση των 25 ετών υπηρεσίας. Ως κοινωνική ομάδα Κύριε Υπουργέ τα στελέχη των ΕΔ δεν λαμβάνουν ποτέ οργανική θέση και μετακινούν την οικογένεια τους μέχρι και τα τελευταία έτη της καριέρας τους. Δεν είναι όμως δυνατόν σε όλες τις περιπτώσεις να υλοποιηθεί αυτό(εννοώ να έχουν την δυνατότητα να μετακινήσουν την οικογένεια τους) διότι υπάρχουν και στρατιωτικοί οι οποίοι έκαναν «το λάθος» να συνάψουν γάμο με κάποιον/α ο/η οποίος/α εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα(και μην νομίζεται ότι το αναφέρω από ιδιοτέλεια, η σύζυγος μου είναι εκπαιδευτικός στην δημόσια εκπαίδευση) Υπάρχουν έτσι εκατοντάδες στρατιωτικοί που καθημερινά ζούνε έναν εφιάλτη μακριά από τις οικογένειες τους αφού η/ο σύζυγός τους εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και δεν μπορεί να τους ακολουθήσει. Οι εποχές είναι δύσκολες και σε περίπτωση εθελουσίας αποχώρησης από την προηγουμένη εργασία(ώστε να συνοδέψουν τον/ την σύζυγο στρατιωτικό) η ανεύρεσή εργασίας στον ιδιωτικό τομέα γίνεται ακόμη ποιο δύσκολη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η/ο σύζυγος να παραμείνουν ανασφάλιστοι(και δεν θα μπορέσουν να λάβουν στο μέλλον σύνταξη) και τώρα μένουν χωρίς εισόδημα, χωρίς να μπορούν να συνδράμουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Όλοι αυτοί οι συνάδερφοι επιθυμούν να τους δοθεί η δυνατότητα να μπορούν να αναγνωρίσουν κάποια επιπλέον χρόνια ώστε να μπορούν να προσφέρουν στην οικογένεια τους, που τόσο πολύ την ταλαιπώρησαν 30 έτη, με τις συνεχείς μετακινήσεις και την αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Ειδικά το επιθυμούν όσοι τα παιδιά τους βρίσκονται στο δύσκολο στάδιο των τελευταίων ετών του λυκείου που θα καθορίσουν και την επαγγελματική τους εξέλιξη. Θέλουν να μπορούν να είναι δίπλα τους. Εφόσον η υπηρεσία δεν στάθηκε ικανή να θεσμοθετήσει το αμετάθετο ούτε την τελευταία 10ετία της σταδιοδρομίας τους. Η δυνατότητα αναγνώρισης των επιπλέον 5 ετών του άρθρου 11 του Ν.4609/19 ήρθε ως μάνα εκ ουρανού. Σας προτρέπω κύριε υπουργέ να το συμπεριλάβετε στο εν λόγω νομοσχέδιο και να το νομοθετήσετε εφόσον απαιτείται ρύθμιση με ειδικό νόμο. Είναι απαίτηση σχεδόν όλου του συνόλου του Στρατιωτικού προσωπικού. Ελπίζω να εισακουστεί η άποψη μου. Εξάλλου σε όλες τις κοινωνικές ομάδες δίνονται αντίστοιχες δυνατότητες. (Βλέπε σελίδα ΕΦΚΑ https://www.efka.gov.gr/el/anagnorise-plasmatikon-eton) Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις αναγνώρισης είναι οι εξής: α. Στρατιωτική θητεία ασφαλισμένου β. Γονική άδεια γ. Εκπαιδευτική άδεια δ. Στρατιωτική θητεία υποψήφιου συνταξιούχου ε. Στρατιωτική θητεία ασφαλισμένου -30% (ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ 2011 - 2014) στ. Στρατιωτική θητεία υποψήφιου συνταξιούχου -30% (ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ 2011 - 2014) ζ. Χρόνος σπουδών η. Αναγνώριση τέκνων θ. Κενός χρόνος Η υλοποίηση του νόμου πιστεύω ότι είναι το ελάχιστο που μπορεί να πράξει η Κυβέρνηση για τα στελέχη των ΕΔ που πραγματικά μέσα στην κρίση «έβαλαν και βάζουν πλάτη» έχοντας υποστεί την βίαιη επιμήκυνση του εργασιακού τους βίου στα 40 έτη υπηρεσίας. Με την υλοποίηση του Νόμου μπορεί να ανοίξει και δημοσιονομικός χώρος για νέες προσλήψεις στις Ένοπλες Δυνάμεις.Άλλωστε σε κλάδους ακόμη και των Πρώην ΔΕΚΟ (π.