• Σχόλιο του χρήστη 'thanassis' | 12 Νοεμβρίου 2012, 18:15

    Είναι βασικό στα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων, να ξαναμμπεί ο πολιτισμός, κοινά να καταλάβουμε την διαφορά μεταξύ εργολάβου και αρχιτέκτονα. Το πανεπιστήμιο βγάζει επιστήμονες και όχι μόνο απλούς ειδικούς σε κάποιο τομέα. Γίνομαι πιό σαφής: Ο αρχιτέκτονας δεν πρέπει μόνο να σχδιάζει Χ , Ψ ,Ζ, αλλά να είναι πρώτα απ' όλα συνειδητοποιημένος πολίτης, ο οποίος θα έχει άποψη και θα σταματά την κάθε τοπική αυτοδιοίκηση και πολεοδομία όταν νομότυπα ή παράτυπα τα κάνει όλα τσιμέντο... Και πως θα γίνει αυτό μέσα στο πανεπιστήμιο; Πέρα από κάποια μαθήματα - διαλέξεις, αν για ένα μήνα κάθε καλοκαίρι οι φοιτητές της αρχαιολογίας, πολιτικών μηχανικών, αρχιτεκτόνων κλπ συναφών σχολών, ανασκάψουν μαζί σαν ομάδα ένα αρχαιολογικό χώρο και τον αναδείξουν με προσωπική δουλειά και άποψη, τότε πολύ δύσκολα στον ιδιωτικό τους βίο θα δεχθούν παρατυπίες και χαμηλού αισθητικού επιπέδου παρεμβάσεις, όπως πχ ένα τεράστιο μαγαζί δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο, ή οικοδομικά τετράγωνα χωρίς δημόσιους χώρους. Και το ίδιο σκεπτικό ισχύει για όλες τις επιστήμες και ενώ αυτά θεωρητικά ίσως είχαν γίνει στο παρελθόν, είχαν καταλήξει πρακτικά σε ιδιοποίηση οικονομικά των διαχειριστών, επιμορφώσεις κλπ με πετιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο, εδώ μιλάμε να γίνει ο πολιτισμός κτήμα και βίωμα του φοιτητή που θα τον θεωρεί κοινωνικό του πλούτο. Αυτό ακούγεται ωραίο αλλά θα είναι πολύ δύσκολο στην πράξη, γιατί απαιτεί ανθρώπος που αγαπάνε τη δουλειά τους και την βιώνουν σαν κοινωνικό πλούτο, ποιός πολιτικός μπορεί να παρασύρει την κοινωνία σε μια τέτοια λογική;