• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΤΖΙΟΥΜΑΚΗ' | 27 Οκτωβρίου 2020, 13:31

    Όσον αφορά τη παράγραφο 2 του άρθρου 1, η δημιουργική απασχόληση των παιδιών στα ΚΔΑΠ θα πρέπει να συνδέεται με δεξιότητες ζωής, όπως είναι η πολυγλωσσία, η ψηφιακή τεχνολογία, η διαχείριση της πληροφορίας, η αποκατάσταση μαθησιακών δυσκολιών και οι δραστηριότητες που υπηρετούν τη γλωσσική και νοητική ανάπτυξη των παιδιών, την οργάνωση των ακολουθιών τους, την ανάδυση της κριτικής τους ικανότητας και την αντιμετώπιση τυχόν μαθησιακών δυσκολιών τους, που οι γονείς καλούνται να παρέχουν στα παιδιά τους σε φροντιστήρια, εργαστήρια κ.τ.λ. αναγκαζόμενοι να πληρώνουν αδρά γι αυτές τις υπηρεσίες ή να μην μπορούν να τις παρέχουν στα παιδιά τους, όντας άτομα και κοινωνικές ομάδες χαμηλών εισοδημάτων. Η ανάπτυξη των ως άνω δραστηριοτήτων δεν αναιρεί την ύπαρξη δραστηριοτήτων που συνδέονται με την κοινωνικοσυναισθηματική και ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών (χορός, μουσική, θέατρο κ.τ.λ. ), αλλά την συμπληρώνει, ολοκληρώνοντας την διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών. Απαραίτητη είναι η θέσπιση πλαισίου δραστηριοτήτων των ΚΔΑΠ, με ένταξη των ως άνω δραστηριοτήτων, με αντίστοιχες των δραστηριοτήτων ειδικότητες εργαζομένων και ταυτόχρονη ύπαρξη υλικοτεχνικής υποδομής, όπου αυτή χρειάζεται, πάντα εντός των αδειοδοτημένων κτιριακών εγκαταστάσεων των ΚΔΑΠ. Όσον αφορά τη παράγραφο 3 του άρθρου 1, η φράση « ισομερώς κατανεμημένες» διαμορφώνει ένα πλαίσιο λειτουργίας που καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα της επιλογής δραστηριοτήτων βάσει των κλίσεων , των επιθυμιών και των αναγκών των παιδιών, έτσι όπως αυτές τις αντιλαμβάνεται και τις αξιολογεί ο γονέας σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς των ΚΔΑΠ και οδηγεί σε ένα μοντέλο λειτουργίας με υποχρεωτικό πρόγραμμα για το παιδί. Προφανώς και πρέπει να είναι πολύπλευρες οι προσφερόμενες προς τα φιλοξενούμενα παιδιά υπηρεσίες, όπως αναπτύχθηκε και στο σχόλιο που αφορά τη παράγραφο 2, αλλά το «ισομερώς κατανεμημένες» ακυρώνει τις πραγματικές κλίσεις και ανάγκες των παιδιών, επιφορτώνοντας τα με ανεπιθύμητες για τα ίδια δραστηριότητες. Αν το σκεπτικό της πρότασής σας είναι να αποφύγετε μονοδιάστατες επιλογές δραστηριοτήτων που λειτουργούν ως δικαιολογία σε «εξαργυρώσεις» vouchers προς τρίτους , τότε καλό θα ήταν να οριστούν κατ’ ελάχιστο παρουσίες (π.χ. 2 ανά εβδομάδα)και κατ’ ελάχιστο δραστηριότητες , αλλά όχι ισομερώς κατανεμημένες. Όσον αφορά τη παράγραφο 4 του άρθρου 1, οι ισχύουσες διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας, τόσο των κτιρίων κοινωνικής πρόνοιας όσο και των σχολικών κτιρίων, σχετικά με τις προδιαγραφές της στατικής τους επάρκειας, είναι κοινές. Προδιαγραφές που είναι οι πλέον σημαντικές για την ασφάλεια των παιδιών και των εργαζομένων στα ΚΔΑΠ. Συγκεκριμένα, ο Συντελεστής Σπουδαιότητας είναι Σ3 (γ1=1.15), σύμφωνα με τον «Πίνακα 2.3: Συντελεστές Σπουδαιότητας» κατά Ε.Α.Κ. 2000 (Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός) και όπως αυτός αντικαταστάθηκε με την υπ’ αριθμ. Δ17α/10/44/ΦΝ275 «Τροποποίηση της απόφασης έγκρισης του Ελληνικού Αντισεισμικού Κανονισμού – Ε.Α.