χ ΟΤΕ) επιβάλουν εθελούσια έξοδο με καταβολή μάλιστα μεγάλου χρηματικού ποσού. Στις ΕΔ δεν μπορεί να δοθεί ένα κίνητρο; Β. Ως γνωστό η εφαρμογή του Ν.3865/2010 προκάλεσε, για τα στελέχη που εντάχθηκαν στις Ένοπλες Δυνάμεις το 1990 - 1992 έχουν υποστεί δυσμενή μεταχείριση. Αποκόπηκαν βίαια (παρότι παλαιοί ασφαλισμένοι ,είσοδο στο δημόσιο πριν το 1993) από το κύριο σώμα της κατηγορίας των παλαιών ασφαλισμένων, στην οποία μέχρι πρότινος ανήκαν και στην οποία συμπεριλαμβάνονταν όσοι κατετάγησαν από 1-1-1984 έως 31-12-1992. Γίνεται αντιληπτό ότι η αβλεψία αυτή, προκάλεσε άνιση μεταχείριση στους στρατιωτικούς που κατετάγησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις το 1990 -1992, καθότι έχοντας διαφορά μόλις μερικών μηνών από την ημερομηνία κατατάξεως σε σχέση με συναδέλφους του προηγούμενου έτους, θα υπηρετήσουν έως και 10 έτη (πραγματικής υπηρεσίας) περισσότερα με δυσμενέστερες διατάξεις υπολογισμού της συντάξεως τους . Για την επίλυση της αδικίας αυτής προτείνετε η τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του σχετικού νόμου ως εξής: «2. Για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος αυξάνονται σταδιακά, από 01-01-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις υφιστάμενες μέχρι τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου διατάξεις, ως εξής: – το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. – το έτος 2012, απαιτούνται 27 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. – το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. – το έτος 2014, απαιτούνται 29 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. – το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. – το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. – το έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. Όπως αντιλαμβάνεστε οι μεγάλοι χαμένοι είναι τα στελέχη εκείνα που εισήλθαν στο στράτευμα την περίοδο 1990-1992 που ναι μεν θεωρούνται παλιοί ασφαλισμένοι αλλά στην ουσία δεν είναι εφόσον συμπεριλαμβάνονται συνταξιοδοτικά στις διατάξεις του Ν.3865/10. Είναι οι μεγάλοι χαμένοι διότι ακόμη και τα τρία (3) χρόνια που τους δόθηκε το δικαίωμα να αναγνωρίσουν σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 4 του 3865/10 με την καταβολή της προβλεπόμενης, από τις διατάξεις του άρθρου 59 του Π.Δ. 169/2007, εισφοράς για τη συμπλήρωση σαράντα (40) ετών συντάξιμης υπηρεσίας ,με την έναρξη ισχύος του Ν.4387/2016, η εξαγορά έγινε απαγορευτική. Και αυτό διότι: Η αναγνώριση γίνεται με την καταβολή από τον ασφαλισμένο για κάθε μήνα αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης της εισφοράς και του ασφαλισμένου και του εργοδότη, στο ποσοστό που ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς, δηλαδή 20% επί των συντάξιμων αποδοχών του. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι η πρόθεση του νομοθέτη δεν ήταν αυτή όταν δόθηκε η δυνατότητα, αλλά ήταν η διευκόλυνση των στελεχών που κατατάχθηκαν έως την 31.12.1995 λόγω της βίαιης επιμήκυνσης του εργασιακού τους βίου στα 40 έτη υπηρεσίας. Η κυβέρνηση όπως προείπα σε ένδειξη σεβασμού προς τα στελεχη πρέπει να νομοθετήσει και με τροποποίηση να υλοποιήσει τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο 11 του Ν.4609/19. Η κυβέρνηση στα πλαίσια του εξ ορθολογισμού και της δίκαιης μεταχείρισης όλων των στελεχών εάν τελικά αποφασίσει αρνητικά και δεν υλοποιηθούν τα αναγραφόμενα στο άρθρο 11 του Ν.4609/19, οφείλει ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς τα στελέχη των ΕΔ με τροποποίηση να θεσμοθέτηση την επέκταση των 3 ετών σε όλο το προσωπικό των ΕΔ και όχι μόνο σε αυτά που κατατάχθηκαν έως την 31-12-95 με αναφορά και ρύθμιση ώστε να υπάρχει μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στο 6,67% σύμφωνα με όσα ισχύουν στην εγκύκλιο του Υπουργείου εργασίας για την αναγνώριση των ετών στο διπλάσιο (μάχιμη πενταετία) Βλέπε https://www.esos.gr/…/defa…/files/articles-legacy/efka_0.pdf. Γ. Δεν γίνεται να μην κάνω και έναν ακόμη σχολιασμό επί του κατατεθέντος ασφαλιστικού νόμου που θέσατε σε διαβούλευση έως την 07-02-20 18:00. Θα κάνω το σχολιασμό και προς ένδειξη τιμής και σεβασμού σε όλα τα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων, τους Πιλότους μας (Α/Φ και ελικοπτέρων), τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού που υπηρετούν στα υποβρύχια και κάνουν μέρες να δουν το φως του ήλιου, τους Πυροτεχνουργούς μας και όσους άλλους εκτελούν εξαιρετικά επικίνδυνη εργασία. Στα στελέχη λοιπόν των Ε.Δ και ιδιαίτερα όσα κατά την διάρκεια της θητείας τους λαμβάνουν επιδόματα επικίνδυνης δραστηριότητας, μειώνονται δραστικά οι προσδοκώμενες συντάξιμες αποδοχές τους. Ειδικότερα αντί του ποσοστού αναπλήρωσης με συντελεστή 2% που ίσχυε μέχρι τώρα για συντάξιμα έτη πέραν των 40 ετών μειώνεται ο συντελεστής αναπλήρωσης σε 0,5 % (να σημειωθεί ότι όλοι όσοι αναγνωρίζουν πτητικά, υποβρύχιων καταστροφών κτλ μετά την 31-09-90 πληρώνουν τις αντίστοιχες εισφορές). Οι μεγάλοι χαμένοι λοιπόν θα είναι όσοι έβαλαν το χέρι στην τσέπη και ιδίως όσοι έχουν εξάμηνα επικινδύνου εργασίας. Και ερωτώ εγώ Κύριε υπουργέ γιατί να συνεχίσουν να το πράττουν; Εφόσον η ανταποδοτικότητα πέραν των 40 ετών θα είναι ελάχιστη δεν υπάρχει και οικονομικό κίνητρο για παραμονή. Πιθανόν μετά τα 25 έτη πραγματικής υπηρεσίας + 15 έτη πλασματικού χρόνου αναγνώρισης με καταβολή των αντίστοιχων εισφορών(που σίγουρα θα έχουν αναγνωρίσει στο διπλάσιο) =40 έτη θα αποχωρούν, με αποτέλεσμα έλλειψη έμπειρου προσωπικού σε ευαίσθητους τομείς των ΕΔ όπου απαιτείται εξειδίκευση. Οι συντελεστές που διαμορφώνουν το ποσοστό αναπλήρωσης μετά τα σαράντα (40) συντάξιμα έτη, για λόγους δικαιοσύνης, ίσως θα πρέπει από την πλευρά σας να επανεξεταστούν και να διαμορφωθούν με σταδιακή μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης. Μια πρόταση που σας προτρέπω να εξετάσετε μετά από αναλογιστική μελέτη που θα απαιτηθεί είναι η εξής: (1) Από τα σαράντα (40) έως τα σαράντα πέντε (45) συντάξιμα έτη, σε 2,00% κατ’ έτος. (2) Από τα σαράντα πέντε (45) έως τα σαράντα εννιά (49) συντάξιμα έτη, σε 1,65%. κατ’ έτος. (3) Από τα σαράντα εννιά (49) έως τα πενήντα τέσσερα (54) συντάξιμα έτη, σε 1,30% κατ’ έτος. (4) Από τα πενήντα τέσσερα (54) έως τα εξήντα (60) συντάξιμα έτη, σε 0,85% κατ’ έτος. (5) Από τα εξήντα (60) συντάξιμα έτη και πάνω σε 0,50 % κατ' έτος. Αυτό θα επιφέρει μικρότερες προσδοκώμενες μειώσεις στην σύνταξη οι οποίες σε κάποιο βαθμό θα εξισορροπηστούν με την αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης από τα 30 - 40 έτη την οποία έχετε προβλέψει. Με Εκτίμηση Γιώργος Κυλινδρής Λγος (Α.ΤΘ) ε.ε ΥΓ: Αναμένω την θετική και ειλικρινή επανεξέταση των θεμάτων και των προτάσεων που σας έθεσα ώστε να επέλθει εργασιακή ισορροπία στη βάση της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης των εργαζόμενων.