Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Αρχική Ηλεκτρονικό ΤιμολόγιοΥποβολή ΣχολίωνΣχόλιο του χρήστη Αικατερίνη Τραυλού | 29 Μαρτίου 2012, 03:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αικατερίνη Τραυλού' | 29 Μαρτίου 2012, 03:14

    Μερικές σκέψεις μου για το ηλεκτρονικό τιμολόγιο (έχοντας ήδη κάποια εμπειρία με τα λάθη των προηγούμενων ηλεκτρονικών στοιχείων όπως ηλεκτρονικών συνταγών και ηλεκτρονικών αιτήσεων συμμετοχής σε προγράμματα επιδότησης επιχειρηματικότητας). Γενικές παρατηρήσεις ==================== -- Δείτε το θέμα "πελατοκεντρικά". Πελάτης είναι οι συναλλασσόμενοι (και ως τρίτος συμμετέχει το κράτος-ελεγκτής). Καλέστε πριν οριστικοποιηθεί το όποιο πρότυπο στελέχη λογιστηρίου εταιρειών ή επιχειρηματίες να δουν αν ταιριάζει με τη ροή της εργασίας τους (και όχι το αντίστροφο: παράγουμε διαδικασία/πρότυπο και μετά υποχρεώνουμε τους χρήστες να αλλάξουν τον τρόπο εργασίας τους σύμφωνα με αυτό). Παράδειγμα προς αποφυγήν: οι ηλεκτρονικές συνταγές. Το Η.Δ.Ι.Κ.Α. εισήγαγε (πολύ σωστά) γραμμωτό κώδικα για το σειριακό αριθμό των συνταγών, αλλά τα φάρμακα (που γράφουν οι γιατροί και διαβάζουν οι φαρμακοποιοί εισάγονται με την πλήρη περιγραφή τους στο σύστημα (δεν υπάρχει η δυνατότητα χρήσης κωδικού) και δεν τυπώνεται ο γραμμωτός κώδικάς τους - που υπάρχει ήδη στη συσκευασία τους - πάνω στη συνταγή για να μπορεί να αναγνωσθεί αυτόματα από το φαρμακείο ή νοσοκομείο). -- Το τιμολόγιο πρέπει να έχει όσο το δυνατόν γενική μορφή ώστε να είναι ευέλικτο και ευπροσάρμοστο σε νέες χρήσεις. Πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως λογαριασμός εταιρειών κοινής ωφέλειας, για αγορά ηλεκτρονικών εισιτηρίων μέσων μεταφοράς ή θεαμάτων, για πληρωμή ηλεκτρονικού διοικητικού προστίμου (π.χ. παράνομης στάθμευσης) και ως ηλεκτρονικού παραβόλου (π.χ. έκδοσης διαβατηρίου). Επίσης να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτός από την πώληση και για την ενοικίαση αγαθών ή υπηρεσιών (π.χ. σύμβαση ενοικίασης κατοικίας, σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου κ.λπ.). -- Η ελληνική γλώσσα έχει σαφείς κανόνες για το πότε μια λέξη στη μέση της πρότασης γράφεται με κεφαλαίο το πρώτο της γράμμα. Η απερίσκεπτη υιοθέτηση συνηθειών ξένων γλωσσών (πιθηκισμός;) πρέπει να αποφεύγεται. Αλλάξτε ΟΛΑ τα πεδία όπου η δεύτερη, τρίτη κλπ. λέξη γράφεται με κεφαλαίο (π.χ. Ονομασία Υποκαταστήματος, Κωδικός Μονάδας μέτρησης της ποσότητας) σε σωστά ελληνικά (Ονομασία υποκαταστήματος, Κωδικός μονάδας μέτρησης της ποσότητας) -- Ορίστε/δημιουργήστε Α.Φ.Μ. δοκιμών (π.