Κ. 2000, όπως ισχύει» (ΦΕΚ 270/16-03-2010), τόσο για τα κτίρια κατηγορίας ∆ (Εκπαίδευση) όσο και για τα κτίρια κατηγορίας Ε (Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια), όπως αυτά ορίζονται βάσει του άρθρου 3 (Ταξινόµηση των κτιρίων και των δοµικών κατασκευών σύµφωνα µε τη χρήση τους για την εφαρµογή του παρόντος), της Απόφασης 3046/304 της 30.1/3.2.1989 (Κτιριοδοµικός Κανονισµός - Φ.Ε.Κ. 59/∆/1989). Επίσης, θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα κτίρια κατηγορίας Ε (Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια) είναι «κτίρια ή τµήµατα κτιρίων που χρησιμοποιούνται για ιατρική πρόληψη, διάγνωση ή και θεραπεία για περίθαλψη ατόµων ηλικιωµένων ή ασθενών ή µειωµένης πνευµατικής ή και σωµατικής ικανότητας, για ύπνο και σωµατική υγιεινή βρεφών και ΠΑΙΔΙΏΝ ΗΛΙΚΊΑΣ ΜΙΚΡΌΤΕΡΗΣ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΕΤΏΝ . Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων τα νοσοκοµεία, οι κλινικές, τα αγροτικά ιατρεία, οι υγειονοµικοί σταθµοί.» , όπως αναγράφεται στο άρθρο 3 (Ταξινόµηση των κτιρίων και των δοµικών κατασκευών σύµφωνα µε τη χρήση τους για την εφαρµογή του παρόντος), της Απόφασης 3046/304 της 30.1/3.2.1989 (Κτιριοδοµικός Κανονισµός - Φ.Ε.Κ. 59/∆/1989) , ενώ τα κτίρια κατηγορίας ∆ (Εκπαίδευση) είναι «όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για διδασκαλία. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και τα κτίρια της τριτοβάθµιας και δευτεροβάθµιας υποχρεωτικής εκπαίδευσης , τα φροντιστήρια, τα νηπιαγωγεία.» , όπως αναγράφεται στο ίδιο άρθρο . Επιπρόσθετα των ως άνω ,ο Κανονισμός Πυροπροστασίας Κτιρίων ( Προεδρικό Διάταγμα 41/2018 , ΦΕΚ 80 Α΄/7-5-2018 ,Κεφάλαιο Β΄- Ειδικές Διατάξεις , Άρθρο 5 «Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια», 5.1.Γενικά), αναφέρει «Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται όσα κτίρια ή τμήματα κτιρίων χρησιμοποιούνται για ιατρική πρόληψη , διάγνωση ή και θεραπεία , για περίθαλψη ατόμων ηλικιωμένων ή ασθενών μειωμένης πνευματικής ή σωματικής ικανότητας , για ύπνο , σωματική υγιεινή και απασχόληση βρεφών και ΠΑΙΔΙΏΝ ΗΛΙΚΊΑΣ ΜΙΚΡΌΤΕΡΗΣ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΕΤΏΝ.» και στην υποκατηγορία Ε1 διευκρινίζει «Κτίρια προνοιακού χαρακτήρα (κοινωνικής πρόνοιας) όπως οίκοι ευγηρίας , βρεφονηπιακοί σταθμοί , παιδικοί σταθμοί , οικοτροφεία παιδιών , ορφανοτροφεία , ανοικτά κέντρα ημέρας και υπνωτήρια αστέγων, κέντρα απασχόλησης ηλικιωμένων ατόμων ή παιδιών ΚΆΤΩ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΕΤΏΝ.», ενώ στον ίδιο Κανονισμό Πυροπροστασίας Κτιρίων (Προεδρικό Διάταγμα, Κεφάλαιο Β΄- Ειδικές Διατάξεις, Άρθρο 4:Εκπαίδευση, 4.1. Γενικά), αναφέρει «Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται τα κτίρια ή τμήματα κτιρίων για διδασκαλία, όπως κτίρια όλων των βαθμίδων δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης με μαθητές ηλικίας ΆΝΩ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΕΤΏΝ (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, κολλέγια, ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ κλπ), τα φροντιστήρια, τα ωδεία, οι σχολές επαγγελματικής κατάρτισης, τα εργαστήρια τέχνης (ζωγραφικής, γλυπτικής, κλπ), ΚΈΝΤΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΉΣ ΑΠΑΣΧΌΛΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΆ ΆΝΩ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΕΤΩΝ κλπ.» Από τα ως άνω προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τόσο πολεοδομικά όσο και από άποψη πυροπροστασίας, η νομοθεσία έχει ήδη προβλέψει ότι τα ενδεδειγμένα κτίρια για Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) είναι τα κτίρια κατηγορίας ∆ (Εκπαίδευση) ,όσον αφορά τη ταξινόµησή τους σύμφωνα µε τη πολεοδομική χρήση τους ,που αναφέρονται ως κτίρια κατηγορίας άρθρου 4 , όσον αφορά την ταξινόμησή τους σύμφωνα με τον Κανονισμό Πυροπροστασίας. Σχετικά με τη τελευταία πρόταση της παραγράφου 4 «Κατ’ εξαίρεση, δύνανται να στεγάζονται σε χώρους δημόσιων σχολικών κτιρίων, στους οποίους κατά τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου δεν πραγματοποιείται διδασκαλία.», η κατ’ εξαίρεση στέγαση μόνο σε χώρους δημοσίων σχολικών κτιρίων αντίκειται στο νόμο 3919/2011 (ΦΕΚ Α' 32/2-3-2011) «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στη πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων». Έχει γίνει δε, σχετικό ερώτημα για συστέγαση ΚΔΑΠ και ιδιωτικού δημοτικού σχολείου, πέραν του διδακτικού ωραρίου του, από την Περιφέρεια Θεσσαλίας , Διεύθυνση Δημοσίας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Περιφερειακών Ενοτήτων Μαγνησίας και Σποράδων (αριθμ.πρωτ. οικ.6343/31.8.2016) προς το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Γενική Διεύθυνση Πρόνοιας - Διεύθυνση Προστασίας Οικογένειας – Τμήμα Α, το οποίο και απάντησε : «Ύστερα από το παραπάνω σχετικό ερώτημα των Περιφερειακών Ενοτήτων Μαγνησίας και Σποράδων, που αφορά στη συστέγαση των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (Κ. Δ. Α. Π.), με άλλες δομές, σας πληροφορούμε ότι ΚΔΑΠ μπορούν να λειτουργούν και στις κτιριακές εγκαταστάσεις των επιχειρήσεων ιδιωτικών σχολείων, με τις ίδιες προϋποθέσεις, που λειτουργούν στα δημόσια σχολεία, σύμφωνα και με τις διατάξεις της αριθμ. Δ22/οικ.40324/1605 (ΦΕΚ 2991/2016) Υπουργικής Απόφασης (αριθμ. πρωτ.: Δ22/39239/1525 - 28/09/2019). Τέλος ,στη τελευταία φράση της συγκεκριμένης πρότασης, θα ήταν καλύτερο να αναφέρεται ότι τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ), που στεγάζονται στις κτιριακές εγκαταστάσεις Δημοτικών Σχολείων, λειτουργούν σε χρόνους πέραν του διδακτικού ωραρίου ή του διευρυμένου διδακτικού ωραρίου,όπου υπάρχει. Φράση που αναφέρεται ήδη στη Δ22/οικ.40324/1605 (ΦΕΚ 2991/2016) Υπουργική Απόφαση . Όσον αφορά την παράγραφο 5 του άρθρου 1 , θα πρέπει να διορθωθεί η τελευταία φράση : «ώστε για κάθε παιδί να δηλώνεται η ισομερής ανά δραστηριότητα δημιουργική απασχόλησή του με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.» , για τους λόγους που εξηγήθηκαν στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο (4). Όσον αφορά την παράγραφο 7 του άρθρου 1, και συγκεκριμένα το «β) ο ανώτατος αριθμός ωφελουμένων ανά δομή και βάρδια λειτουργίας» , επισημαίνεται ότι το με την υπ’ Αριθμ.πρωτ. Δ11/39766/1927/10-9-2019 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων , Γενική Διεύθυνση Αλληλεγγύης , Διεύθυνση Προστασίας Παιδιού και Οικογένειας, , Τμήμα Α΄ και με την υπ’ Αριθμ. 