• Η επιχειρούμενη ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του σχεδίου νόμου, παρότι κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για την αποκατάσταση σωρείας οικονομικών δυσχερειών, τις οποίες επωμίστηκαν τα Κ.Δ.-Η.Φ. ΑμεΑ στο πλαίσιο των μέτρων για την προστασία από τις επιπτώσεις της πανδημικής κρίσης, κατά την εκτίμησή μας χρήζει, για λόγους πληρότητας, συνέπειας και ισότιμης μεταχείρισης των φορέων, ανεξαρτήτως της πηγής χρηματοδότησής τους, περαιτέρω επεξεργασίας και αναδιατύπωσης, ως εξής: 1. «Η αποζημίωση των […] φορέων που λειτουργούν Κέντρα Διημέρευσης – Ημερήσιας Φροντίδας (ΚΔΗΦ), των οποίων η λειτουργία ανεστάλη, [….] και επαναλειτούργησαν με μειωμένη κατά πενήντα τοις εκατό (50%) δυναμικότητα ή/και με μείωση της παρουσίας ωφελούμενων λόγω των μέτρων που έχουν θεσπιστεί στο πλαίσιο της προφύλαξης από τη λοίμωξη Covid-19, καταβάλλεται για το χρονικό διάστημα από την 25η Μαΐου και για όσο διαρκούν τα περιοριστικά μέτρα επαναλειτουργίας των εν λόγω δομών στο εκατό τοις εκατό (100%) των ωφελούμενων, ανεξαρτήτως της διάρκειας παραμονής των τελευταίων στα ΚΔΗΦ». Τέλος, στο πλαίσιο της βλέψης για την «ισότιμη αντιμετώπιση των φορέων που παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες», θεωρούμε απαραίτητη την προσθήκη παραγράφου (υπ’ αριθμ. 4) στο άρθρο 6, σε σύμπλευση με τα ισχύοντα για τους φορείς που αποζημιώνονται για τις υπηρεσίες τους από πόρους του Ε.Κ.Τ. / Ε.Σ.Π.Α.: 4. «Επισημαίνεται ότι, όλοι οι φορείς / δομές θα πρέπει από την ημέρα επανέναρξής τους να λειτουργούν και να απασχολούν το αναλογούν προσωπικό για τις προβλεπόμενες υπηρεσίες στα ωφελούμενα άτομα».