χ. 8378XXXXX, όπου το 8378 αντιστοιχεί στη λέξη TEST του τηλεφωνικού πληκτρολογίου), ώστε οι εταιρείες λογισμικού και τα λογιστήρια να μπορούν να κάνουν δοκιμαστικές (και άκυρες) συναλλαγές. -- Σχετικά με τα αναφερόμενα στο συνοδευτικό κείμενο "Όπως έχει διαπιστωθεί και αναφερθεί πολλές φορές (και στις σχετικές συζητήσεις σε επίπεδο ΕΕ), η χρήση ηλεκτρονικών υπογραφών απαιτεί σχετικά υψηλό κόστος υλοποίησης για τις επιχειρήσεις (ιδίως της ΜΜΕ). Ειδικότερα δε στην περίπτωση της χρήσης ηλεκτρονικών υπογραφών που βασίζονται σε πιστοποιητικά που εκδίδονται από τρίτα μέρη, τότε εκτός το υψηλό κόστος υλοποίησης, υπάρχει και σημαντικά αυξημένος βαθμός πολυπλοκότητας." Να γίνει χρήση, όπου αυτό απαιτείται, της δημόσιας υποδομής ψηφιακών πιστοποιητικών του ΣΥΖΕΥΞΙΣ (http://pki.syzefxis.gov.gr) αντί της αγοράς αυτών από τρίτα μέρη. -- Να προβλεφθεί οι πάροχοι υπηρεσίας σήμανσης, να παρέχουν εκτός από την συμβολοσειρά σήμανσής του τιμολογίου, την ίδια (τη σήμανση δηλαδή) και σε (μονοδιάστατο) γραμμωτό κώδικα (έτοιμο για τυχόν εκτύπωση επί του στοιχείου, π.χ. σε μορφή encapsulated postscript (EPS)) ή/και το σύνολο της πληροφορίας σε δισδιάστατο γραμμωτό κώδικα κατάλληλης διάστασης (π.χ. QR code, ο οποίος είναι ελεύθερο πρότυπο ISO) για τη "φωτογραφική" μεταβίβαση (π.χ. μέσω κινητού τηλεφώνου) ή εκτύπωσή του τιμολογίου, εισιτηρίου κλπ. -- Ανοικτά πρότυπα και αρχεία απλού κειμένου παντού. Ελληνικά κωδικοποιημένα κατά UTF-8 παντού, όχι ανόητα ιδιοταγή συστήματα (π.χ. windows codepage 1253, όχι δυαδική πληροφορία στο τιμολόγιο. Κανείς περιορισμός στο μέγεθος των εγγραφών (πωλούμενα αγαθά, ονόματα και κωδικοί αυτών, ακρίβεια ποσών σε δεκαδικά ψηφία κ.λπ.) -- Εν γνώσει του κινδύνου αποπομπής της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, να μην υπάρχει κανείς περιορισμός στο χρησιμοποιούμενο νόμισμα. Να υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα τιμολόγησης σε διαφορετικά νομίσματα (π.χ. ευρώ, δηνάρια, δολλάρια) _ανά πωλούμενο αγαθό_ (και όχι ένα νόμισμα για όλο το τιμολόγιο) με υποχρεωτική μετατροπή του συνολικού (καθαρού) ποσού στο εκάστοτε εθνικό νόμισμα για τον υπολογισμό φόρων (π.χ. Φ.Π.Α.). Τι νόημα έχει η τιμολόγηση σε δραχμές ενός προϊόντος που θα πληρωθεί σε ελβετικά φράγκα σε λογαριασμό ελβετικής τράπεζας; Το εθνικό νόμισμα είναι υποχρεωτικό ΜΟΝΟ για τον υπολογισμό των φόρων. -- Και μιλώντας για φόρους: κωδικοποίηση (επιτέλους) από το υπ. οικονομικών (ΓΓΠΣ) των κάθε λογής φόρων και επιβαρύνσεων με συγκεκριμένο λεκτικό και κωδικό (π.