140/2018 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης δεν νοείται ανώτατος αριθμός ωφελουμένων . Το σύνηθες είναι ο ελάχιστος αριθμός , πρακτική που ακολουθείται σε όλα τα έως σήμερα νομοθετικά πλαίσια αδειοδότησης των δομών προνοιακού χαρακτήρα που αφορούν βρέφη και νήπια (βρεφονηπιακοί ,βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί), όπως η υπ’ Αριθμ. Π2β/οικ. 2808/1997 (ΦΕΚ645/Β’/1997) , η υπ’Αριθμ.Γ2β/οικ 1570/1999 (ΦΕΚ749/Β’/1999), η υπ’Αριθμ. Γ2β/οικ 5180/1999 (ΦΕΚ2255/Β’/1999), η υπ’Αριθμ. Π1β/οικ 4014/2000 (ΦΕΚ 1316/Β’/2000) και η υπ’Αριθμ. Δ22/οικ.11828/293/2017 (ΦΕΚ 1157/Β/4-4-2017), αλλά και στο Προεδρικό Διάταγμα 99/2017 (ΦΕΚ 141/Α΄/28-9-2017)που αναφέρεται στον καθορισμό προϋποθέσεων αδειοδότησης και λειτουργίας των παιδικών σταθμών που λειτουργούν εντός νομικών προσώπων των Δήμων ή υπηρεσίας των Δήμων. Πρακτική που ακολουθείται και στο νομοθετικό πλαίσιο αδειοδότησης των ιδιωτικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα νηπιαγωγεία (Ν. 4093/2012 -ΦΕΚ Α’ 222), αλλά και στο Προεδρικό Διάταγμα 79/2017 (ΦΕΚ 109/Α/1-8-2017) και στον Νόμο 4692/2020 –( ΦΕΚ 111/Α/12-6-2020) που αναφέρονται στον καθορισμό προϋποθέσεων αδειοδότησης και λειτουργίας των δημόσιων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων. Επιπρόσθετα των ως άνω , ο ανώτατος αριθμός ωφελουμένων ανά δομή και βάρδια λειτουργίας αντίκειται στο νόμο 3919/2011 (ΦΕΚ Α' 32/2-3-2011) «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στη πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» , όντας αδικαιολόγητος περιορισμός στην άσκηση του επαγγέλματος , από την στιγμή που το ΚΔΑΠ τηρεί τις προδιαγραφές και τους όρους των αδειοδοτημένων ή προς αδειοδότηση χώρων .Δέον είναι να νομοθετηθεί ανώτατος αριθμός παιδιών ανά αίθουσα-χώρο δραστηριοτήτων , με βάση το πρότυπο των δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων (μέγιστο 25 μαθητών ανά αίθουσα-χώρο),μιας και οι ηλικιακές ομάδες των παιδιών που φοιτούν σε αυτά είναι κοινές με εκείνες των παιδιών που δραστηριοποιούνται στα ΚΔΑΠ , ώστε να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες διεξαγωγής των δραστηριοτήτων και να επιτευχθούν οι σκοποί λειτουργίας των ΚΔΑΠ , χωρίς αυτό να απαγορεύει την δυνατότητα να λειτουργούν και μικρότερα , σε αριθμό παιδιών, τμήματα. Σχετικά με το «ζ) οι προϋποθέσεις λειτουργίας ΚΔΑΠ σε κτίρια δημόσιων σχολείων και οι εξαιρέσεις από την απαγόρευση λειτουργίας τους σε αίθουσες που πραγματοποιείται διδασκαλία» , έχουν εξηγηθεί ήδη οι λόγοι που πρέπει να συμπεριλαμβάνονται ΚΑΙ τα ιδιωτικά δημοτικά σχολεία , στα σχόλια-θέσεις για την παράγραφο 4 . Ο τρόπος δε, που είναι γραμμένη η φράση «οι εξαιρέσεις από την απαγόρευση λειτουργίας τους σε αίθουσες που πραγματοποιείται διδασκαλία» επιδέχεται διαφορετικής ερμηνείας από το να απαγορεύεται να συμπίπτουν οι ώρες λειτουργίας των ΚΔΑΠ και των εκπαιδευτηρίων σε χρόνους του διδακτικού ωραρίου των δεύτερων ή του διευρυμένου διδακτικού ωραρίου τους, όπου αυτό υπάρχει και παραπέμπει σε απαγόρευση αδειοδότησης αιθουσών διδασκαλίας . Ορθότερο είναι να διατυπωθεί με την φράση που αναφέρεται ήδη στην Υπουργική Απόφαση Δ22/οικ.40324/1605 (ΦΕΚ 2991/2016) «Τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών(ΚΔΑΠ), που στεγάζονται στις κτιριακές εγκαταστάσεις των εκπαιδευτηρίων, λειτουργούν σε χρόνους πέραν του διδακτικού ωραρίου ή του διευρυμένου διδακτικού ωραρίου, όπου υπάρχει».