Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ευστράτιος Στρατίκος' | 8 Οκτωβρίου 2012, 12:29

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με ποια λογική οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις εξυπηρετούν την οικονομικότερη και αποδοτικότερη λειτουργία των ερευνητικών κέντρων; Δεν δίνεται καμία μελέτη, ούτε αποτελεσματικότητας ούτε σε οικονομοτεχνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα οι συγχωνεύσεις αυτές (μαζί με τις πρόσφατες συγχωνεύσεις ερευνητικών ινστιτούτων που έγιναν πριν από μερικούς μήνες, οι οποίες ήδη κατά τη γνώμη μου έχει αρχίσει να φαίνεται το πόσο κακό έχουν κάνει στις ερευνητικές προσπάθειες των Ελλήνων επιστημόνων) γίνονται χωρίς καμία μελέτη των επιπτώσεων και με πρωτοφανή προχειρότητα. Δεν εξηγείται ούτε το πιο απλό, το πως δηλαδή οι συγκεκριμένες συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν σε εξοικονόμηση πόρων. Εκτός αν ο στόχος είναι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Καθώς δεν διευκρινίζεται ο προϋπολογισμός της επιχορήγησης του νέου ερευνητικού κέντρου, αν αυτός δεν αποτελεί το άθροισμα των επιμέρους προϋπολογισμών, η συγχώνευση έμμεσα θα οδηγήσει σε αναγκαία "μείωση" προσωπικού (με άγνωστα κριτήρια). Νομίζω ότι οι ερευνητές ενός τέτοιου κέντρου έχουν το δικαίωμα να περιμένουν από την πολιτεία (και την κοινωνία) την ελάχιστη ειλικρίνεια των πραγματικών στόχων των συγχωνεύσεων. Είτε αυτοί οι στόχοι είναι η "εικονική" μείωση Δημοσίων υπαλλήλων με τη μετατροπή τους σε ΙΔΑΧ είτε η ξεκάθαρη και χωρίς αποζημίωση απόλυση τους. Θέλω να επισημάνω ότι μιλάμε για ανθρώπους υψηλού μορφωτικού επιπέδου που εργάζονται σε θέσεις που κατάλαβαν αξιοκρατικά και με μεγάλο ανταγωνισμό μετά από 15-20 σπουδών και μετεκπαίδευσης (πτυχίο, μεταπτυχιακά, διδακτορικό, μεταδιδακτορική έρευνα), αμείβονται με μισθούς που είναι ελάχιστα υψηλότεροι από υπαλλήλους του Δημοσίου (κατά 10-20% αν και μάλλον θα πάψουν να είναι σε 1 μήνα) και που σίγουρα δεν ανταποδίδουν το εισόδημα που έχασαν κατά την πολυετή εκπαίδευση τους (συχνά στο εξωτερικό χωρίς κόστος στο Ελληνικό Δημόσιο). Ανθρώπους των οποίων η δουλειά αξιολογείται διαρκώς και με διεθνή κριτήρια (από τη δημοσίευση ενός άρθρου, την αξιολόγηση ερευνητικών κέντρων, τη αξιολόγηση ερευνητικών προτάσεων αλλά και κατά τις προαγωγές τους). Επιστήμονες που προσπαθούν να κρατήσουν το επίπεδο εργασίας τους απέναντι σε ένα διεθνή ανταγωνισμό που έχει σαφώς καλύτερη αντιμετώπιση και στήριξη από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του δυτικού κόσμου. Έλληνες που συνεχώς αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα στο εξωτερικό και προσπαθούν αναδείξουν την αξία της. Εργαζομένων που η δουλειά τους έλκει νέα ή απορροφά ερευνητικά προγράμματα συχνά πολλαπλάσια των αποδοχών τους. Και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν κάτι νέο και καινούριο και να εκπαιδεύσουν νέους επιστήμονες να κάνουν το ίδιο. Είναι τρομακτικό αν, στα πλαίσια εξωτερικών πιέσεων για απολύσεις, αυτοί που κινδυνεύουν με απόλυση είναι αυτοί που έχουν διοριστεί αξιοκρατικά, έχουν υψηλό επίπεδο ειδικευμένων γνώσεων και η εργασία τους αξιολογείται θετικά επανειλημμένα από κριτές διεθνούς κύρους. Επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από 11 χρόνια σπουδές και εργασία στο εξωτερικό, ενώ είχα επαγγελματικές διεξόδους εκεί, μεταξύ άλλων με μια μικρή ελπίδα ότι τα ταλέντα που είχα αναπτύξει θα μπορούσαν να είναι και χρήσιμα για τη χώρα μου. Η αντιμετώπιση της ερευνητικής κοινότητας από την Ελληνική πολιτεία (αλλά και τελικά ίσως και από την ελληνική κοινωνία) ήταν τα τελευταία 6 χρόνια που εργάζομαι εδώ, μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που έχω ζήσει ποτέ. Νομίζω ότι όλοι μας, ως πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητες μας και να ξεκαθαρίσουμε πως θέλουμε η Ελλάδα να είναι στο μέλλον. Ευστράτιος Στρατίκος Ερευνητής Β ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος