• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΛΙΑ' | 31 Αυγούστου 2021, 17:11

    Η διαφορά των 60 χρόνων και το όριο των 75 χρόνων θα μπορούσαν να είναι ανεκτά στη περίπτωση ειδικά εκπαιδευμένων και συνειδητοποιημένων αναδόχων, που θα λειτουργούσαν ως παππούδες ενός παιδιού και θα είχαν δεξιότητες να χειριστούν το θέμα απωλειών (υγείας ή ζωής) επί εδάφους εμπειριών σοβαρών απωλειών του παιδιού. Στην Ελλάδα όμως, ακόμα η αναδοχή (συχνά σκόπιμα αλλά και μη σκόπιμα) συγχέεται με την υιοθεσία. Χρειάζεται λοιπόν να γίνουν παράλληλα όλα όσα θα υποστηρίξουν αυτές τις ιδιαίτερες αναδοχές (εκπαίδευση επιπλέον, συχνή υποστήριξη, δικτύωση υπηρεσιών ανά περίπτωση, διασφάλιση ότι δεν πρόκειται για καλυμμένη υιοθεσία κ.λπ.). Θα γίνουν;