• Τα τελευταία χρόνια το ασφαλιστικό εξελίχτηκε σε ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα του ημερήσιου (και όχι μόνο) περιφερειακού τύπου φτάνοντας στο σημείο να απειλεί την ίδια την επιβίωσή του. Δύο είναι οι βασικές αιτίες που έχουν δημιουργήσει αυτό το πρόβλημα. Η πρώτη είναι το γνωστό «χαράτσι» του 2% επί του τζίρου υπέρ του ΕΔΟΕΑΠ και η δεύτερη είναι η κατάργηση της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών των περιφερειακών εφημερίδων που ίσχυε επί 60 χρόνια, από το 1956 πριν καταργηθεί με το νόμο Κατρούγκαλου το 2016! Αποτέλεσμα είναι να έχει δημιουργηθεί ένας μεγάλος όγκος οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία αφού τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα ο πιο προβληματικός τους κλάδος, τα Μέσα της περιφέρειας, είμαστε ο μόνος επιχειρηματικός κλάδος που επιβαρύνεται με διπλή εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά! Την ώρα που σε όλους τους οικονομικούς κλάδους αυτές οι εισφορές μειώνονται, κάτι που αποτελεί άλλωστε και βασικό κυβερνητικό αφήγημα, σε μας αυξάνονται σε δυσθεώρητα και μη αντιμετωπίσιμα ύψη! Αυτό το καθεστώς πλήττει ιδιαίτερα τις σοβαρές επιχειρήσεις Τύπου της Περιφέρειας που εκπροσωπεί ο ΣΗΠΕ, οι οποίες διατηρούν και το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό της συνολικής απασχόλησης στον κλάδο! Αυτή την πραγματικότητα την έχει αποδεχτεί άλλωστε στην πράξη και η ίδια η Κυβέρνηση καθώς φρόντισε να καλύψει, μέσω του «Προγράμματος Ενίσχυσης», έστω και ψευδεπίγραφου, τις οφειλές από το 2% για τα έτη 2017-2020 καθώς και για το 2021. Όμως ενώ αναγνωρίζει αυτή την πραγματικότητα, εντούτοις κάνει «μισή δουλειά»! Ρυθμίζει π.χ. την εξόφληση σε 72 δόσεις των οφειλών από εργοδοτικές εισφορές προς τον ΕΔΟΕΑΠ αλλά δεν προχωρά στην μείωσή τους και επιπλέον όπως φαίνεται και στην παρούσα ρύθμιση δεν περιλαμβάνει τις οφειλές προς τον ΕΦΚΑ για το ίδιο διάστημα, όπου ήταν ασφαλισμένο και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού μας! Θεωρούμε επομένως ως απολύτως επιβεβλημένη την επέκταση της δυνατότητας ρύθμισης των πάσης φύσεως οφειλών προς τον ΕΦΚΑ και τους λοιπούς φορείς κοινωνικής ασφάλισης σε 120 ή τουλάχιστον σε 100 δόσεις επί της βασικής οφειλής χωρίς να υπολογίζονται τυχόν προσαυξήσεις ή άλλες επιβαρύνσεις. Αυτή είναι μια πράξη δικαιοσύνης προς τον μόνο κλάδο που επιβαρύνεται με διπλές ασφαλιστικές εισφορές αλλά ταυτόχρονα και μια ρεαλιστική προοπτική που μπορεί να εξυπηρετήσει πραγματικά τους σκοπούς της ρύθμισης.