χ. "ΦΠΑ_23%", "ΧΑΡΤΟΣΗΜΟ_3,6%", "ΕΙΣΦΟΡΑ_ΟΓΑ_20%", "ΠΑΡΑΒΟΛΟ_ΔΗΜΟΣΙΟΥ_50_ΕΥΡΩ", ώστε να χρησιμοποιούνται ομοιόμορφα στα τιμολόγια. Βέβαια σε διαλυμένο κράτος που παράγει περισσότερους φόρους από όσους μπορεί να εισπράξει, το παραπάνω φαντάζει μάλλον ουτοπικό. Αλλά ακούγεται τόσο παράδοξο, να θέλουμε να κωδικοποιήσουμε τα τιμολόγια όταν οι φόροι και λοιπές επιβαρύνσεις είναι "ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή". -- Δυνατότητα για ελεύθερη (μη περιλαμβανόμενη στη σήμανση) πληροφορία και ΠΡΙΝ από το σημαινόμενο τμήμα. Δηλαδή ένα τμήμα σαν το προτεινόμενο τμήμα "Α$", αλλά στην ΑΡΧΗ του τιμολογίου. Στο τμήμα αυτό θα μπορεί να περιέχεται κείμενο ή αποτύπωση εικόνας (π.χ. εικόνα PNG/JPEG κωδικοποιημένη κατά BASE64) για να μπορεί να τυπωθεί (σε χαρτί ή σε οθόνη) ο λογότυπος της επιχείρησης στο εκτυπούμενο τιμολόγιο, με ΜΙΑ ανάγνωση της πληροφορίας (άρα χωρίς να απαιτείται προσωρινή αποθήκευση αυτής). -- Αν το υπ. οικονομικών επιθυμεί την ηλεκτρονική υποβολή τιμολογίων (ή συμβάσεων μίσθωσης ή εργασίας) αυτό να γίνεται με τους υφιστάμενους κλειδαρίθμους των επιχειρήσεων ή φορολογουμένων και όχι με την πολυπλοκότερη διαδικασία των ψηφιακών ηλεκτρονικών υπογραφών και με ΣΤΑΘΕΡΗ και τεκμηριωμένη προγραμματιστική διεπαφή (API) για να μπορεί η διαδικασία να αυτοματοποιηθεί. Δυστυχώς μέχρι σήμερα πολλές φορολογικές εφαρμογές είναι της μορφής "κάνε κλικ εδώ-περίμενε-κάνε κλικ εκεί-περίμενε κ.ο.κ. στην νιοστή). Καμμία μέριμνα για αυτοματοποίηση αυτών ή μαζική (batch)υποβολή στοιχείων. (Η έλλειψη πελατοκεντρικής φιλοσοφίας που λέγαμε...) ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ (σχετικά με τα προτεινόμενα πεδία): ==================== Δραστηριότητα - Επάγγελμα ? Κωδικός Κύριας Δραστηριότητας ΚΑΔ ? Ονομασία - Περιγραφή Κύριας Δραστηριότητας ? Λοιπές Δραστηριότητες Πιθανόν η πωλούμενη υπηρεσία/αγαθό να μην υπάγεται στην κύρια δραστηριότητα της επιχείρησης, αλλά σε κάποια δευτερεύουσα. Γιατί θα πρέπει να αναφέρεται η κύρια δραστηριότητα; Επίσης οι λοιπές δραστηριότητες αναφέρονται με ΚΑΔ ή με την ονομασία τους, με ποια σειρά και για ποιον λόγο; Αυτά το πεδία θα πρέπει να είναι απλά "δραστηριότητα της επιχείρησης / ΚΑΔ αυτής" και να επιτρέπεται να είναι επαναλαμβανόμενα. Γιατί πρέπει τα λογιστήρια να αλλάζουν και το λογισμικό τους (καταναλώνοντας άσκοπα εργατώρες), όποτε οι επιχειρήσεις αποφασίζουν να προσθέσουν μία επιπλέον δραστηριότητα ή να αφαιρέσουν κάποιες προηγούμενες; Διεύθυνση ? + Χώρα/Κράτος ? + Δήμος ? + Νομός ? Πόλη ? Οδός ? Αρ. Είναι ανόητο και άσκοπο να εισάγεται δευτερεύουσα και εξαρτώμενη από άλλα πεδία