• Η επέκταση του δικαιώματος των γονέων στην άδεια παρακολούθησης της σχολικής επίδοσης των τέκνων τους, μέχρι το 18ο έτος ηλικίας (αντί του 16ου που ισχύει σήμερα), αξιολογείται ως εύστοχη και θετική. Εντούτοις, η προωθούμενη ρύθμιση εξακολουθεί να παρορά λοιπές παραμέτρους που πρέπει να σταθμίζονται για τη χορήγηση της σχετικής διευκόλυνσης στους γονείς και κηδεμόνες που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με αναπηρία και που, ανεξαρτήτως ηλικίας, χρήζουν αυτονόητα υποστήριξης και παρακολούθησης της μαθησιακής και της εν γένει κοινωνικής και ενταξιακής τους πορείας από το οικογενειακό τους περιβάλλον (που αναγνωρίζεται συγχρόνως και ως καθήκον του δεύτερου). Σε πρώτο επίπεδο, αναφέρουμε πως η συγκεκριμένη άδεια σκοπεί στη στήριξη της ελληνικής οικογένειας στο πλαίσιο της παρακολούθησης της φοίτησης των παιδιών της στο σχολείο πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, γενικής και ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, στην οποία εντάσσονται και οι δομές δημόσιας δευτεροβάθμιας ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. και ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.-Λ., όπου εκ των πραγμάτων φοιτούν μαθητές/τριες με αναπηρίες ηλικίας άνω των 18 ετών. Περαιτέρω, επισημαίνουμε ότι ο ‘εκπαιδευτικός βίος’ των ανηλίκων και ενηλίκων με αναπηρίες δεν περιορίζεται στα περιβάλλοντα των Σχολικών Μονάδων (γενικής και ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης) της υποχρεωτικής και μέσης εκπαίδευσης, καθώς σημαντικό μέρος του πληθυσμού αυτού υποστηρίζεται από τις υπηρεσίες ‘μη τυπικής εκπαίδευσης’ (δραστηριότητες εκπαιδευτικής φύσεως, ειδική αγωγή κ.λπ) που παρέχονται από άλλες δομές και κέντρα, όπως τα Κ.Δ.-Η.Φ. ΑμεΑ, Κ.Δ.ΑΠμεΑ, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ. Ευνόητο αποτελεί, επίσης, πως στην περίπτωση των ανηλίκων και ενηλίκων με αναπηρία, η άδεια αυτή δεν νοείται ότι περιορίζεται στην ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων τους για το επίπεδο της απόδοσής τους κατά τρόπο στεγανό. Απεναντίας, επεκτείνεται σε όλο το φάσμα των αναγκών τους, στο πλαίσιο μιας ‘εκπαιδευτικής’ θητείας που απαιτεί περισσότερο εξατομικευμένες προσεγγίσεις υποστήριξής τους ως απόρροια της αναπηρίας τους, συμπεριλαμβανομένων και των ενδεικνυόμενων τρόπων συνδρομής του οικογενειακού περιβάλλοντος για τη διασφάλιση μιας ομαλής για εκείνους/ες εκπαιδευτικής, κοινωνικής και ενταξιακής προόδου και πορείας. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, προτείνουμε την προσθήκη παραγράφου στο άρθρο 38 του σχεδίου νόμου, προκειμένου να συμπεριληφθεί ρητά η περιπτωσιολογία που αναφέρθηκε, ως εξής: «3.Εργαζόμενοι γονείς, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, που έχουν τέκνα με αναπηρία, ανεξαρτήτως της ηλικίας των τέκνων, και τα οποία φοιτούν σε δομές ειδικής εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας ή είναι ενταγμένα και παρακολουθούν προγράμματα σε Κ.Δ.-Η.Φ. ΑμεΑ, ΚΔΑΠμεΑ, Ειδικά Εκπαιδευτήρια, έχουν αυτοτελές δικαίωμα για κάθε παιδί με αναπηρία, να απουσιάζουν, χωρίς περικοπή των αποδοχών τους και μετά από άδεια του εργοδότη, ορισμένες ώρες ή ολόκληρη την ημέρα, από την εργασία τους, μέχρι τη συμπλήρωση τεσσάρων (4) εργάσιμων ημερών, κάθε ημερολογιακό έτος, με σκοπό να επισκέπτονται τη δομή ειδικής εκπαίδευσης ή τη δομή διημέρευσης και ημερήσιας φροντίδας ή τη δομή δημιουργικής απασχόλησης των τέκνων τους, με σκοπό την παρακολούθηση της εκπαιδευτικής, κοινωνικής και ενταξιακής τους προόδου και επίδοσης».