• Σχόλιο του χρήστη 'Κωστας Χατζής' | 24 Μαΐου 2021, 17:33

    Μια πράξη είναι είτε νόμιμη, είτε παράνομη. Τα σοβαρά κράτη για ότι θεωρούν παράνομο παίρνουν τα μέτρα που χρειάζονται ώστε η παράνομη συμπεριφορά να έχει τέτοιες συνέπειες ώστε ο παρανομών να έχει πολύ μεγαλύτερη ζημιά από το όποιο όφελος. Αλλιώς αν π.χ. εχουμε νόμους κατά της ρύπανσης, αλλά οι κυρώσεις είναι πολύ ελαφρύτερες από το κέρδος που έχει ο ρυπαίνων, ουσιαστικά νομιμοποιούμε την ρύπανση. Συνεπώς και εδώ στερείται οποιασδήποτε λογικής η ευλογία της παρανομίας «απόλυσε παράνομα» αν είναι 10 χρόνια μετά και απίστευτη ταλαιπωρία ο αδικηθείς να πάρει και 3 μισθούς που δεν θα καλύπτουν καν τα δικαστικά του έξοδα. Είναι δε αντίθετο με κάθε έννοια νομιμότητας ότι αυτός που υφίσταται τις συνέπειες μιας ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ πράξης στερείται του δικαιώματος να λάβει τουλάχιστο τη ζημιά που του προξένησε η παράνομη πράξη και που δεν θα είχε αν δεν είχε μεσολαβήσει η παρανομία. Παράδειγμα: Διευθύνων σύμβουλος συκοφαντικά και χωρίς καμμία σχετική ένδειξη θεωρεί συλλήβδην τους παλιότερους εργαζόμενους στην εταιρεία «αρνητικής νοοτροπίας», χωρίς καν να χρειάζεται να εξηγήσει τι είναι αυτό και πώς τεκμηριώνεται. Ας υποθέσουμε ότι απολύει κάποιους γι’αυτό το λόγο και δικαιώνονται. Δεν απολύθηκαν λόγω ηλικίας (ισχυρίζεται η εταιρεία), αλλά λόγω «αρνητικής νοοτροπίας» (που δεν είναι στη λίστα του νομοσχεδίου) η γιατί ήταν ακριβότεροι. Αρα και παράνομα απολυμένοι, και συκοφαντημένοι; Σε όρους καθαρά αστικού δικαίου, ο εργαζόμενος κάνει μιά επιλογή οταν επιλέγει εργοδότη, ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να ενεργεί καλόπιστα (π.χ. να μην αρνειται επιπλέον εργασία αν μπορεί να την κάνει, -ΑΚ653) και ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ καθαρά από πλευράς αστικού δικαίου και η άλλη πλευρά να συμπεριφέρεται καλόπιστα. Αν η άλλη πλευρά δεν συμπεριφέρεται καλόπιστα και τον απολύει όσο καλός και ναναι στη δουλειά του και όσο ευσυνήδειτα να εκτελει τα καθηκοντα του, ώφειλε αυτό να το γνωστοποιήσει ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ στον εργαζομενο να κανει το κουμαντο του και να μην επενδυσει χρόνο και προσπάθεια να γίνει καλός σε κάποιον εργοδότη που αυτο δεν μετράει. Το νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο και θεωρώ αντισυνταγματικο, καθώς ο εργοδότης απαλάσσεται από την υποχρέωση της καλής πίστης, ενώ ο εργαζόμενος όχι, χωρίζοντας τους πολίτες σε πατρίκειους και πληβείους. Συνεπώς: Το δικαίωμα χρηματικής αποζημίωσης έναντι επαναπρόσληψης να είναι μονομερές δικαιωμα του παρανόμως απολυθέντος εργαζομένου και να ισχύει ΜΟΝΟ αν το ζητήσει ο παρανόμως απολυθείς. Ολα τα άλλα είναι επιβράβευση της παρανομίας.