πληροφορία (νομός, δήμος) στο τιμολόγιο, όταν υπάρχει ο ταχυδρομικός κώδικας. (Επιπλέον ο νομός, ως ευρύτερη διοικητική μονάδα, θα έπρεπε να προηγείτο του δήμου και όχι να έπεται αυτού). Είναι λογικό μετά από κάθε Καλλικράτη να πρέπει τα λογιστήρια των επιχειρήσεων και του δημοσίου να αλλάζουν τη μορφή των εκδιδόμενων τιμολογίων τους; Η ταχυδρομική διεύθυνση θα έπρεπε να αρκεί για τη συναλλαγή. Η στατιστική γεωγραφική επεξεργασία των τιμολογίων μπορεί πάντοτε να γίνεται από όποιον ενδιαφερόμενο, αφού ο ταχυδρομικός κώδικας μπορεί να συνδεθεί μονοσήμαντα με τους εκάστοτε υφισταμένους δήμους/νομούς (ενώ το αντίστροφο στο κράτος-οπερέτα μας δεν ισχύει). Σας έχει μιλήσει ποτέ κανείς για ορθογωνιότητα των συλλεγόμενων δεδομένων; ? Πόλη ? Οδός ? Αρ. Πώς φαίνεται πως η παραπάνω πρόταση γράφηκε από δυστυχή αστό που έχει περάσει τη μίζερη(;) ζωή του στην πόλη!!! Ξεχνάτε πως στην επαρχία η διανομή αλληλογραφίας γίνεται ενίοτε μέσω θυρίδων ή πως δεν υπάρχουν οδοί; Εξάλλου πως χωρά στο προτεινόμενο σχήμα, το "Τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου, Γραφείο Β-17"; Σωστότερο είναι: - Πόλη / τοπωνύμιο - Οδός / θέση / "Τ.Θ." / "Ο.Τ." / "Διαμέρισμα" / "Γραφείο" - Αριθμός οδού, οικοδομικού τετραγώνου, θυρίδας, διαμερίσματος ή γραφείου Τρόπος Πληρωμής ? Κωδικός Τρόπου Πληρωμής (Συστήνεται η κωδικοποίηση που θα ακολουθηθεί από ΓΓΠΣ) ? Ονομασία Τρόπου Πληρωμής Η κωδικοποίηση του τρόπου πληρωμής δεν είναι εύκολο πράγμα: Π.χ. "πληρωμή του 50% στον μεταφορέα με την παραλαβή των προϊόντων και του υπολοίπου 50% εντός 45 ημερών με πίστωση τραπεζικού λογαριασμού μας στο εξωτερικό". Καλύτερα να μην επιχειρηθεί η κωδικοποίηση από την ΓΓΠΣ και να αφεθούν οι συμβαλλόμενοι να ορίσουν δικούς τους κωδικούς ή να ορισθούν μόνο οι συνήθεις τρόποι (τοις μετρητοίς, με αντικαταβολή, κλπ.) και να υπάρχει κωδικός "Λοιποί τρόποι πληρωμής" που θα επιτρέπει να γραφεί στο αντίστοιχο πεδίο ονομασίας, ότι συμφωνήσουν οι συμβαλλόμενοι (ή τίποτε). Να υπάρχει πρόβλεψη για πεδίο ελεύθερου κειμένου, όπως το τμήμα Α$ δηλαδή, αλλά _εντός_ του σημαινόμενου τμήματος για ειδικούς όρους (π.χ. σύμβασης μίσθωσης κατοικίας) που δεν θα πρέπει να μπορούν να μεταβληθούν εκ των υστέρων από τους συμβαλλομένους (έκαστο εξ αυτών ή και τους δυο ταυτόχρονα). Αυτό θα επιτρέψει την υποβολή αντιγράφων του "τιμολογίου" (συμβολαίου μίσθωσης) στη Δ.Ο.Υ. με τον ίδιο μηχανισμό που θα κατατίθενται τα συνήθη τιμολόγια. Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στο εγχείρημα και γρήγορη απαλλαγή μας από (φυσικά) βιβλία και στοιχεία του ΚΒΣ!