Σχέδιο Δράσης OGP OGP

  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΤΟΛΕΩΝ ΣΚΑΓΙΑΝΝΗΣ' | 19 Ιανουαρίου 2014, 22:52

    Η κατάργηση του ΟΡΣΑ αποτελεί έκφανση μιας μεθοδολογικά ανεπαρκούς (επιπόλαιας) μεθοδολογίας για την κατά τα άλλα απαραίτητη αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και των οργανισμών του. Χωρίς αξιολόγηση, άρα χωρίς να γίνεται αντιληπτή η σημασία αυτού του οργανισμού καταργείται μια δομή που έχει προσφέρει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της Αττικής (από το 1985), ιδιαίτερα της ευρύτερης Αθήνας, στο βωμό μιας δέσμευσης για κλείσιμο οργανισμών που όμως υλοποιείται με τρόπο βλαπτικό για το συμφέρον της χώρας. Ο ΟΡΣΑ είναι ένας οργανισμός που έχει σημαντικό κύρος, που λαμβάνει αποφάσεις και γνωμοδοτεί με σημαντικό βαθμό ανεξαρτησίας, έχοντας ιστορικά προσωπικό υψηλών προσόντων στον τομέα πολεοδομίας-χωροταξίας που σε μεγάλο βαθμό έχει αντληθεί από το ΥΠΕΚΑ. Η επιστημονική επάρκεια του ΟΡΣΑ κάποιες φορές έχει οδηγήσει και σε διαφορετικές απόψεις από τους Υπουργούς ΥΠΕΧΩΔΕ, ΥΠΕΚΑ (και συναφών ονομασιών) που τον εποπτεύουν, προς τιμήν της δημοκρατικής πολιτείας που έδινε αυτή τη δυνατότητα αλλά και της επιστήμης του χώρου. Η κατάργηση του οργανισμού δεν μπορεί παρά να γεννήσει υποψίες ότι πέρα από την εξοικονόμηση πόρων (άκρως αμφίβολη στην περίπτωση αυτή διότι οι περισσότεροι υπάλληλοι επιστρέφουν στο ΥΠΕΚΑ, ενώ εγείρεται ζήτημα χώρων που μπορεί να οδηγήσει στη διατήρηση του υπάρχοντος κτηρίου) λύνει το ζήτημα του αντιλόγου που αν και σπάνιος δεν είναι επιθυμητός. Δεκάδες καίρια ζητήματα σήμερα σε επίπεδο μητροπολιτικής διακυβέρνησης, όπως το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής-Αθηνών, το Ελληνικό, ο Ελαιώνας, του Γουδή, εκκρεμούν ενώ έχουν ήδη σε διάφορους βαθμούς δρομολογηθεί (το Ρυθμιστικό Σχέδιο είναι έτοιμο για κατάθεση). Η ολοκλήρωσή τους προβλέπεται να δώσει λύσεις σε χρονίζοντα ζητήματα της Αττικής στην κατεύθυνση του δημόσιου συμφέροντος. Αντίθετα, η κατάργηση του Οργανισμού, χωρίς ορατά οφέλη προβλέπεται να βαλτώσει τις εξελίξεις ή να τις εκχωρήσει άνευ αντιλόγου στην αγορά με την κακή έννοια του όρου, με αποτέλεσμα την κατάργηση της έννοιας του μέτρου που κατάφερνε ο ΟΡΣΑ να διασφαλίζει. Όχι τυχαία, ίσως, καθώς η εποχή μας δεν φαίνεται να ευνοεί τον σχεδιασμό, ενώ δυστυχώς βρισκόμαστε σε μια χώρα που πάσχει από την αυθαιρεσία στη δόμηση και το έλλειμμα σχεδιασμού πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τα ευρύτερα κοινωνικά συμφέροντα και το μακροπρόθεσμο δημόσιο συμφέρον. Κατ’αναλογίαν, εξ΄όσων δύναμαι να γνωρίζω τα αντίστοιχα ισχύουν για την περίπτωση του ΟΡΘ. Εν προκειμένω, η μόνη λύση είναι η απαλοιφή του άρθρου 12 από το νομοσχέδιο. Παντελής Σκάγιαννης, Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Καθηγητής του Τμήματος Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, πρ. Πρόεδρος του Τμήματος, πρ. μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ένωσης Ευρωπαϊκών Σχολών Planning.